Ὁ Ζῳδιακὸς Κύκλος

Ὅλα ὅσα θὰ θέλατε νὰ μάθετε γιὰ τὸν Ζῳδιακὸ καὶ τοὺς δώδεκα ἀστερισμοὺς ἢ ζῴδια, ποὺ τὸν ἀποτελοῦν.

Η σημασια του Ζωδιακου Κυκλου

Ο ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ

Τὴν ἀρχαιότητα, ἰδίως δὲ τὴν περίοδο ἀπὸ τὸν Θαλῆ ἕως τὸν Εὔδοξο, ἔλαβε χώρα μιὰ ἰδιαιτέρα διαδικασία γνωστὴ ὡς Καταστερισμὸς ἢ Ἀστροθεσία: οἱ ὁρατοὶ ἀστέρες τοῦ νυκτερινοῦ οὐρανοῦ ἄρχισαν νὰ κατατάσσονται εἰς διάκριτες ὁμάδες, οἱ ὁποῖες συσχετίσθησαν μὲ ὁρισμένους μύθους, καὶ μὲ τὴν διάταξη τῶν ἀστέρων νὰ ἀκολουθῇ νοερὰ μορφὴ (σχῆμα) ἐκ τοῦ ἀντιστοίχου μύθου. Δηλαδὴ ἡ δημιουργία τῶν ὁμάδων αὐτῶν ἔγινε βάσει σχεδίου τινός.

ΟΙ ΖΩΔΙΑΚΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΛΕΙΠΤΙΚΗΣ

Ἐντὸς τῆς ἰδίας περιόδου εἶχε διαπιστωθεῖ, ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μαθηματικῶν/ἀστρολόγων, ὅτι οἱ πλανῆτες κινούμενοι περὶ τὸν ἥλιο διαγράφουν τὶς τροχιές τους ἐντὸς στενῆς ζώνης τοῦ οὐρανοῦ, πλάτους μόλις 16° ἡ ὁποία διχοτομεῖται ὑπὸ τῆς ἐκλειπτικῆς. Οἱ ἀστερισμοὶ ποὺ ἐσχηματίσθησαν μὲ τὸ μεγαλύτερο μέρος αὐτῶν ἐντὸς τῆς ἐν λόγῳ ζώνης ὠνομάσθησαν ζῳδιακοί, ἐκ τῆς λέξεως ζῴδια = ζωίδια, μικρὰ ζῶα, καὶ βάσει σχεδίου δώδεκα τὸν ἀριθμόν.

Τα Ζωδιακα Δωδεκατημορια

Η ΑΝΑΓΚΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΡΗΣΕΩΣ

Τὸ εὖρος τῶν ἀστερισμῶν ποικίλλει ὅπως καὶ τὸ σχῆμα αὐτῶν. Λόγῳ τῆς σημασίας τῆς ζῳδιακῆς ζώνης καὶ τῶν ἐντὸς αὐτῆς κινουμένων σωμάτων γιὰ τὸν ὑπολογισμὸ τοῦ χρόνου, ἔπρεπε νὰ εὑρεθῇ εἷς σταθερὸς τρόπος μετρήσεως τῶν ἐμπεριεχομένων ἀστερισμῶν. Αὐτὸ ἐπιτεύχθη μὲ τὴν διαίρεση εἰς 12 ἴσα διαστήματα 30° ἕκαστον, καὶ χρησιμοποιῶντας ἀρχικὰ τὸν ἀστέρα Λαμπαδία (α′ Ταύρου, Ἀλντεμπαρὰν) = 15° Ταύρου ὡς σταθερὸ σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ τὸν ὑπολογισμό. Τὰ ἴσα αὐτὰ διαστήματα ὠνομάσθησαν Ζῳδιακὰ Δωδεκατημόρια καὶ περιέχουν τὸ μέρος ἑκάστου ἀστερισμοῦ.

ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΜΠΑΔΙΑΣ;

Οἱ λαμπροὶ ἀστέρες Λαμπαδίας καὶ Ἀντάρης συμβαίνει νὰ εἶναι ἀντιδιαμετρικοί, ἀπέχοντας 180° μεταξύ τους, καὶ κείμενοι περὶ τὸ μέσον τῶν ἀστερισμῶν τους. Σχήματίζουν μία φυσικὴ διάμετρο γιὰ τὴν Ἐκλειπτικὴ ποὺ τὴν διχοτομεῖ εἰς δύο ἴσα ἡμισφαίρια, ἀποτελῶντας τὸ πλέον εὐδιάκριτο σημεῖο ἀναφορᾶς. Θέτωντας αὐτοὺς νὰ σημαίνουν τὴν 15η μοίρα τῶν δωδεκατημορίων τοῦ Ταύρου καὶ τοῦ Σκορπιοῦ ἀντιστοίχως, δημουργήθη τὸ σύστημα τῶν Ζωδιακῶν Δωδεκατημορίων Ἐπειδὴ ὁ Στάχυς ἔτυχε εἰς τὸ τέλος τοῦ δωδεκατημορίου τῆς Παρθένου, σημαίνοντας τὴν 29η μοίρα σὰν ἕνα φυσικὸ ὅριο, διαδόθηκε ἐπίσης ἡ χρήση του ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς – ὀρθότερο ὅμως εἶναι νὰ χρησιμοποιεῖται ὁ Λαμπαδίας γιὰ τὸν ὑπολογισμό.

Ο Ζωδιακός κύκλος στην αστρολογία και οι ζωδιακοί αστερισμοί της εκλειπτικής με τα ζωδιακά δωδεκατημόρια

Ημερομηνιες και Ζωδια Σημερα

15 Απριλιου – 14 Μαϊου icon ariesΚριὸς
15 Μαϊου – 14 Ιουνιου icon taurusΤαῦρος
15 Ιουνίου – 16 Ιουλιου icon geminiΔίδυμοι
17 Ιουλίου – 16 Αυγουστου icon cancerΚαρκίνος
17 Αυγουστου – 16 Σεπτεμβριου icon leoΛέων
17 Σεπτεμβριου – 17 Οκτωβριου icon virgoΠαρθένος
18 Οκτωβριου – 16 Νοεμβριου icon libraΖυγός
17 Νοεμβρίου – 15 Δεκεμβριου icon scorpioΣκορπιός
16 Δεκεμβριου – 14 Ιανουαριου icon sagittariusΤοξότης
15 Ιανουαριου – 13 Φεβρουαριου icon capricornΑἰγόκερως
14 Φεβρουαριου – 14 Μαρτιου icon aquariusὙδροχόος
15 Μαρτιου – 14 Απριλιου icon piscesἸχθεῖς

ΟΙ ΔΕΚΑΝΟΙ Ἠ ΠΡΟΣΩΠΑ (ΖΩΔΙΑΚΑ ΔΕΚΑΗΜΕΡΑ)

Ἕκαστο ζῳδιακὸ δωδεκατημόριον διαιρεῖται περαιτέρω εἰς 3 δεκανούς, ποὺ φέρουν τὰ πρόσωπα τῶν κυριάρχων πλανητῶν τους. Ἐπειδὴ ὁ Ἥλιος σημαίνει τὰ ψυχικά, ἀναλόγως τὸ πρόσωπο τοῦ δεκανοῦ ὅπου θὰ εὑρεθῇ, ὁ γεννηθεῖς θὰ ἔχει τὰ ἀντίστοιχα χαρακτηριστικὰ ὡς προσωπικότητα. Οἱ δεκανοὶ παρουσιάζονται ἀναλυτικὰ εἰς τὸ Γενέθλιο τμῆμα ἑκάστου ζῳδίου.

