Ζῳδιακὴ μοίρα Ἡλίου: 04° 57′ Διδύμων.
Κατὰ τὴν θερινὴ τροπή, ὁ Ἥλιος ἀνατέλλει ἀπὸ τὸ βορειότερο σημεῖο τῆς ἐτησίας διαδρομῆς του καὶ διαγράφει τὸν ὑψηλότερο κύκλο τῆς τροχιᾶς του, ποὺ ταυτίζεται μὲ τὴν οὐρανία προβολὴ τοῦ θερινοῦ τροπικοῦ. Οἱ ἀκτῖνες τοῦ Ἡλίου προσπίπτουν καθέτως ἐπὶ τοὺς τόπους βορείου γεωγραφικοῦ πλάτους 23° 27′ τὴν ἡμέρα αὐτή, ποὺ εἶναι ἡ μεγαλυτέρας διαρκείας ὅλου τοῦ ἔτους.
Βασικὰ στοιχεῖα ἀστρονομίας Ἡ φαινόμενη τροχιά τοῦ Ἡλίου, ἡ Ἑκλειπτική καὶ οἱ γήινες ἐποχές, τὰ ἡλιοστάσια καὶ οἱ ἰσημερίες, τὶ εἶναι καὶ πῶς ὑπολογίζονται τὸ ἀστρικὸ καὶ τὸ τροπικὸ ἔτος, ὁρισμὸς ἀστρικῆς καὶ ἡλιακῆς ἡμέρας, ἡ ἐξίσωση τοῦ χρόνου, καὶ τὸ ἡλιακὸ ἀνάλημμα.
Τὰ οὐράνια συστήματα συντεταγμένων, δηλαδὴ τὰ δύο Ἐκλειπτικὰ (σταθερὸ καὶ ἡλιακό), τὸ Ἰσημερινὸ καὶ τὸ Τοπικό, χρησιμεύουν στὴν ἀστρονομία γιὰ τὸν προσδιορισμὸ θέσεως σώματος ἐπὶ τῆς Οὐρανίας σφαίρας καθὼς καὶ γιὰ τὸν ὑπολογισμὸ τοῦ χρόνου. Τὸ πρόβλημα τῆς ὁρολογίας τοῦ Ἰσημερινοῦ, ποιὰ ἡ πραγματικὴ σημασία τῆς Ὀρθῆς Ἀναφορᾶς καὶ τῆς Ἀποκλίσεως καὶ ἡ χρήση τους γιὰ τοὺς Ἀναφορικοὺς Χρόνους.
Ἐπὶ τῆς οὐρανίας σφαίρας διαγράφονται τριῶν εἰδῶν κύκλοι: οἱ πέντε παράλληλοι, οἱ δὺο λοξοί, καὶ οἱ διερχόμενοι ἀπὸ τοὺς πόλους μεσημβρινοί, ποὺ εἶναι δυνάμει ἀπειράριθμοι.