Ὁ θεὸς Ἑρμῆς καὶ ὁ Πάρις τῆς Τροίας. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Ἀννιμπάλε Καρράτσι (Annibale Carracci), ἀπὸ τὴν σειρὰ “Θεῶν Ἔρωτες”, Γκαλλερὶ Φαρνέζε, Ρώμη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς ἀποκοιμίζει τὸν Ἄργο, ποὺ φυλάει τὴν Ἰώ. Τοιχογραφία περὶ τὸ 60 – 70 μ.Χ. / 836 – 846 μ.Ὀ. ἀπὸ τὴν Πομπηία, ρωμαϊκὸ ἀντίγραφο ἔργου τοῦ Νικία τοῦ 4ου αἰ. π.Χ. / 5ου αἰ. μ.Ὀ., Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Νεαπόλεως.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς ζυγίζει τὶς ψυχὲς τοῦ Ἀχιλλέως καὶ τοῦ Ἕκτορος (Ψυχοστασία) ἐνώπιον τῶν μητέρων τους. Ἀττικὴ ἐρυθρόμορφη στάμνος, περὶ τὸ 470 – 460 π.Χ. / 306 – 316 μ.Ὀ., Συρακοῦσες, Μουσεῖο Καλῶν Τεχνῶν, Βοστώνη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς καὶ ὁ Ἔρως ἀνεβάζουν τὴν Ψυχὴ εἰς τὸν Ὄλυμπο. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Πὼλ Μπωντρύ (Paul Baudry).
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς φέρει τὸ βρέφος Διόνυσο εἰς τὶς Νύμφες γιὰ νὰ τὸ ἀναθρέψουν. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Λωρὰντ ντὲ λὰ Ὕρ (Laurent de La Hyre).
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς ἐπιβλέπει καθὼς ὁ Ὕπνος καὶ ὁ Θάνατος μεταφέρουν τὴν σωρὸ τοῦ ἥρωος Σαρπηδῶνος εἰς τὸν Ἅδη. Ἀττικὴ ἐρυθρόμορφος κρατῆρας, περὶ τὸ 515 π.Χ. / 261 μ.Ὀ., Ρώμη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς βοηθᾶ τὸν Ὀδυσσέα πρὶν συναντηθεῖ μὲ τὴν Κίρκη. Πίνακας τοῦ σύγχρονου ζωγράφου Χάουαρντ Ντέηβιντ Τζόνσον (Howard David Johnson). @
www.howarddavidjohnson.comἙρμῆς Προπύλαιος. Μαρμάρινη στήλη (Ἑρμᾶς), ἑλληνιστικῆς ἐποχῆς περὶ τὸν 1ο αἰ. π.Χ. – 1ο αἰ. μ.Χ. / 8ος – 9ος αἰ. μ.Ὀ.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς κρατάει τὸ βρέφος Διόνυσο. Σύγχρονο ἀντίγραφο τοῦ μαρμάρινου ἀγάλματος τοῦ Πραξιτέλους ἀπὸ τὴν Ὀλυμπία.
Λόγιος Ἑρμῆς, ἄγαλμα γνωστὸ καὶ ὡς Ἑρμῆς Λουντοβίζι (Hermes Ludovisi, ἐπίσης Mercurio Oratore). Ῥωμαϊκὸ ἀντίγραφο περὶ τὰ τέλη 1ου – ἀρχὲς 2ου αἰ. μ.Χ. / τέλη 9ου – ἀρχὲς 10ου αἰ. μ.Ὀ., παλαιοτέρου ἑλληνικοῦ ἀγάλματος ἀποδιδόμενου εἰς τὸν Φειδία, 440 π.Χ. / μέσα 4ου αἰ. μ.Ὀ.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς Χθόνιος ἀνάμεσα στοὺς νεκρούς. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Ἄντολφ Χιρεμύ-Χίρσλ (Adolf Hiremy-Hirschl).
