Μὲ λυπεῖ καὶ μὲ προβληματίζει ἡ στάση ὁρισμένων – ἀρκετῶν, δυστυχῶς – ποὺ ἐναγκαλίζονται τὴν κεμαλικὴ ἀντιπολίτευση στὴν Τουρκία, ἀπὸ ἀντίδραση γιὰ τὸν Ἐρντογάν.
Ὁ Ἐρντογὰν μπορεῖ νὰ εἶναι ὅ,τι εἶναι, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν δικαιολογεῖ σὲ καμμία περίπτωση ὁποιαδήποτε ἀνοχὴ στὸ φασιστικὸ κεμαλικὸ δηλητήριο καὶ τὴν ἀκραία ρατσιστικὴ ἰδεολογία τοῦ παντουρκισμοῦ – τῆς ὁποίας οἱ χιτλερικοὶ ἦταν ἔνθερμοι θαυμαστές, καὶ μιμητές. Δὲν ἔχει λεχθεῖ ἄδικα ὅτι ὁ Χίτλερ ἦταν «ὁ Κεμὰλ τῆς κεντρικῆς Εὐρώπης».
Πάνω ἀπὸ 1 ἑκ. Ἕλληνες νεκροί, 1,5 ἑκ. Ἀρμένιοι, ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἀσσύριοι καὶ ἄγνωστο πόσοι Κοῦρδοι, εἶναι ὁ ἀπολογισμὸς τοῦ καταραμένου αὐτοῦ μορφώματος – μὲ πωλήσεις μάλιστα ὀστῶν καὶ ἀπομειναριῶν τῶν νεκρῶν σὲ Γάλλους καὶ λοιπὰ “διαφωτισμένα” ἀνθρωποειδῆ «γιὰ βιομηχανικὴ χρήση». Αὐτὸς ἦταν καὶ εἶναι ὁ κεμαλισμός – καὶ τὸ ἀκραῖο ρατσιστικὸ παραλήρημα τῆς «ἀνώτερης φυλῆς» τῶν κατὰ φαντασίαν «καθαρῶν τούρκων», ἦταν ποὺ ὁδήγησε σὲ συστηματική, μεθοδικὴ γενοκτονία. Ὅπως καὶ τὸ παρομοίου εἴδους ρατσιστικὸ παραλήρημα τῶν ὑμπερμένσεν τοῦ Τρίτου Ράιχ.
Ἡ ἐπικίνδυνη φασιστικὴ ἰδεολογία τοῦ παντουρκισμοῦ ἔχει σήμερα ἔνθερμους ὑποστηρικτές, μεταξὺ τῶν ὁποίων τὸ “Ἰσραήλ” – ποὺ ἀποτελεῖ ἐχθρὸ καὶ ὄχι φίλο, οὔτε κἂν σύμμαχο, τοῦ ἑλληνισμοῦ. Κάθε κατεργάρης στὸν πάγκο του λοιπόν, καὶ κοιτάξετε νὰ συνετιστεῖτε μερικοὶ ἀντὶ νὰ παρασύρεστε ἀπὸ ἕνα ἐχθρικὸ πολιτικὸ σῶμα ποὺ ἔμαθε νὰ κατοικοεδρεύῃ στὴν χώρα μας καὶ νὰ ἀπαιτῇ, ἀντὶ νὰ ντρέπεται! Καὶ θὰ ντραπεῖ, καὶ πολὺ σκληρὴ τιμωρία θὰ ὑποστεῖ – νὰ μὴν ἔχῃ ἀμφιβολία γι’ αὐτό.
Πάμε παρακάτω…
Ὁ Ἔρντο γνωρίζει θαυμάσια ὅτι δὲν ὑφίστανται οἱ συνθῆκες μέσα στὴν Τουρκία γιὰ ἕναν πόλεμο μὲ τὴν Ἑλλάδα. Οὔτε ἐσωτερικὰ οὔτε ἐξωτερικά. Ἄρα καλῶς πῆρε μιὰ ἄλλη πορεία, καὶ ἔχει ὑπερβολικὰ πολλὰ προβλήματα τόσο μέσα στὴν χώρα ὅσο καὶ μὲ κάποιες χῶρες τῆς Μ. Ἀνατολῆς καὶ τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου ποὺ δὲν ἀνέχονται τὰ μπάχαλα τῶν Τούρκων.
Τὸ μελανὸ σημεῖο εἶναι ἡ στήριξη ποὺ ἔχει στὴν (καὶ ἀπὸ τὴν) Μουσουλμανικὴ Ἀδελφότητα, δηλαδὴ τὸ πολιτικὸ ψευδο-ἰσλάμ., τὸ ὁποῖο τὸ ἔχουν στὴν μποῦκα Αἰγύπτιοι, Σύροι, Ἰρανοί, Ἀλγέριοι κ.ἄ. Φυσικὰ ἡ ΜΑ εἶναι λιγότερο ἀκραῖο πρόβλημα ἀπὸ τὸν ἄκρως ἐπικίνδυνο παντουρκισμό, ἀλλὰ ἐμεῖς ἂν μὴ τὶ ἄλλο, θὰ ἔπρεπε νὰ στηρίζαμε καὶ νὰ προωθούσαμε ἕνα πιὸ μετρημένο, ἔνθεο καὶ πνευματικὸ Ἰσλὰμ στὴν Ἀνατολία – τὸ ὁποῖο, εἴτε θέλουν κάποιοι νὰ τὸ παραδεχτοῦν εἴτε ὄχι, ἔχει ἀτόφιες ἑλληνικὲς ρίζες καὶ ὑπῆρχε πολὺ πρὶν μετακινηθοῦν ἐκεῖ ὁρισμένα μογγολικὰ φύλα ἀπὸ τὸ Ἀλτάι (τὰ ὁποῖα σήμερα βρίσκονται συγκεντρωμένα κυρίως στὴν Καππαδοκία).
Ἄλλο ἕνα θέμα, ποὺ οὐδεῖς τολμάει νὰ θίξῃ εἶναι ἡ ψεύτικη ἐθνότητα “τοῦρκος” ποὺ ἔχει ἐπιβληθεῖ σὲ μέγα μέρος τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἀνατολίας. Στὴν πραγματικότητα πρόκειται γιὰ διάφορες ἄλλες ἐθνότητες, ἑλληνικές, θρακικές, σλαβικές καὶ μίξεις μεταξύ τους. Ἀλλὰ ἔχουν ψευδοσυνειδησία καὶ μιλοῦν μιὰ ψευδόγλωσσα ποὺ τοὺς ἐπιβλήθηκε, καὶ ποὺ κατασκευάστηκε – μὲ λατινικοὺς μάλιστα χαρακτῆρες! – ἐπὶ Κεμάλ. Φυσικὰ ἦταν οἱ δυτικοὶ ποὺ τὸ ἔκαναν αὐτό, διότι ἐκεῖνοι ἦταν οἱ κύριοι ὑποστηρικτές του. Ἐναντίον μας, βεβαίως. Τὸ γνωστὸ Ἀνατολικὸ Ζήτημα…
Στὶς ἐκλογὲς στὴν Τουρκία οἱ δυτικοὶ δὲν ψηφίζουν.
Σχετικὰ ἄρθρα