Τα Τριγωνα (ή Τριπλοτητες Ζωδιων)

ΖΩΔΙΑΚΑ ΤΡΙΓΩΝΑ: ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΡΙΖΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Τὰ ζῴδια ποὺ ἀπέχουν μεταξύ τους 120° παρατηρήθη ἀπὸ νωρὶς ὅτι συνδέονται ἀπὸ ἰδιαιτέρα σχέση συμπαθείας, ὠσὰν νὰ ὑπάρχῃ κάποια φυσικὴ σχέση εἰς τὴν ἀπόσταση αὐτήν. Οὕτως ἐσχηματίσθησαν τὰ ζῳδιακὰ Τρίγωνα, καὶ ἐπὶ μὲν γῆς έσυσχετίσθησαν μὲ τοὺς τέσσερις ἀνέμους, ὡς πρὸς τὸν κόσμο δὲ μὲ τὰ τέσσερα κοσμογονικὰ στοιχεῖα Πῦρ, Γῆ, Ἀήρ, καὶ Ὕδωρ. Ἐξ αὐτῶν καὶ τῶν πλανητῶν κράσεων προέκυψαν παρατηρήσεις περὶ κλιμάτων καὶ περὶ ἐθνῶν.

ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΓΗ: Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ

Ἡ γεωγραφία καὶ ἡ περὶ ἰδιοσυγκρασίας λαῶν καὶ ἐθνῶν σπουδὴ ἀνεπτύχθη παραλλήλως. Ἡ γνωστὴ οἰκουμένη ἐχωρίσθη εἰς τέσσερα τεταρτημόρια, ποὺ ἐτέθησαν ὑπὸ τὰ Τρίγωνα. Κατὰ πλάτος, ἡ γραμμὴ ἀπὸ τοῦ Ἡρακλείου πορθμοῦ μέχρι τοῦ κόλπου τῆς Ἰσσοῦ ἐχώρισε τὸ νότιο καὶ τὸ βόρειο μέρος. Κατὰ μῆκος, ἡ γραμμὴ ἀπὸ τοῦ Ἀραβικοῦ κόλπου ἕως τοῦ Εὐξείνου Πόντου καὶ τῆς Μαιώτιδος λίμνης ἐχώρισε τὸ δυτικὸ καὶ τὸ ἀνατολικὸ μέρος.

Οι Τριπλότητες ή Τρίγωνα στην κοσμική και πολιτική αστρολογία: Τα τεταρτημόρια της οικουμένης, κατά Πτολεμαίο

Χρονοδιαγράμμιση

 

  • Καθιερώνεται ἡ τετραετία τῆς Ὀλυμπιάδος γιὰ τὴν μέτρηση ἐτῶν. Ἀναφέρονται ἀστέρες γιὰ χρονικὸ προδιορισμὸ γεωργικῶν ἐργασιῶν ὑπὸ τοῦ Ἡσιόδου εἰς τὰ Ἔργα καὶ Ἡμέραι. Ὁ Θαλῆς σχηματίζει ὁρισμένους ἀστερισμοὺς ὅπως οἱ δύο Ἄρκτοι.

    800 – 550 π.Χ.

  • Ἀνάπτυξη θεολογίας καὶ μαθηματικῶν ὑπὸ τῶν Πυθαγορείων συνεχιζoμένη ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος. Ὁ Εὔδοξος περιγράφει 44 ἀστερισμοὺς ἤδη σχηματισθέντες. Τὸ ἔργο του, Φαινόμενα, μεταφέρει ἐμμέτρως ὁ Ἀράτος εἰς τὸ ποίημα Φαινόμενα καὶ Διοσημεῖα ὅπου διασώζεται.

    600 – 400 π.Χ.

