Alain de Benoist, Αλαίν ντε Μπενουά

Τὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι ἔνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀλαῖν ντὲ Μπενουὰ «Στὸ Χεῖλος τῆς Ἀβύσσου» (ἐκδόσεις Arktos, 2015). Πρόκειται γιὰ μία συλλογὴ πραγματειῶν γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς διεθνοῦς χρηματοπιστωτικῆς κρίσεως τοῦ 2008 καὶ τῶν ἐπακόλουθων συνεπειῶν της.

Μιὰ ἐπιλογή ἀπὸ τὸν ὀχετὸ προπαγάνδας ΜΜΕ τῶν “ξένων ἐρευνῶν” ποὺ ἐξαπολύθη στὴν χώρα μας τὰ τελευταῖα ἔτη καὶ εἰδικὰ στοχοποιεῖ τὴν ψυχολογικὴ ἄμυνα τῶν Ἑλλήνων.

“Οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουν καμμίαν ἀνάγκην νὰ ζητοῦν μαθήματα πολιτικῆς ἀρετῆς καὶ κοινωνικῆς συγκροτήσεως ἢ διδάγματα περὶ ἠθικῆς ἀπὸ τοὺς ξένους, ἐὰν ἀντιληφθοῦν τὴν ἀξίαν των καὶ ἐκτιμήσουν ὅσον πρέπει τὰς παραδόσεις των, καὶ τὴν γένει πνευματικὴ κληρονομίαν των”.

Alain de Benoist, Αλαίν ντε Μπενουά

Συνέντευξη μὲ τὸν Ἀλαῖν ντὲ Μπενουὰ στὸ γαλλικὸ δημοσιογραφικὸ περιοδικὸ Boulevard Voltaire, 17 Μαρτίου 2016.

Συνέντευξη μὲ τὸν Ἀλαῖν ντὲ Μπενουὰ στὸ γαλλικὸ δημοσιογραφικὸ περιοδικὸ Boulevard Voltaire, 4 Φεβρουαρίου 2016.

Οἱ Λακεδαιμόνιοι, ἀφοῦ ἄκουσαν καὶ τὶς κατηγορίες τῶν συμμάχων τους, ἐναντίον τῶν Ἀθηναίων καὶ τὰ ὅσα εἶπαν οἱ Ἀθηναῖοι, τοὺς ἀπομάκρυναν ὅλους κ’ ἔκαναν σύσκεψη μόνοι τους γιὰ τὴν κατάσταση. Οἱ περισσότεροι συμφωνοῦσαν ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἦσαν ἔνοχοι καὶ ὅτι ἔπρεπε νὰ κηρυχτῆ ὁ πόλεμος ἀμέσως. Ἀλλὰ ὁ βασιλεὺς Ἀρχίδαμος, τὸν ὁποῖο θεωροῦσαν συνετὸ καὶ σώφρονα, εἶπε τὰ ἐξῆς:

«νὰ προσέχῃς νὰ μὴν κάνῃς πάρα πολλά»

Εἴμαστε σὲ κάποιο τέλος, μάλλον στὸ τέλος τῆς Νεωτερικότητος” (We Are at the End of Something, Probably at the End of Modernity), συνέντευξη τοῦ Ἀλαῖν ντὲ Μπενουὰ στὸ περιοδικὸ The American Renaissance, στὶς 22 Νοεμβρίου 2013.

Ἡ ὁμιλία τοῦ Ἀλαῖν ντὲ Μπενουὰ ἀπὸ τὸ συνέδριο «Τὸ τέλος τοῦ παρόντος κόσμου. Τὸ μέλλον στὴν μετα-αμερικανικὴ ἐποχή» (The end of Present World. Post-American future), ποὺ ἔγινε στὸ Λονδίνο, 12 Ὀκτωβρίου 2013. 

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ: Ὧ Περικλῆ, ἠμπορεῖς νὰ μοῦ ἐξηγήσῃς τὶ εἶναι νόμος;
ΠΕΡΙΚΛΗΣ: Βεβαιότατα.
Α: Ἐξήγησέ μου λοιπόν, δι’ ὄνομα τῶν θεῶν, ἐπειδὴ ἐγῶ ἀκούων νὰ ἐπαινοῦνται μερικοί, ὅτι εἶναι ἄνθρωποι νομιμόφρονες νομίζω ὅτι δὲν πρέπει νὰ λάβῃ τοῦτον τὸν ἔπαινον δικαίως ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἠξεύρει τὶ εἶναι νόμος.