3°
Τὸ ἄστρον τοῦ Ταύρου ἔλαβε τὸ ὄνομα καὶ τὸ σχῆμα του ἐκ τοῦ ταύρου τοῦ Διός, ὃ τὴν Εὐρώπη εἰς διακομίσας
Ὁ Ἀγήνωρ, υἱὸς τοῦ Ποσειδῶνος καὶ τῆς Λιβύης (κόρης τοῦ Ἐπάφου, ἐκ τῆς Ἰνοῦς καὶ τοῦ Διός) καὶ ἀδελφὸς τοῦ βασιλέα τῆς Αἰγύπτου Βήλου, ἦταν βασιλεὺς τῆς Φοινικικῆς πόλεως Τύρος. Ἀπὸ τὸν γάμο του μὲ τὴν Τηλέφασσα, κόρη τοῦ Νείλου, ἀπέκτησε τρεῖς υἱούς, τὸν Κίλικα, τὸν Κάδμο καὶ τὸν Θάσο, καὶ μία θυγατέρα, τὴν Εὐρώπη. Αὐτὴν ὁ Δίας ἠράσθη σφοδρῶς καὶ ἀλλάξας ἑαυτὸν εἰς λευκὸ ταῦρο ἐπλησίασε τὴν κόρη, καθὼς ἔπλεκε ἀνθοὺς σὲ ἐαρινὸ λειμῶνα συνοδευόμενη ἀπὸ τὶς θεραπαινίδες της. Ἡ κόρη σαγηνευθεῖσα ἀπὸ τὴν εὐμορφία τοῦ ταύρου, ὁ ὁποῖος ἀνεδιδε γλυκειὰ ὀσμὴ κρόκου, ἐπλησίασε νὰ τὸν χαϊδέψῃ.
Ὁ ἥμερος ταῦρος ἐγονάτισε ἀφήνοντας τὴν κόρη νὰ ἀνέβῃ κι ἔξαφνα ὑψώθη καλπάζοντας ταχύτατα πρὸς τὴν θάλασσα. Ματαίως ἡ Εὐρώπη ἐκάλεσε τὶς θεραπαινίδες της πρὸς βοήθεια – ὁ ταῦρος ἤδη διέσχιζε τὰ κύματα ἀκατάπαυστος. Ὑπὸ τὴν συνοδεία Τριτώνων καὶ Νηρηίδων ἔφθασαν εἰς τὴν νῆσο Κρήτη ὅπου οἱ Ἐποχὲς εἶχαν ετοιμάσει τὸν γαμήλιο κοιτώνα εἰς τὸ Δικταῖο Ἄντρο ἢ συμφώνως πρὸς ἑτέρα ἐκδοχὴ τὴν Γόρτυνα, πλησίον μίας πηγῆς ὑπὸ σκιὰ πλατάνων. Πρὸς ἀνάμνηση τούτου οἱ πλάτανοι κρατοῦν πάντοτε τὸ φύλλωμά τους.
Φωτοσυλλογή: Ταύρος
Ἐκ Διὸς ἡ Εὐρώπη ἐγέννησε τὸν βασιλέα Μίνωα, τὸν νομοθέτη Ῥαδάμανθυ καὶ τὸν δίκαιο Σαρπηδόνα. Ὁ Ζεὺς ἔθεσε τὸν γίγαντα Τάλω ὑπὸ τῶν ἐντολῶν της, καὶ τῆς ἐδώρισε ἔναν κύνα, ἄριστο θηρευτὴ καὶ θήκη μὲ βέλη πάντα εὔστοχα. Ἀργότερα ἡ Εὐρώπη ἔλαβε σύζυγο τὸν βασιλέα τῆς Κρήτης Ἀστερίωνα, υἱὸ τοῦ Τεκτάμου, καὶ ἄτεκνος ὢν ὁ Ἀστερίων υἱοθέτησε τὰ ἐκ Διὸς τέκνα της. Ἡ Εὐρώπη μετὰ θάνατον ἀποθεώθη, ἡ δὲ μορφὴ τοῦ Ταύρου ἐτέθη μεταξὺ τῶν ἐπιφανεστάτων ἄστρων ὑπὸ τοῦ Διός. Ἄλλοι ἀναφέρουν πὼς ὁ βοῦς εἶναι μίμημα τῆς Ἰοῦς καὶ ὅτι πρὸς χάριν ἐκείνης ἐτιμήθη τὸ ἄστρον.
Οἱ τρεῖς υἱοὶ τοῦ Ἀγήνορος ἐστάλησαν πρὸς ἀναζήτηση τῆς Εὐρώπης καὶ περιπλανηθέντες εἰς πολλὲς χῶρες ἵδρυσαν καὶ πόλεις καὶ γένη. Ὁ Κίλιξ ἔγινε βασιλεὺς ἐν Κιλικίᾳ, ὁ Θάσος ἵδρυσε τὴν πόλη Θάσο, ὁ δὲ ὁ Κάδμος ἵδρυσε τὶς Θῆβες καὶ ἔλαβε σύζυγο τὴν Ἁρμονία, κόρη θεῶν Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως.
Ὁ Μίνως, ὁ πρῶτος βασιλεὺς τοῦ γένους τῶν Κρητῶν, ἐδίδαξε τὰ τῆς καλλιεργείας τῆς γῆς καὶ ὠργάνωσε τοὺς Κρῆτες εἰς πολιτεῖες δίδοντας αὐτοῖς Νόμους θεϊκούς, ἐκ Διὸς ἐμπνευσθεῖς. Ὁ δὲ Ῥαδάμανθυς, γνωστὸς γιὰ τὸ σοφὸ καὶ πρᾶο φρόνημά του, λέγεται πὼς ὠργάνωσε τὸν κρητικὸ νομικὸ κώδικα, ὅστις ἀργότερα ἔγινε ὑπόδειγμα γιὰ τὶς ἑλληνικὲς πόλεις τῆς Σπάρτης καὶ τῶν Ἀθηνῶν. Μετὰ θάνατον ἀμφότεροι ἐτιμήθησαν εἰς τὰ Ἠλύσια Πεδία καὶ ἔγιναν κριτὲς τοῦ ᾍδου παρὰ τῷ Αἰακῷ. Ὁ Σαρπηδὼν ἔγινε βασιλεὺς τῆς Λυκίας κι ἔχοντας ἐκ Διὸς τὸ χάρισμα νὰ ζήσῃ ἐπὶ τρεῖς γενεὲς ἔλαβε μέρος εἰς τὸν Τρωϊκὸ πόλεμο, ὅπου ἔπεσε μαχόμενος. Κατ’ ἄλλους ὁ Σαρπηδὼν τοῦ Τρωϊκοῦ πολέμου ἦταν ἐγγονὸς τοῦ πρώτου.