  • Περιγράφονται 44 ἀστερισμοί, οἱ μύθοι καὶ οἱ ἀστέρες αὐτῶν ὑπὸ τοῦ Ἐρατοσθένους. Ἀνακάλυψις τῆς μεταπτώσεως τῶν ἰσημεριῶν ὑπὸ τοῦ Ἱππάρχου καὶ προσθήκη νέων ἀστερισμῶν, σύνολον 48. Ἀναπτύσσeται ἡ μηχανική ὑπὸ τοῦ Ἀρχιμήδους.

    250 – 150 π.Χ.

  • Ἀναφέρεται ἡ διαίρεση ζῳδιακοῦ εἰς 360 μοῖρες ὑπὸ τοῦ Ὑψικλέους. Ἀναφορὰ ἀστρολογικῶν πρακτικῶν ὑπὸ τοῦ Γεμίνου. Ἀναφέρεται ἡ διαίρεση ζῳδιακῶν δωδεκατημορίων ὑπὸ τοῦ Κλεομήδους. Κατασκευάζεται ὁ ὑπολογιστὴς τῶν Ἀντικυθήρων.

    200 – 50 π.Χ.

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
Ὁ Ζεύς, ὁ μέγας ἡγεμῶν τοῦ οὐρανοῦ, ὀδηγὼν πτερωτὸν ἅρμα πορεύεται πρῶτος, διακοσμῶν καὶ ἐπιμελούμενος τὰ πάντα. Ἀκολουθεῖ στρατιὰ θεῶν καὶ ἀγαθῶν δαιμόνων, διατεταγμένη εἰς ἕνδεκα μέρη· διὸτι ἐντὸς τοῦ οἴκου τῶν θεῶν μένει μόνη ἡ Ἑστία. Ἐκ τῶν ἄλλων θεῶν, ὅσοι μεταξὺ τῶν δώδεκα ἔχουν ταχθεῖ νὰ διοικοῦν προηγοῦνται κατὰ τὴν τάξιν ὅπου ἔχει ὁρισθεῖ ἕκαστος. Πολλὰ εἶναι τὰ μακάρια θεάματα καὶ περάσματα τοῦ οὐρανοῦ ὅπου περιφέρεται τὸ γένος τῶν εὐδαιμόνων θεῶν, καθεῖς ἀσκῶντας τὸ δικόν του ἔργον· καὶ ἀκολουθεῖ ὅποιος πάντα θέλει καὶ δύναται, ἀφοῦ ὁ φθόνος παραμένει ἔξω τοῦ θείου χοροῦ.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΦΑΙΔΡΟΣ

Ἐρωτήσεις & Ἀπαντήσεις

ένα

Ποῦ βασίζεται ἡ Αστρολογία;

Ἡ Ἀστρολογία δὲν προέκυψε ἔκ τοῦ μή ὄντος, ἀλλὰ θεμελιώνεται ἐπὶ συγκεκριμένου κοσμολογικοῦ, θεολογικοῦ καὶ φιλοσοφικοῦ μοντέλου – αὐτοῦ ποὺ περιγράφεται εἰς τὸν πλατωνικὸ Τίμαιο. Ὑπάρχει λοιπὸν ἀρτίως συναρμοσθὲν σύστημα, μὲ πρῶτες ἀρχές, θεολογία, κοσμολογία, φιλοσοφία, θρησκευτικὴ παράδοση, ἡμερολόγιο, μαθηματικὰ κ. ἄ. καὶ εἶναι ἐντὸς αὐτῆς τῆς ὅλης κοσμοθεάσεως ὅπου ἀπορρέουν οἱ ἀρχές, φιλοσοφία, μέθοδοι καὶ ἑρμηνευτικὴ τῆς ἀστρολογίας.