Ἑρμῆς Κήρυξ, μὲ πτερωτὰ ὑποδήματα καὶ τὸν χαρακτηριστικό του πέτασο, φέρων κηρύκειο. Ἀττικὴ ἑρυθρόμορφη λήκυθος, περὶ τὸ 450 – 400 π.Χ. / 326 – 376 μ.Ὀ., Γρηγοριανὸ Ἑτρουσκικὸ Μουσεῖο, Μουσεῖα Βατικανοῦ, Ρώμη.
Ὁ νεογέννητος Ἑρμῆς συναντᾶ τὸν γέροντα Βάττο καθὼς ὀδηγεῖ τοὺς βόες τοῦ Ἀπόλλωνος ποὺ ἔκλεψε. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Ἄνταμ Ἐλσχάιμερ.
Οἱ θεοὶ Ἑρμῆς καὶ Ἀφροδίτη μὲ πτερωτὸ Ἔρωτα. Πήλινο ἀναθηματικὸ ἀνάγλυφο περὶ τὸ 475 – 450 π.Χ. / 301 – 316 μ.Ὀ., Λοκροί, Καλαβρία, Συλλογὴ Ἀρχαιοτήτων, Μόναχο.
Ἡ ἄνοδος τῆς Περσεφόνης συνοδευόμενη ἀπὸ τὸν Ἑρμῆ, τὴν Ἑκάτη δαδοῦχο καὶ τὴν Δήμητρα σκηπτοῦχο. Ἀττικὸς ἐρυθρόμορφος κρατῆρας, περὶ τὸ 440 π.Χ. / 336 μ.Ὀ., Μητροπολιτικὸ Μουσεῖο Νέας Ὑόρκης.
Ἄγαλμα τοῦ θεοῦ Ἑρμοῦ σὲ τοπίο. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Σάρλ Μεϋνιέρ (Charles Meynier).
Ἡ γέννηση τοῦ Διονύσου ἀπὸ τὸν μηρὸ τοῦ θεοῦ Διός, παρισταμένου τοῦ θεοῦ Ἑρμοῦ. Ἀττικὴ ἐρυθρόμορφη λήκυθος, περὶ τὸ 470 – 460 π.Χ. / 306 – 316 μ.Ὀ., Μουσεῖο Καλῶν Τεχνῶν, Βοστώνη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς ὀδηγεῖ τοὺς νεκροὺς μνηστῆρες εἰς τὸν Ἄδη. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Ἴαν Στύκα (Ian Styka).
Ἑρμῆς Ἀγοραῖος καὶ Χάριτες. Μαρμάρινο ἀνάγλυφο, μὲ ἐπιγραφὴ ὅτι στὶς Χάριτες δὲν πρέπει νὰ θυσιάζῃ κανεῖς οὔτε αἴγα οὔτε χοῖρο, ἀπὸ τὸ πέρασμα τῶν Θεωρῶν τῆς Ἀγορᾶς τῆς Θάσου, περὶ τὸ 480 π.Χ. / 296 μ.Ὀ., Θάσος, Μουσεῖο Λούβρου.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς Ψυχοπομπός. Πίνακας τοῦ σύγχρονου ζωγράφου Γιάννη Νίκου. @
iannisnikou.grὉ χθόνιος Ἑρμῆς Ψυχοπομπός, ὀδηγεῖ τὴν ψυχὴ μιᾶς νεκρὴς γυναικὸς εἰς τὴν βάρκα τοῦ Χάροντος. Λευκὴ ἐρυθρόμορφη λήκυθος, περὶ τὸ 440 π.Χ. / 336 μ.Ὀ., Συλλογὴ Ἀρχαιοτήτων, Μόναχο.
Ἑρμῆς Κήρυξ. Εἰκονογραφία ἀπὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ ἀγγεῖο (κύλιξ).
