νέα σελήνη
Τὸ τοῦ Ζυγοῦ ἄστρον ὁμοῦ μετὰ τῆς Παρθένου έσχηματίσθησαν πρὸς τιμὴν τῆς Ἀστραίας, ποὺ ἐφορεύει τοὺς θείους θεσμοὺς τοῦ δικαίου
Οἱ περὶ Ἀστραίας ἢ Δίκης μύθοι τῆς ἀποδίδουν διττὴ καταγωγή. Ἀρχαιωτέρα παράδοση θέτει τὴν Δίκη ὡς κόρη τοῦ Τιτάνος Ἀστραίου καὶ τῆς Ἠοῦς, ἐκ τῆς ἑνώσεως τῶν ὁποίων ἐγεννήθησαν ἐπίσης οἱ Ἀῆτες (Ἄνεμοι) καὶ πάντα τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ. Ὁ Ἡσίοδος τὴν μνημονεύει μεταξὺ τῶν τριῶν Ὡρῶν Δίκη, Εὐνομία, καὶ Εἰρήνη· θυγατέρες τοῦ Διὸς καὶ τῆς Θέμιδος, ποὺ “ὡρεύουν τὰ ἔργα τῶν θνητῶν ἀνθρώπων”, καὶ ἀδελφὲς τῶν Μοιρῶν.
Εἴτε εἶναι κείνη τοῦ Ἀστραίου γένος, ποὺ οἱ ἀρχαῖοι λέγουν
ὅτι εἶναι ὁ πατὴρ τῶν ἄστρων, εἴτε τέκνο ἄλλου,
ἂς εἶναι ἀνεμπόδιστος ὁ δρόμος της.Ἄρατος, Φαινόμενα, 98 – 100
Οὕτως λεγόταν ὅτι παλαιότερα ἡ Δίκη ἐκατοίκη ἐπὶ χθονὸς συναντώντας κατὰ πρόσωπο τοὺς ἀνθρώπους καὶ οὐδένα καταφρονοῦσε οὔτε μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν οὔτε τῶν γυναικῶν, ἀλλὰ καθόταν ἀνάμεσά τους παρότι ἀθάνατη ἡ ἴδια. Συγκαλοῦσε τοὺς γέροντες κοντά της, εἰς τὴν ἀγορὰ ἢ ἄλλα πολυσύχναστα μέρη, καὶ τοὺς συνεβούλευε πῶς νὰ δικάζουν καὶ νὰ ἐκφέρουν κρίσεις δικαιότερες γιὰ τὸν λαό. Οἱ δὲ ἄνθρωποι τότε διεξῆγαν βίο ἀπλό, χωρὶς πολέμους, μήτε ἐλάμβαναν τὰ πρὸς τὸ ζεῖν διὰ θαλασσίου ἐμπορίου ἀλλὰ συντηροῦταν διὰ τῆς γεωργίας· ἡ δὲ θεὰ τοὺς παρεῖχε ἄφθονο πλοῦτο ἀπὸ τὴν γῆ, καὶ ὅλα τὰ δῶρα τοῦ δικαίου.
Φωτοσυλλογή: Παρθένος
Ἀκόμη καὶ ὅταν ἄρχισαν νὰ προσέχουν ὀλιγότερο τὸ δίκαιο ἐκείνη συνέχισε νὰ τοὺς συμβουλεύῃ ἀπὸ τὰ ὅρη ὅπου εἶχε ὑποχωρήσει, νὰ προσεύχονται καὶ νὰ εἶναι εὐσεβεῖς. Ὅταν ὅμως ἦλθε τὸ χάλκινο γένος, ποὺ πρῶτοι ἐφόνευσαν τὸν ἀροτῆρα βοῦ καὶ κατασκεύασαν χάλκινη μάχαιρα, κακοεργή, προτιμῶντας στάσεις καὶ πολέμους ἡ Δίκη τοὺς ἐμίσησε γιὰ τὴν παντελῆ τους ἀδικία καὶ ἐγκαταλείψασα τὴν γῆ ἀνῆλθε εἰς τὸν οὐρανό.