 

δύο

Γιατὶ εἶναι δώδεκα οἱ ζῳδιακοὶ ἀστερισμοί;

Ἡ ὅλη διαδικασία τοῦ καταστερισμοῦ δὲν ἔγινε τυχαρπάστως ἀλλὰ βάσει κάποιου σχεδίου. Εἰδικὰ γιὰ τὴν ἐκλειπτικὴ ζώνη ἡ ὁμαδοποίηση εἰς δώδεκα ἀστερισμοὺς ἦταν μία ἔκφραση τῆς κοσμικῆς θεολογικῆς ἀρχῆς περὶ τῶν ἔνδεκα σὺν ἕνα (τῆς Ἑστίας) μερῶν τοῦ Οὐρανοῦ, ποὺ περιγράφεται εἰς τὸν πλατωνικὸ Φαῖδρο. Αὐτὴ ἡ κοσμικὴ περὶ θεῶν τάξη ἐκφράζεται πολλαπλῶς, π. χ. εἰς τὸν κόσμο τῶν Ἰδεῶν, εἰς τὰ εἴδη τῶν ψυχῶν “ποὺ ἀκολουθοῦν τὰ ἅρματα τῶν θεῶν” καθὼς περιφέρονται ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἢ εἰς τὸ θεϊκὸ δίκαιο καὶ νόμο, καὶ εἶναι ἐμφανὲς ὅτι ὁ ζῳδιακὸς ἀκολουθεῖ τὴν ἰδία αὐτὴν ἀρχή.

 

τρία

Εἶναι διαφορετικοὶ οἱ ἀστερισμοὶ τῆς ἐκλειπτικῆς ἀπὸ τὰ ζῴδια;

Ὄχι. Τέτοιος διαχωρισμὸς δὲν ὑφίσταται πουθενὰ εἰς ὅλη τὴν ἀστρολογία τῆς ἑλληνιστικῆς περιόδου ἀλλὰ οὔτε καὶ ἀργότερα εἰς τὴν ἰσλαμικὴ καὶ τὴν βυζαντινὴ ἀστρολογία – οἱ ἀστερισμοὶ τῆς ἐκλειπτικῆς καὶ τὰ ζῴδια εἶναι ἓν καὶ ταυτόν. Ὁ ἰσχυρισμὸς περὶ δῆθεν διαφορετικότητος εἶναι ἀποκλειστικῶς κατασκεύασμα τοῦ δευτέρου μισοῦ τοῦ 20ου αἰῶνος.

 

τεσσερα

Εἶναι ἴσα τὰ ζῴδια ἢ ὄχι;

Δὲν εἶναι. Τὰ ζῳδιακὰ δωδεκατημόρια εἶναι τὰ ἴσα διαστήματα μήκους 30° ἕκαστον, ποὺ ἐμπεριέχουν τοὺς ἀστερισμούς / ζῴδια ἀποτελῶντας τὸ μετρικὸ σύστημα τοῦ ζῴδιακοῦ. Ἐπίσης εἶναι τὰ ζῳδιακὰ δωδεκατημόρια ποὺ χωρίζονται περαιτέρω εἰς τρεῖς Δεκανοὺς μήκους 10° ἕκαστος.

 

πέντε

Πῶς προκύπτουν οἱ ἡμερομηνίες ποὺ δίνετε γιὰ τὰ ζῴδια;

Εἶναι οἱ ἡμερολογιακὲς ἡμερομηνίες τῆς διελεύσεως τοῦ ἡλίου ἀπὸ ἕκαστο δωδεκατημόριο γιὰ τὴν ἐποχή μας. Αὐτὲς δὲν εἶναι σταθερὲς ἀλλὰ μετατοπίζονται βραδέως λόγῳ τῆς μεταπώσεως, ἡ ὁποία ἔχει ρυθμὸ περίπου 1° / 71,5 ἔτη. Ἐπειδὴ ἡ μέση ἡλιακὴ κίνηση ἐπὶ τῆς ἐκλειπτικῆς εἶναι σχεδὸν 1° / ἡμέρα, περίπου 72 ἔτη ἀπὸ σήμερα οἱ παροῦσες ἡμερομηνίες θὰ ἔχουν μετατοπισθεῖ ἐλαφρῶς κατὰ μία ἡμέρα.

