Ἡ ἀπόσταση τῆς Γῆς ἀπὸ τοῦ Ἡλίου δὲν εἶναι σταθερή. Αὐτὸ συμβαίνει διότι ἡ τροχιὰ τῆς Γῆς δὲν εἶναι ἀκριβῶς κύκλος ἀλλὰ ἔλλειψη τῆς ὁποίας τὴν μία τῶν ἑστιῶν κατέχει ὁ Ἥλιος. ἡ διάρκεια τῶν ἐποχῶν εἶναι ἄνιση, μὲ τὴν ἀκόλουθη σειρὰ (ἀπὸ μεγίστη ἕως έλαχίστη): Θέρος, Ἄνοιξη, Φθινόπωρο, Χειμῶνας.

Ἡ Ἄνοιξη καὶ τὸ Θέρος μαζὶ ἔχουν 7 ἡμέρες καὶ 15,2 ὧρες περισσοτέρες τοῦ Φθινοπώρου καὶ τοῦ Χειμῶνος. Ὥστε ὁ Ἥλιος μένει στὸ βόρειο ἡμισφαίριο τοῦ Οὐρανοῦ 7 ἡμέρες καὶ 15,2 ὧρες περισσότερο ἀπὸ ὅτι στὸ νότιο.

Δεῖτε ἐπίσης

Ο ΗΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

Βασικὰ στοιχεῖα ἀστρονομίας   Ἡ φαινόμενη τροχιά τοῦ Ἡλίου, ἡ Ἑκλειπτική καὶ οἱ γήινες ἐποχές, τὰ ἡλιοστάσια καὶ οἱ ἰσημερίες, τὶ εἶναι καὶ πῶς ὑπολογίζονται τὸ ἀστρικὸ καὶ τὸ τροπικὸ ἔτος, ὁρισμὸς ἀστρικῆς καὶ ἡλιακῆς ἡμέρας, ἡ ἐξίσωση τοῦ χρόνου, καὶ τὸ ἡλιακὸ ἀνάλημμα.

Οἱ κύκλοι τῆς οὐρανίας σφαίρας

Ἐπὶ τῆς οὐρανίας σφαίρας διαγράφονται τριῶν εἰδῶν κύκλοι: οἱ πέντε παράλληλοι, οἱ δὺο λοξοί, καὶ οἱ διερχόμενοι ἀπὸ τοὺς πόλους μεσημβρινοί, ποὺ εἶναι δυνάμει ἀπειράριθμοι.