Στάχυν δὲ ἡ Παρθένος φέρει, ἐπειδὴ εὐσεβέστατον ἡ γεωργία·
Θέωνος Σχόλια εἰς Ἀράτου Φαινόμενα, 9
Ἡ σχέσις τῆς γεωργίας μὲ τὸ δίκαιο καὶ τοὺς ἐκ θεῶν τιθέμενους θεσμοὺς ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ὑφίσταται ἀπ’ ἀρχαιοτάτων χρόνων. Ἡ μὲν Δίκη, ἡ ἀδιάφθορος κόρη ὡς πρὸς τὸ δικάζειν καὶ ἡ φέρουσα τὸν Κεραυνὸ τοῦ Διός, συσχετίσθη κυρίως μὲ τὸν ἀστερισμὸ τοῦ Ζυγοῦ, τὸ σύμβολο τοῦ ὁποίου σημαίνει τὸ δικαίως κρίνειν· ἡ δὲ Δήμητρα, ἐκ τῶν πλέον ἀγαπημένων καὶ σεβαστῶν θεαινῶν, ἡ δίδουσα τὰ δῶρα τῶν σιτηρῶν καὶ τῆς παρασκευῆς τοῦ ἄρτου ποὺ συντηροῦν τὸ γένος τῶν θνητῶν ἀνθρώπων, μὲ αὐτὸν τῆς Παρθένου.
Ἡ καλλιέργεια τῆς γῆς ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιὰ τὴν ἀνάπτυξη πολιτισμοῦ καὶ συνδέεται μὲ τὴν ἀπαρχὴ τῶν ταφικῶν ἐθίμων καθὼς καὶ τὴν ἐμφάνιση τῶν πρώτων πολιτειακῶν δομῶν. Τὰ δὲ ταφικὰ ἔθιμα καὶ τιμὲς πρὸς τοὺς νεκρούς σημαίνουν τὸν σχηματισμὸ τῶν πρώτων θρησκευτικῶν ἀντιλήψεων καθὼς οἱ ἄνθρωποι ἤρχισαν νὰ νοοῦν ὅτι ὑπάρχει κάτι ἀνώτερο κι ἀγαθότερο πέραν τοῦ ἀνθρωπίνου πεδίου, ποὺ διέπει τὸν δικό τους κόσμο καὶ ποὺ δίχως νὰ μίγεται μὲ αὐτόν, τοὺς διδάσκει καὶ τοὺς καθοδηγεῖ περαιτέρω πρὸς αὐτὴν τὴν ἰδιαιτέρα ὑπερβατικὴ πνευματικότητα.
Καὶ ἀναπόσπαστο στοιχεῖον αὐτῆς εἶναι ἡ περὶ δικαίου διδαχή, ποὺ καθίσταται ἐφικτὴ διὰ θεσμῶν καὶ τρόπων (ἠθῶν) ποὺ παραδίδονται ὡς ἔθιμα· ἡ δὲ γνώσις αὐτῶν καλλιεργεῖται ἐντὸς τῶν ἀνθρώπων σταδιακὰ καὶ εἰς ἕνα βάθος χρόνου ὅπως ὁ ἁγρὸς ποὺ ἐξημερώνεται καὶ γίνεται γόνιμος, καθοδηγούμενα ἀμφότερα ἀπὸ τὴν θεὰ τῆς γεωργίας τὲ καὶ μυστηρίων θρησκευτικῶν. Κατὰ παράδοση τινὰ ἡ θεὰ συνευρεθεῖσα μὲ τὸν ἥρωα Ἰασίωνα εἰς “ἀγρὸν ὀργωμένο τρεῖς φορὲς” τέκει τὸν Πλοῦτο. Ἔδωσε τὰ πρῶτα θρησκευτικὰ μυστήρια ποὺ ἔδειξαν τὴν ἀτραπὸ πρὸς τὴν εὐλογημένη μετά θάνατον ζωὴ εἰς τὰ Ἠλύσια Πεδία.
Ἡ κυριωτέρα μορφὴ αὐτῶν ἦταν τὰ ἱερὰ Μυστήρια, τὰ τελούμενα ἐν Ἐλευσῖνι, πρὸς τιμὴν τῶν δύο θεαινῶν, Μητρὸς καὶ Κόρης, καὶ τοῦ Πλούτωνος. Ὁ κεντρικὸς μῦθος τους εἶναι ὁ τῆς ἁρπαγῆς τῆς Περσεφόνης. Ἡ Δήμητρα ἀπὸ φιλότητα μιγεῖσα μὲ τὸν Δία ἐγέννησε τὴν Περσεφόνη. Μήτηρ καὶ Κόρη ἦσαν ἀχώριστες ἕως ὅτου ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾍδου, Πλούτων, ἐρωτεύθη τὴν Περσεφόνη. Θέλοντας νὰ τὴν λάβῃ σύζυγο, τῇ συναινέσει τοῦ Διός, τὴν ἅρπαξε ἀπὸ τὰ πεδία τῆς Νύσας. Ἡ Δήμητρα ἀπαρηγόρητη γιὰ τὸν ἀφανισμὸ τῆς κόρης τὴν ἀναζητοῦσε παντοῦ, ὥσπου ἡ Ἑκάτη καὶ ὁ Ἥλιος τῆς ἀπεκάλυψαν ὅτι ἡ κόρη της εὑρίσκεται ἐν ᾍδῃ.