Ἡ Ἰὼ μεταφερόμενη ἀπὸ τὸν Νεῖλο φθάνει εἰς τὸν Κάνωβο, ἐγγὺς τῆς Ἀλεξάνδρειας, ἐνῶ ἡ θεὰ Ἶσις τὴν καλοσωρίζει. Τοιχογραφία τοῦ 1ου αἰ. π.Χ. / 8ου αἰ. μ.Ὀ. ἀπὸ τὸν Ναὸ τῆς Ἴσιδος, Πομπηία, Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Νεαπόλεως, Ἰταλία.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς ἐντέλλει τὴν νύμφη Καλυψὼ νὰ ἀφήσῃ τὸν Ὀδυσσέα νὰ ἐπιστρέψῃ. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Ζερὰρ ντὲ Λεραῖς (Gerard De Lairesse).
Νεαρὸς ἄντρας φέρει αἴγα πρὸς θυσία εἰς τὸν θεὸ Ἑρμῆ. Ἀττικὴ κύλιξ ἢ κρατήρ, περὶ τὸ 425 – 420 π.Χ. / 351 – 356 μ.Ὀ., Μουσεῖο Καλῶν Τεχνῶν, Βοστώνη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς ὡς Πρόναος. Μαρμάρινο ἀνάγλυφο, 1ος αἰ. μ.Χ. / 9ος αἰ. μ.Ὀ., Ἡράκλεια (Herculaneum), Καμπανία, Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Νεαπόλεως, Ἰταλία.
Ἑρμῆς Κήρυξ, μὲ πτερωτὰ ὑποδήματα καὶ τὸν χαρακτηριστικό του πέτασο, φέρων κηρύκειο. Ἀττικὴ ἑρυθρόμορφη λήκυθος, περὶ τὸ 480 – 470 π.Χ. / 296 – 306 μ.Ὀ., Μητροπολιτικὸ Μουσεῖο Νέας Ὑόρκης.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς φονεύει τὸν Ἄργο ποὺ φυλάει τὴν Ἰὼ (μεταμορφωμένη σὲ ἀγελάδα). Ἀπουλιανὴ ἐρυθρομορφη οἰνοχόη, περὶ τὸ 445 – 430 π.Χ. / 331 – 346 μ.Ὀ., Λουκανία, Μουσεῖο Καλῶν Τεχνῶν, Βοστώνη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς παραδίδει τὸ βρέφος Διόνυσο στὸν Παπποσειληνό. Ἀθηναϊκὸς ἐρυθρόμορφος κρατῆρας, περὶ τὸ 475 – 425 π.Χ. / 301 – 351 μ.Ὀ., Οὐωλκοί (Vulci), Γρηγοριανὸ Ἐτρουσκικὸ Μουσεῖο, Μουσεῖα Βατικανοῦ, Ρώμη.
Ὁ θεὸς Ἑρμῆς κρατάει τὸ βρέφος Διόνυσο. Μαρμάρινο ἄγαλμα τοῦ Πραξιτέλους, περὶ τὸ 330 π.Χ ./ 446 μ.Ὀ., Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο, Ὀλυμπία.
Ἡ Ἰὼ φέρουσα κέρατα ἀγελάδος, φυλάσσεται ὑπὸ τοῦ Ἄργου σύμφωνα μὲ διαταγὴ τῆς Ἥρας. Τοιχογραφία τοῦ 1ου αἰ. μ.Χ. / 9ου αἰ. μ.Ὀ., Πομπηία, Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Νεαπόλεως, Ἰταλία.|
Ὁ Ἑρμῆς Χθόνιος, Ψυχοπομπός, περιμένει τὴν ψυχὴ μίας νεκρῆς γυναικός, ποὺ στολίζεται καθ’ ὅδον πρὸς τὸν Ἅδη. Λευκὴ ἐρυθρόμορφη λήκυθος, περὶ τὸ 440 π.Χ. / 336 μ.Ὀ., Συλλογὴ Ἀρχαιοτήτων, Μόναχο.
Κι ἐγὼ στὴν Ἀρκαδία, Et in Arcadia Ego. Πίνακας τοῦ ζωγράφου Νικολὰ Πουσσίν (Nicolas Poussin), δεύτερη ἐκδοχή.