 

έξι

Καὶ οἱ ἡμερομηνίες ποὺ ἔφτιαξαν προσφάτως κάποιοι ἀστρονόμοι;

Ἐὰν θέλουμε νὰ ὑπολογίσουμε τὴν θέση τῶν πλανητῶν, τῆς σελήνης καὶ τοῦ ἡλίου ὡς πρὸς τὴν ζῳδιακὴ ζώνη καὶ νὰ τὴν ἐκφράσουμε σὲ ἡμερολογιακὲς ἡμερομηνίες θὰ χρειασθοῦμε ἕνα σύστημα μετρήσεως. Ὑπάρχουν δύο ποὺ χρησιμοποιοῦν ἐκλειπτικὲς συντεταγμένες: τὸ μεταγενέστερο Ἐκλειπτικὸ σύστημα συντεταγμένων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶς τὸ Ἐαρινὸ Σημεῖο, κινητὸ ὡς πρὸς τὸν ζῳδιακὸ λόγῳ μεταπτώσεως, καὶ τὸ ἀρχαῖο Ἐκλειπτικὸ σύστημα τῶν Ζῳδιακῶν Δωδεκατημορίων μὲ σημεῖο ἀναφορᾶς τὸν Λαμπαδία, σταθερὸ ὡς πρὸς τὸν ζῳδιακὸ καὶ ἀνεπηρέαστο ἀπὸ τὴν μετάπτωση.

Αὐτὸ ποὺ ἔκαναν λοιπὸν κάποιοι ἐλάχιστοι ἀστρονόμοι εἶναι ἀντιεπιστημονικὸ ἀκόμη καὶ μὲ τὰ ἴδια τους τὰ κριτήρια. Ἰσχυρίσθησαν ὅτι ἐὰν κάποιοι ἀστέρες τυγχάνῃ νὰ μὴν εἶναι τελείως ἀπομακρυσμένοι ἀπὸ τὴν γενικότερη περιοχὴ τῆς ἐκλειπτικῆς ὅπου διελαύνει ὁ ἥλιος, ἀσχέτως τῆς ὅλης θέσεως τοῦ ἀστερισμοῦ ὅπου ἀνῆκουν καὶ ποὺ συχνὰ κεῖται ἐκτὸς τοῦ ζῳδιακοῦ, τότε ὁ ἥλιος δῆθεν διελαύνει καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἀστερισμό. Ἀνακάτεψαν λοιπὸν ὅπως νἀ ’ναι τοὺς ἀστερισμοὺς τῆς ἐκλειπτικῆς μὲ ἄλλους ἐκτὸς τῆς ἐκλειπτικῆς ζώνης, μὲ τὸ ἀποτέλεσμα νὰ εἶναι καταγέλαστο π.χ. ὅτι δῆθεν ὁ Ἥλιος διελαύνει ἀπὸ τὸν Ὀφιοῦχο ἢ ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὴν Ὕδρα ἢ τὸν Ὠρίωνα σὲ ἄλλες του παραλλαγὲς! Δὲν ὑπάρχει κἂν μετρικὸ σύστημα ἐδῶ. Λοιπὸν αὐτὲς οἱ ἀπόψεις εἶναι ἁπλῶς τυχάρπαστες καὶ στεροῦνται λογικῆς βάσεως, μεθόδου, ἢ σκοποῦ. Ἐπίσης στεροῦνται σοβαρότητος. Ὑπάρχουν συστήματα μετρήσεως ὁπότε πρὸς τὶ ἡ ἀλογία καὶ ἀταξία;

 

επτά

Κάποιοι διαδίδουν ὅτι εἰς τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ ἀστρολογία τὰ ζῴδια ἦταν 13, τὶ ἰσχύει;