Ὀργισθεῖσα τῷ Διί, ὅστις συνεπικούρησε τὴν ἀπαγωγή, ἐγκατέλειψε τὸν Ὄλυμπο καὶ λαμβάνοντας μορφὴ γηραιᾶς γυναικὸς ἀφίχθη εἰς Ἐλευσίνα. Τεθλιμμένη οὖσα, ὁ θρῆνος της συμπαρέσυρε τὴν Φύση ὅλην, τὰ φυτὰ ἔπαυσαν νὰ καρποδοτοῦν καὶ ἡ χθὼν κατέστη ἄγονη. Τότε ὁ Ζεὺς ἔπεμψε τὸν Ἑρμῆ εἰς ᾍδη μὲ μήνυμα ὁ Πλούτων νὰ ἐπιστρέψῃ τὴν Κόρη, παύοντας τῆς Μητρὸς τὴν θλίψη. Ὁ Πλούτων ἐδέχθη ἀλλὰ πρὸ τῆς ἀναχωρήσεως τῆς ἔδωσε κρυφὰ πρὸς βρώση σπόρους ῥοδιοῦ. Ὁ Ἑρμῆς ὀδήγησε τὴν Περσεφόνη εἰς τὴν μητέρα της, ἡ ὁποία ἀγαλλίασε μόλις τὴν ἀντίκρυσε. Ἡ ἀφορία ἔπαυσε καὶ τὰ φυτὰ ἐγέμισαν βλαστοὺς καὶ ἄνθη.
Ἡ Περσεφόνη ὅμως δὲν ἦταν πλέον δυνατὸν νὰ παραμείνῃ ἐς ἀεὶ μὲ τὴν μητέρα της, ἔχοντας δεχθεῖ τροφὴ ὑπὸ τοῦ ᾍδου, καὶ ὀφείλει νὰ ἐπιστρέφῃ. Οὕτως, τῇ παρεμβάσει τοῦ Διὸς καὶ τῆς Ἑκάτης, οἱ δύο θεὲς συνεφώνησαν τὴν παραμονὴ τῆς Περσεφόνης τὸ ἓν ἥμισυ τοῦ ἔτους ἐν ᾍδῃ παρὰ τῷ συζύγῳ της καὶ τὸ ἕτερον ἥμισυ ἐν Ὀλύμπῳ παρὰ τῇ μητρί της. Ἕκαστο λοιπὸν φθινόπωρο ἡ Περσεφόνη κατέρχεται ἐς ᾍδη προκαλούσα τὴν ἀκαρπία τῆς χθονὸς καὶ τὴν μελαγχολία τοῦ χειμῶνος. Ἕκαστη ἄνοιξη ἀνέρχεται κι ἐπιστρέφει εἰς τὸν Ὄλυμπο φέροντας θάλλος καὶ παντὸς εἴδους καρποφορία. Κατὰ τὴν παράδοση, ἡ Δήμητρα ἐδίδαξε τὰ μυστήριά της καὶ τὴν καλλιέργεια τῆς γῆς εἰς τοὺς εὐσεβεῖς ἄρχοντες τῆς Ἐλευσίνος, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ ἥρως Τριπτόλεμος ἐστάλη ὑπὸ τῆς θεᾶς ἐπὶ πτερωτοῦ ἅρματος δρακόντων γιὰ νὰ διδάξῃ τὴν ἀνθρωπότητα τὰ τῆς γεωργίας, σπέρνοντας τὸ μέγα δῶρο τοῦ σίτου παντοῦ εἰς τὴν γνωστὴ οἰκουμένη.
