Ἡ Ἀφροδίτη καὶ ὁ Ἔρως, ἀπὸ τὸ ψηφιδωτὸ Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος, 3ος αἰ. μ.Χ., Οἴκία τῶν Ψυχῶν, Δάφνη (προάστιο) τῆς Ἀντιόχειας. Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Χατάϊ, Τουρκία.
Ὁ Ἔρως στέκεται στὰ πτερὰ δύο ψυχῶν, ὀδηγῶντας τες, ψηφιδωτό, 3ος αἰ. μ.Χ., Οἴκία τῶν Ψυχῶν, Δάφνη (προάστιο) τῆς Ἀντιόχειας. Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Χατάϊ, Τουρκία.
Ἡ Ἀφροδίτη σὲ θαλάσσιο ὄστρακο συνοδευόμεη ἀπὸ τὸν Ἔρωτα καὶ ἕναν ἐνάλιο ἀκόλουθο σὲ δελφίνι, τοιχογραφία περὶ τὸ 460 π.Χ. ἀπὸ τὴν Πομπηία, Συλλογὴ Λουντοβίζι.
Οἱ Ἰχθεῖς, ἀνἀγλυφο τοῦ Ἀγκοστίνο ντὶ Ντούτσιο ἀπὸ τὸ παρεκκλήσι τοῦ Ζῳδιακοῦ (Cappella dello Zodiaco), 15ος αἰ., Ριμίνι, Ἱταλία.
Ὁ ἀστερισμὸς τῶν Ἰχθύων καὶ οἱ τρεῖς δεκανοί ἀπὸ τὸ Kitab Al Bulhan (Βιβλίον τῶν Θαυμάτων), χειρόγραφο περὶ ἀστρολογίας, ἀστρονομίας, γεωμαντείας τοῦ Ἄμπντ ἀλ-Χασὰν Ἂλ Ἰσφαχανὶ (Abd al-Hasan Al-Isfahani), 1390.
Ὁ ἀστερισμὸς τῶν Ἰχθύων ἀπὸ τὸν τρίτον τόμο Firmamentum Sobiescianum, sive uranographia, τοῦ ἔργου Prodromus Astronomiae ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Ἑβέλιο (Johannes Hevelius), ἔκδ. 1690. (Οἱ εἰκονογραφίες εἶχαν σχεδιασθεῖ μὲ ἀντίθετη ὄψη, καὶ ἐδῶ ἔχουν ἐπεξεργασθεῖ πρὸς ἐπαναφορά).
Ὁ ἀστερισμὸς τῶν Ἰχθύων ἀπὸ παλαιότερο ἄτλαντα, σύγχρονη εἰκονογραφία (ψηφιακή).
Οἱ Ἰχθεῖς, ἐκ τῆς σειρᾶς πινάκων “Ὁ Ζῳδιακός”, τοῦ Γιόφρα Βοσχάρτ (Johfra Bosschart).
αὔξουσα μηνοειδής