Ὁ ὅρος δωδεκατημόρια δηλώνει σαφέστατα τὴν διαίρεση διὰ τοῦ 12. Ἐπίσης δεδομένου τοῦ ὄγκου τῶν πηγῶν καὶ τῆς πληθώρας τῶν συγγραμμάτων, μαθηματικῶν, ἀστρολογικῶν καὶ ἀστρονομικῶν, ποὺ διαθέτουμε ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ἕως τὸ Βυζάντιο, οὐδεῖς δικαιολογεῖται νὰ περιφέρῃ τέτοια ψεύδη. Ἔχουμε ἀναρτήσει πολλα σχετικὰ ἔργα εἰς τὴν Βιβλιοθήκη καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ προσθέτουμε νέα, γιὰ ὅλους ἐσᾶς ποὺ ἀγαπᾶτε τὴν ἀστρολογία καὶ θέλετε νὰ μάθετε περισσότερα.

 

οκτώ

Τὶ ἐννοεῖτε μὲ τὸν ὅρο Ἑλληνικὴ Ἀστρολογία ποὺ συχνὰ χρησιμοποιεῖτε;

Ἡ ἀστρολογία ἔχει μία ἱστορικὴ πορεία: ἀνεπτύχθη ίδιαιτέρως κατὰ τὴν ἑλληνιστικὴ ἐποχή, ἐσυνεχίσθη κατόπιν καὶ διετηρήθη ὑπὸ τῶν Περσῶν, Ἀράβων, καὶ Βυζαντινῶν. Ἡ σπουδὴ τοῦ πρωτοτύπου συστήματος καὶ ἡ συνέχεια τῆς ἰδίας αὐτῆς ἀστρολογίας ἐντὸς τῆς ἰδίας κοσμοθεάσεως, φιλοσοφίας, ἀρχῶν καὶ μεθόδων ὑπὸ τὴν ἰδιαιτέρα χροιὰ τῆς ἑλληνικῆς παραδόσεως λέγεται Ἑλληνικὴ Ἀστρολογία. Εἶναι ἡ ἴδια ἀστρολογία, ποὺ ἐὰν τὴν ἀσκῇ ὁ Πέρσης ὑπὸ τὴν ἰδιαιτέρα χροιὰ τῆς παραδόσεώς του λέγεται Περσική, ἐὰν τὴν ἀσκῇ ὁ Αἰγύπτιος ὑπὸ τὴν ἰδιαίτερα χροιὰ τῆς παραδόσεώς του λέγεται Αἰγυπτιακή, κ. ο. κ. Τὸ σύστημα καὶ ἀρχὲς ὅπου βασίζεται εἶναι κοινὰ γιὰ τοὺς συγγενεῖς λαοὺς καὶ πολιτισμοὺς τῆς Ἀν. Μεσογείου καὶ τῆς Ἐγγὺς καὶ Μέσης Ἀνατολῆς.

 

εννέα

Περὶ τῆς καλουμένης Ἰνδικῆς ἀστρολογίας τὶ ἰσχύει;