Ἄξιον ἀναφορᾶς εἶναι καὶ ἡ βαρύτατη τιμωρία ποὺ ἐπέφερε ἡ θεὰ κατὰ τοῦ Ἐρυσίχθονος, Θεσσαλοῦ ἄρχοντος ποὺ ἔκοψε τὴν παλαιοτέρα καὶ μεγαλυτέρα δρῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἄλσους της. Πολλοὶ νομίζουν τὴν σήμερον ὅτι ὁ μύθος ἀναφέρεται κυριολεκτικῶς εἰς την ... ὑλοτομία! Ἀληθῶς εἶναι περὶ ἀσεβείας καὶ ὑποκρισίας ὁ λόγος, διότι ὁ Ἐρυσίχθων ἔκοψε τὴν δρῦ, παραβιάζοντας ἔθιμα καὶ θεσμούς, γιὰ νὰ κτίσῃ ναὸ τῆς Δἠμητρος πιστεύοντας ὅτι θὰ ἐπιδεικνυόταν ὡς δῆθεν τιμητής της. Ἐπέσυρε θεία όργὴ γιὰ τὴν παραβίαση καὶ τὸ ἄνομο τῆς πράξεώς του, καὶ ἡ θεὰ τὸν ἐτιμώρησε δι’ αἰωνίας Πείνας, ποὺ δὲν ἔπαυε οὔτε ἱκανοποιεῖτο. Ὁ Ἐρυσίχθων ἀφοῦ κατέφαγε τὸ βιός του καὶ κάθε τὶ ἄλλο ποὺ ἦταν δυνατὸν νὰ ἁρπάξῃ, τελικῶς ἔφαγε τὴν ἰδία του τὴν σάρκα.
Ἐκ τῶν συμβόλων τῆς θεᾶς Δήμητρος εἶναι ὁ μήκων, τὸ δρέπανον καὶ ὁ στάχυς. Μάλιστα Στάχυς ὀνομάζεται καὶ ὁ λαμπρότερος ἀστέρας τοῦ ἀστερισμοῦ τῆς Παρθένου. Πρὸς τιμήν της ἑορταζόταν, μεταξὺ ἄλλων, τὰ Προαρητούρια ἢ Προαρκτούρια κατὰ τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἀρκτούρου, καὶ τὰ Ἀλῴα περὶ τὴν σημερινὴ 12η Δεκεμβρίου. Ὁ Ἀρκτοῦρος, α′ Βοώτου, ἀστερισμοῦ ἐγγὺς τῆς Παρθένου σχηματίζει μέγα τρίγωνο μετὰ τοῦ Στάχυος καὶ τοῦ Βασιλίσκου, α′ Λέοντος.
Ἐν Αἰγύπτῳ τὰ μυστήρια τῆς γεωργίας καὶ καρποφορίας καὶ τὰ περὶ τῆς μετὰ θάνατον εὐλογημένης ζωῆς προέρχονται ἐκ τῆς θεᾶς Ἴσιδος, συζύγου τοῦ Ὀσίριδος, ποὺ παρ’ Ἕλλησι ἐταυτίσθη μετὰ τοῦ Διονύσου· ἡ δὲ Ἶσις μὲ τὴν Δήμητρα καὶ μὲ τὴν Περσεφόνη. Οἱ μύθοι τῆς Ἴσιδος καὶ τῆς Δήμητρος παρουσιάζουν πολλὰ κοινά, ὁ δὲ Πλούταρχος εἰς τὸ θαυμάσιο ἔργο του Περὶ Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος παραθέτει μοναδικὰ στοιχεῖα τοῦ μύθου, φιλοσοφώντας ἐπὶ τῶν θεολογικῶν νοημάτων καὶ θρησκευτικῶν ἐθίμων.
«Ἐγὼ εἰμι πᾶν τὸ γεγονὸς καὶ ὂν καὶ ἐσόμενον
καὶ τὸν ἐμὸν πέπλον οὐδεὶς πῶ θνητὸς ἀπεκάλυψεν»
Ὁ ἀστερισμὸς τῆς Παρθένου εἶναι ὁρατὸς τοὺς χειμερινοὺς καὶ ἐαρινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τῆς Παρθένου ἀπὸ 17 Σεπτεμβρίου μέχρι 17 Ὀκτωβρίου
Ὁρατότητα
Περὶ τὸ πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Νοεμβρίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Ἰανουαρίου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Μαΐου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ τὰ τέλη Ἰουνίου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς τὰ μέσα Αὐγούστου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη περίοδος γιὰ τὴν παρατήρησγ τῆς Παρθένου εἶναι ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ χειμῶνος ἕως τὰ τέλη τῆς ἀνοίξεως.
Ἀστέρες
Ὁ ἀστερισμὸς τῆς Παρθένου εἶναι εὐκρινέστατος μὲ πλείστους λαμπροὺς ἀστέρες καὶ εὐκόλως ἐντοπίσιμος ἀπὸ τὸν λαμπρότατο ἀστέρα Στάχυ (α′ Παρθένου, Spica). Ἄλλοι λαμπροὶ ἀστέρες εἶναι ὁ β′ Παρθένου (Zavijava), ὁ γ′ Παρθένου (Porrima), ὁ δ′ Παρθένου (Auva), ὁ Προτρυγητὴρ (ε′ Παρθένου, Vindemiatrix) καὶ τὸ Σύρμα (ι′ Παρθένου). Διπλοὶ ἀστέρες οἱ θ′ καὶ τ′, ἑνῶ ὁ γ′ Παρθένου εἶναι δυαδικὸ ἀστρικὸ σύστημα. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολογίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδεκατημορίου τῆς Παρθένου.
| ΟΝΟΜΑ | ΚΑΤΑΤΑΞΗ | ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ | ΜΟΙΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟΥ |
|---|---|---|---|
| Στάχυς | α′ Παρθένου | 0,95 | 29° 06′ |
| Προτρυγητὴρ | ε′ Παρθένου | 2,85 | 15° 12′ |
| Ἄουβα | δ′ Παρθένου | 3,35 | 16° 43′ |
| — | ζ′ Παρθένου | 3,35 | 27° 23′ |
| Πορρίμα | γ′ Παρθένου | 3,4 | 15° 24′ |
| Ζαβιγιάβα | β′ Παρθένου | 3,55 | 02° 25′ |
| Ζανάια | η′ Παρθένου | 3,85 | 10° 05′ |
| Ρὶλ Ἀλαουβὰ | μ′ Παρθένου | 3,85 | 15° 23′  |
| — | ν′ Παρθένου | 4 | 29° 25′  |
| Σύρμα | ι′ Παρθένου | 4,05 | 09° 03′ |
| — | ο′ Παρθένου | 4,1 | 02° 57′ |
| — | κ′ Παρθένου | 4,15 | 09° 45′ |
| — | τ′ Παρθένου | 4,2 | 03° 00′ |
| — | θ′ Παρθένου | 4,45 | 23° 30′ |
| — | λ′ Παρθένου | 4,5 | 12° 12′ |
| — | σ′ Παρθένου | 4,75 | 21° 03′ |
| — | φ′ Παρθένου | 4,8 | 10° 42′ |
Διάττοντες / Μετεωρίτες
Ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ ἀστερισμοῦ τῆς Παρθένου προέρχονται ἄπλετοι διάττοντες τὴν περίοδο Μαρτίου – Ἀπριλίου, γνωστοὶ ἀπὸ παλαιότερα, ποὺ σταδιακῶς διεκρίθησαν εἰς πιὸ συγκεκριμένα ῥεύματα. Τὸ ἰσχυρότερο καὶ μεγαλυτέρας διαρκείας ῥεῦμα εἶναι οἱ Ἄλφα Παρθενίδες. Ἐκτείνονται ἀπὸ 10 Μαρτίου μέχρι 6 Μαΐου μὲ μάλλον ἀργοὺς διάττοντες, καλῶς ὁρατούς, καὶ μέγιστο τὴν περίοδο 7 – 18 Ἀπριλίου ῥυθμοῦ 5 – 10 διαττόντων / ὥρα.
Ἄλλα παρατηρήσιμα ῥεύματα εἶναι οἱ Ἦτα Παρθενίδες, διαρκείας ἀπὸ 24 Φεβρουαρίου μέχρι 27 Μαρτίου. Τὸ μέγιστο εἶναι κινητὸ ἀλλὰ συνήθως συμβαίνει περὶ τὴν 18η Μαρτίου, ῥυθμοῦ 1 – 2 διαττόντων / ὥρα. Ἐπίσης οἱ Θῆτα Παρθενίδες, διαρκείας ἀπὸ 10 Μαρτίου μέχρι 21 Ἀπριλίου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 20η Μαρτίου ἀραιοῦ ῥυθμοῦ διαττόντων. Οἱ Πὶ Παρθενίδες διαρκοῦν ἀπὸ 13 Φεβρουαρίου μέχρι 8 Ἀπριλίου μὲ μέγιστο τὴν περίοδον 3 – 9 Μαρτίου ἀλλὰ οἱ διάττοντες εἶναι μάλλον ἀμυδροὶ καὶ ἀραιοῦ ῥυθμοῦ.
Ὁ ζῳδιακὸς ἀστερισμὸς τῆς Παρθένου εἶναι ὁ ἕκτος τοῦ Ζῳδιακοῦ καὶ ἕβδομος κατὰ σειρὰ ἀπὸ ἐαρινῆς ἰσημερίας, ὁ δὲ Ἥλιος διελαύνει ἀπὸ αὐτὸν περίπου τὸν πρῶτον μῆνα τοῦ φθινοπώρου
Τὸ δωδεκατημόριον τῆς Παρθένου χαρακτηρίζεται ὡς: γεῶδες, δίσωμο, θηλυκό, νυκτερινό. Εἶναι ὁ ὁ νυκτερινὸς οἶκος Ἑρμοῦ, ἐναντίωμα Διός, ὕψωμα Ἑρμοῦ περὶ τὴν 15η μοίρα καὶ ταπείνωμα Ἀφροδίτης περὶ τὴν 20η μοίρα. Ὁ Ταῦρος, ἡ Παρθένος καὶ ὁ Αἰγόκερως σχηματίζουν τὸ Τρίγωνο τῆς Γῆς. Τριγωνοκράτορες εἶναι πρώτη ἡ Ἀφροδίτη καὶ δεύτερη ἡ Σελήνη γιὰ ἡμερινὰ ὡροσκόπια, πρώτη ἡ Σελήνη καὶ δεύτερη ἡ Ἀφροδίτη γιὰ τὰ νυκτερινά, καὶ τρίτος ὁ Ἄρης ἐπίκοινος καὶ βοηθητικός. Ὁ Ῥητόριος τὸ συσχετίζει μὲ τὸν βόρειο ἄνεμο. Ὁ Πτολεμαῖος τὸ χαρακτηρίζει νοτιοανατολικὸ καὶ τὸ συσχετίζει μὲ τὴν νότια Μεγάλη Ἀσία ὡς πρὸς τὶς γενικὲς προβλέψεις χωρῶν.
Δεκανοὶ καὶ ὅρια τοῦ δωδεκατημορίου τῆς Παρθένου
Καθολικὲς ἐπισημασίες περὶ ἐκλείψεων, φάσεων ἢ ἄλλων ἀστρολογικῶν σημείων ἐν Παρθένῳ
Οἱ γενικὲς προγνώσεις ποὺ ἀφοροῦν χῶρες συχνὰ ὀνομάζονται καθολικὲς ὑπὸ τῶν ἑλληνιστικῶν ἀστρολόγων. Μετεωρολογικὰ φαινόμενα, ἐκλείψεις, στηριγμοὶ πλανητῶν, σημαντικὲς σύνοδοι ἢ ἄλλα σημεῖα δίδουν ἐνδείξεις καιρικές, γεωργικὲς καὶ κτηνοτροφικές, ἀναλόγως τὸ μέρος τοῦ ἀστερισμοῦ ὅπου παρατηροῦνται. Ἡ Παρθένος γενικὰ σημαίνει ὑγρασία καὶ βροντή. Ὡς πρὸς τὰ μέρη της, τὰ πρῶτα σημειοδοτοῦν θερμότητα καὶ φθορά, τὰ μέσα σημαίνουν εὔκρατο καιρό, ἐνῷ τὰ τέλη της ὑγρασίαν καὶ ὄμβρους. Τὰ ἄνω τῆς ἐκλειπτικῆς κείμενα μέρη της σημειοδοτοῦν ἀνέμους, τὰ ὑπὸ τῆς ἐκλειπτικῆς εὔκρατο καιρό.
Ἀστέρων Παρθένου δυνάμεις
Οἱ σταθεροὶ ἀστέρες, ἰδίως οἱ λαμπρότατοι, ἔχουν ἐπίδραση ὁμοιάζουσα μὲ αὐτὴν τῶν πλανητῶν ἀλλὰ ἀσθενεστέρα καὶ μεμιγμένη. Οἱ ἀστέρες τῆς ἀρχῆς τοῦ δωδεκατημορίου ὅπου εἶναι ἡ κεφαλὴ καθὼς ἐπίσης κι αὐτὸς ἐπὶ τὸ ἄκρο τοῦ νοτίου πτεροῦ ἔχουν τὴν ἐπίδραση τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἠπιότερα τοῦ Ἄρεως· οἱ δὲ ὑπόλοιποι λαμπροὶ τοῦ πτεροῦ κι ἐκεῖνοι κατὰ τὰ περιζώματα ἔχουν τὴν ἐπίδραση τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἠπιότερα τῆς Ἀφροδίτης. Ὁ λαμπρὸς ἀστέρας τοῦ βορείου πτεροῦ, ὁ καλούμενος Προτρυγητήρ, εἶναι σὰν κράμα Κρόνου καὶ Ἑρμοῦ, καὶ ὁ καλούμενος Στάχυς ἔχει τὴν ἐπίδραση τῆς Ἀφροδίτης καὶ ἠπιότερα τοῦ Ἄρεως. Τέλος ἐκεῖνοι τῶν ἄκρων τῶν ποδῶν, καθὼς καὶ τὸ Σύρμα καὶ οἱ πέριξ αὐτοῦ ἔχουν τὴν ἐπίδραση τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἠπιότερα τοῦ Ἄρεως.
Ὁ Ῥητόριος προσδιορίζει μοιρικὰ διαστήματα κατὰ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ζῳδίου, ἀλλὰ ὄχι ἰδιαιτέρως ἀκριβή: Ἀνατέλλουν ἀπὸ 1° – 3° ἡ κεφαλή, 4° – 6° ἡ μύτη, 7° – 10° ὁ τράχηλος, 11° – 13° ὁ βραχίων, 14° – 18° οἱ δάκτυλοι, 19° – 21° οἱ στάχυες, 22° – 23° οἱ κνῆμες, ἀπὸ 24° – 27° τὰ πρὸς βορρᾶ καὶ 28° – 30° τὰ πρὸς νότο.
Συνανατέλλουν πρὸς βορρᾶ τὸ σῶμα τοῦ Ἀρκτοφύλακος, καὶ πρὸς νότο τὰ ἰστία τῆς Ἀργοῦς. Δύνουν πρὸς βορρᾶ ἡ Ἀνδρομέδα μέχρι τῆς ζώνης καὶ πρὸς νότο τὰ πρῶτα τοῦ Ἠριδανοῦ. Καθὼς ἡ Παρθένος ἀνατέλλει ἀκολουθεῖται ὑπὸ τοῦ Κρατῆρος καὶ τοῦ Κόρακος ἀνατέλλοντων πρὸς νότο.
Χῶρες ὑπὸ τῆς Παρθένου
Γιὰ καθολικὲς προγνώσεις περὶ χωρῶν, ὑπάρχει πληθώρα πηγῶν καὶ συσχετισμῶν· ἡ δὲ ἔκθεση ὡς πρὸς τὰ μέρη χρησιμεύει γιὰ προγνώσεις ποὺ ἀφοροῦν ἐκείνους τους τόπους. Ὁ Ἡφαιστίων ἀρχίζει ἀπὸ τοὺς στίχους τοῦ Δωροθέου:
Ὑπ’ αὐτὴν κεῖται ὅλη ἡ Ῥόδος, οἱ τῶν Κυκλάδων νῆσοι ἐρωτικές
τὰ δρύινα δάση τῆς Ὠγυγίας, ποὺ οἱ Ἀρκάδες κατοικοῦν,
ὁ Ὠκεανός μὲ τὰ μεγάλα ῥεύματα, ὁ βαθύδινος,
ἡ Ἀχαΐα, κaι ἡ Λακωνία, ποὺ οἱ Λάκωνες κατοικοῦν.
Τὰ κατὰ μέρος εἶχαν ὁρισθεῖ ἀπὸ τὸν Ἵππαρχο καὶ τοὺς παλαιοὺς Αἰγυπτίους ὡς ἐξῆς: Πρὸς τὰ νότια ἡ Ἰωνία, πρὸς τὰ μέσα ἐξ ἀριστερῶν ἡ Ῥόδος καὶ ἡ Πελοπόννησος, πρὸς τὸ Σύρμα ἐξ ἀριστερῶν ἡ Ἀρκαδία καὶ ἡ Κυρήνη, πρὸς τὴν δεξιὰ χεῖρα ἡ Δωρίς, πρὸς τὴν ἀριστερὰ ἡ Σικελία καὶ πρὸς τὸν Στάχυ ἡ Περσική.
Τὰ κατὰ μέρος ποὺ παραθέτει ὁ Οὑάλης εἶναι: ἡ Βακτριανή, ἡ Σινική, ἡ περιοχὴ τῆς Κασπίας, ἡ Θηβαΐς, ἡ Ὄαση, ἡ Τρωγλοδυτία, ἡ Ἰταλία, ἡ Λιβύη, ἡ Ἀραβία, ἡ Αἴγυπτος, ἡ Αίθιοπία, ἡ Καρχηδόνα, ἡ Σμύρνη, τὰ ὅρη τοῦ Ταύρου, ἡ Κιλικία, καὶ ἡ Σινώπη.
Ὁ Πτολεμαῖος δίδει διαφορετικὲς χῶρες, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸν συσχετισμὸ τῶν τεταρτημορίων τῆς οἰκουμένης καὶ τῶν ζῳδιακῶν τριγώνων: Μεσοποταμία, Βαβυλωνία, Μέση Αἰθιοπία, Ἀσσυρία, Ἑλλάς, Ἰωνία, Ἀχαΐα, Κρήτη. Ὁ δὲ Ῥητόριος ἀκολουθεῖ τὸν Πτολεμαῖο.
Ζῳδιακὴ διάταξη, τρίγωνο, ἐνέργειες καὶ μορφώσεις, λοιπὲς ποιότητες
Ορθα καλοῦνται τὰ ζῴδια Καρκίνος, Λέων, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης. Ὅταν ὡροσκοποῦν τὰ ὀρθὰ χωρὶς ὄψεις κακοποιῶν τὰ ἔργα καὶ τὰ ἐγχειρήματα τελοῦνται εὐκόλως καὶ ὁλοκληρώνονται γοργὰ καὶ ἄνευ ἐμποδίων. Μὲ ὄψεις κακοποιῶν ἡ ἔκβαση εἶναι ἀβέβαια.
Τὰ δισωμα ἢ εὐμετάβλητα Δίδυμοι, Παρθένος, Τοξότης, Ἰχθεῖς εἶναι κοινωνοὶ δύο φύσεων, καὶ ὑποδεικνύουν διπλὸ ἢ ἀνάμικτο ἀποτέλεσμα. Ἐπίσης χρησιμεύουν γιὰ προγνώσεις τῆς ἡγεσίας καὶ τῶν πολιτῶν.
Τὰ νυκτερινα Ταῦρος, Καρκίνος, Παρθένος, Σκορπιός, Αἰγόκερως, Ἰχθεῖς εὐνοοῦν πράξεις καὶ ἔργα ποὺ γίνονται τὴν νύκτα.
Υποτακτικα χαρακτηρίζονται τὰ ζῴδια Ταῦρος, Καρκίνος, Παρθένος, Σκορπιός, Αἰγόκερως, Ἰχθεῖς, ἐπειδὴ ὁ Ἥλιος ἢ ἡ Σελήνη ἐκεῖ χωρὶς νὰ εἶναι ἐπίκεντροι ἢ νὰ δορυφοροῦνται ὑπὸ ἀγαθοποιῶν σημαίνουν δυστυχία, πενία καὶ δουλεία.
Χερσαια εἶναι τὰ Κριός, Ταῦρος, Δίδυμοι, Λέων, Παρθένος Ζυγός, Σκορπιός. Χρησιμεύουν ἐπὶ καθολικῶν προγνώσεων γιὰ τὴν γῆ, τὰ χερσαῖα ζῷα καὶ θέματα κτηνοτροφίας.
Αγονα καὶ στεῖρα εἶναι τὰ Παρθένος, Αἰγόκερως, Ὑδροχόος· συγκαταλέγεται καὶ ὁ Λέων διὰ τὸ μονοτεκεῖν. Χρησιμεύουν γιὰ θέματα γεωργίας, σπορᾶς, καὶ ἀλλοῦ π.χ. περὶ τεκνοποιίας.
Καθαρια περὶ τὶς μίξεις εἶναι τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Ζυγός, Ὑδροχόος. Χρησιμεύουν γιὰ θέματα γάμου, μοιχείας, ὅπως καὶ τὰ ἀσελγή.
Κοινωνικα χαρακτηρίζονται τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Τοξότης, Ἰχθεῖς· ἐπειδὴ αὐτὰ ἔχοντας διπλὴ φύσι ἐπιτυγχάνουν τὴν σύμφωνη κοινωνία τῶν δύο σωμάτων.
Ανθρωποειδη τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Ζυγός, Ὑδροχόος· ὁ δὲ Τοξότης μερικῶς διὰ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Ἐπὶ καθολικῶν προγνώσεων δίδουν σημεῖα ποὺ ἀφοροῦν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ἀνθρώπινα θέματα.
Πτερωτα τὰ Παρθένος, Τοξότης, Ἰχθεῖς· ἐπειδὴ συχνὰ συμβαίνοι οἱ γεννωμένοι περὶ τούτους τοὺς τόπους νὰ γίνονται ὀρνιθοθῆρες, ὀρνεοτρόφοι, θηρευτὲς πτηνῶν μὲ ἰξόβεργα· κάποιοι γίνονται καὶ δρομεῖς ταχεῖς, ὡσᾶν ἀπὸ δύναμη πτεροῦ κινούμενοι.
Φωνηεντα τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Ζυγός, Ὑδροχόος. Θεωροῦνται εὔφωνα καὶ εὐνοϊκὰ ὡς πρὸς τὸν λόγο ἐπειδὴ εἶναι ἀνθρωποειδῆ· ἐνίοτε συμπεριλαμβάνεται καὶ ὁ Τοξότης.
Δωρόθεος Ἡφαιστίων Ῥητόριος Πτολεμαῖος
Μελοθεσία
Ἡ μελοθεσία χρησιμοποιεῖται συνδυαζομένη μὲ τοὺς κλήρους τῆς τύχης, τοῦ δαίμονος, καