Ὁ Γανυμήδης φέρων τροχὸ καὶ πετεινό, ἀττικὸς ἐρυθρόμορφος κρατήρ, 500 – 490 π.Χ., Μουσεῖο Λούβρου.
Ὁ Γανυμήδης προσφέρει σπονδὴ μὲ νέκταρ εἰς τὸν θεὸ Δία, ἀττικὸς ἐρυθρόμορφος κρατήρ, 490 – 480 π.Χ., Μητροπολιτικὸ Μουσεῖο Τέχνης, Νέα Ὑόρκη.
Ὀρφικὴ πινακίδα, ταφικὸ κτέρισμα ἀπὸ τὴν Νεκρόπολη τοῦ Ἱππονίου (Vibo Valentia), Καλαβρία, περὶ τὸ 400 π.Χ. Οἱ ὀρφικὲς πινακίδες ἦταν λεπτὰ χρυσὰ ἐλάσματα, διπλωμένα ἢ τυλιγμένα καὶ τοποθετημένα στὰ χέρια ἢ τὸ στόμα τοῦ νεκροῦ ἢ μέσα σὲ φυλακτήριο δεμένο στὸν λαιμό. Τὰ κείμενά τους περιέχουν ὀδηγίες πρὸς τὸν νεκρὸ γιὰ τὸν ἄλλο κόσμο. Βρέθηκαν κυρίως εἰς τὴν Μεγάλη Ἑλλάδα, τὴν βόρειο Ἑλλάδα καὶ τὴν Κρήτη, χρονολογούμενα ἀπὸ τὸν 4ο αἰ. π.Χ. ἕως τὸν 2ο αἰ. μ.Χ.
Πρόθεσις, ἡ ἐτοιμασία καὶ ἀπόθεση τοῦ νεκροῦ, ταφικὸ ἔθιμο. Κάτω, ἡνίοχοι μὲ ἇρμα δύο ἵππων. Ἀττικὴ πήλινη νεκρικὴ πλακέτα, 520 – 510 π.Χ., Μητροπολιτικὸ Μουσεῖο Νέας Ὑόρκης.
Ὁ ἀετὸς τοῦ Διὸς ἀναβιβάζει τὸν Γανυμήδη εἰς τὸν Ὄλυμπο, ἑλληνιστικὸ ψηφιδωτὸ ἀπὸ τὴν Οἰκία τοῦ Διονύσου, 2ος αἰ. μ.Χ., Πάφος, Κύπρος.
Ὁ Γανυμήδης ταΐζει τὸν ἀετὸ τοῦ Διός, ἄγαλμα τοῦ Μπερτέλ Θόρβαλντσεν, 1817, Μουσεῖον Θόρβαλντσεν, Κοπενχάγη, Δανία.
Ὁ Ἡρακλῆς ἀνέρχεται στὸν Ὀλυμπο, ὅπου τὸν καλοσωρίζει ὁ Ζεύς, ὁ βασιλεύς τῶν θεῶν, τοιχογραφία ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία τῶν Ἀθηνῶν.
Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου καὶ οἱ τρεῖς δεκανοί ἀπὸ τὸ Kitab Al Bulhan (Βιβλίον τῶν Θαυμάτων), χειρόγραφο περὶ ἀστρολογίας, ἀστρονομίας, γεωμαντείας τοῦ Ἄμπντ ἀλ-Χασὰν Ἂλ Ἰσφαχανὶ (Abd al-Hasan Al-Isfahani), 1390.
Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου ἀπὸ τὸν τρίτον τόμο Firmamentum Sobiescianum, sive uranographia, τοῦ ἔργου Prodromus Astronomiae ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Ἑβέλιο (Johannes Hevelius), ἔκδ. 1690. (Οἱ εἰκονογραφίες εἶχαν σχεδιασθεῖ μὲ ἀντίθετη ὄψη, καὶ ἐδῶ ἔχουν ἐπεξεργασθεῖ πρὸς ἐπαναφορά).
Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου ἀπὸ παλαιότερο ἄτλαντα, σύγχρονη εἰκονογραφία (ψηφιακή).
Ὁ Ὑδροχόος, ἐκ τῆς σειρᾶς πινάκων “Ὁ Ζῳδιακός”, τοῦ Γιόφρα Βοσχάρτ (Johfra Bosschart).
τελευταῖο τέταρτο