Ἡ ἑλληνικὴ ὡροσκοπιακὴ ἀστρολογία ἔφθασε εἰς τοὺς Ἰνδοὺς τὸν 2ον αἰ. μ. Χ. Τὸ παλαιότερο σωζόμενο σανσκριτικὸ ἔργο ὡροσκοπιακῆς ἀστρολογίας εἶναι τὸ Yavanajataka τοῦ Sphujidhvaja (270 μ. Χ.) ποὺ λέει ῥητῶς ὅτι εἶναι ἡ ἔμμετρη μεταφορὰ ἑνὸς κειμένου μεταφρασθέντος ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ τὸ 150 μ.Χ. ἀπὸ τὸν Yavanesvara. Ὁ τίτλος τοῦ ποιήματος – Yavanajataka, Ἑλληνικὴ Ὡροσκοπία – δείχνει τὴν πηγή του. Ὅπως ὅλα τὰ μετέπειτα ἰνδικὰ ἀστρολογικὰ ἔργα περιέχει ἕνα πλῆθος βασικῶν τεχνικῶν ὅρων μεταφερθέντων εἰς τὴν σανσκριτικὴ ἀπὸ τὴν ἑλληνική. Παραδείγματα: ὥρα – hora, ὑπόγειον – hipaka / hibuka, δύνον ἢ διάμετρος – dyuna ἢ jamitra, μεσουράνημα – mesurana, κέντρον – kendra, ἐπαναφορὰ – panaphara, ἀπόκλιμα – apoklima. Παρὰ τὴν ὕπαρξη αὐτῆς καὶ ἄλλων ἀποδεικτικῶν πηγῶν, οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν Ἰνδῶν ἀστρολόγων ἐμμένουν εἰς τὴν ἐσφαλμένη πεποίθηση ὅτι ἡ ἀστρονομία καὶ ἡ ἀστρολογία ἐφευρέθησαν ἢ ἀπεκαλύφθησαν εἰς τοὺς Ἰνδοὺς σοφοὺς πρὶν ἀπὸ 5000 ἢ περισσότερα ἔτη, καὶ ἀρνοῦνται ὅτι ἔλαβαν ὅτιδήποτε ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες.

 

δέκα

Ποῦ ὀφείλεται ἡ τεράστια διαφορὰ μεταξὺ τῆς ἀστρολογίας, ὅπως διαπιστώνεται ἐκ τῶν ἑλληνιστικῶν πηγῶν, καὶ τῆς σημερινῆς εὐρέως διαδεδομένης ψευδοαστρολογίας;

Ἡ ψευδοαστρολογία ἀποτελεῖ ἐξ ὁλοκλήρου κατασκεύασμα τῶν θεοσοφιστῶν τοῦ 20ου αἰ., πρὸς ἀπόπειρα μάλιστα ἀντικαταστάσεως τῆς ἀστρολογίας. Αὐτὸ ἔχει ἄλλες πεποιθήσεις, ἔχει ἀπορροφήσει ψυχολογικὲς ἀπόψεις καὶ πρακτικὲς συμπεριφορισμοῦ· εἶναι δὲ ἀπολύτως ἀμοιβαίως ἀποκλειόμενο μὲ τὴν ἀστρολογία, καὶ ἰδιαιτέρως βλαβερὸ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους κατὰ τὴν γνώμη μας. Νὰ θυμόμαστε ὅτι ἡ θεοσοφία ἦταν – καὶ παραμένει – ἡ μεγαλυτέρα ὀργανωμένη ἀπόπειρα κατασκευῆς ‘πανθρησκείας’ καὶ ἡ σχέση της τόσο μὲ τὸν ναζισμὸ ὅσο καὶ τὴν ἰδεολογία τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἶναι καλῶς γνωστή. Ἐντὸς τοῦ θεσοφιστικοῦ κατασκευάσματος ἔχουν προκύψει περαιτέρω ἄλογα μορφώματα, ὅπως τὰ περὶ ψευδοαστρολογικῶν ἐποχῶν καὶ ὑδροχοϊσμοῦ ἀπὸ τὸ νεοεποχίτικο κίνημα, ἡ καρμικὴ ψευδοαστρολογία, ἡ κινεζικὴ κ.ἄ. – αὐτὰ ὅλα εἶναι ἀπορριπτέα ὡς εὑρισκόμενα πλήρως ἐκτὸς τοῦ καλῶς ὁρισμένου πεδίου τῆς ἀστρολογίας καὶ στερούμενα ἀστρολογικῆς βάσεως οὔτως ἢ ἄλλως. Εἶναι σημαντικὸ νὰ κάνουμε αὐτὴν τὴν διάκριση καὶ ἐξίσου σημαντικὸ νὰ καταστῇ κοινὸς τόπος ὥστε νὰ ἀποφεύγεται ἡ σύγχιση, ἡ παραπληροφόρηση, καὶ ἡ ἐξαπάτηση.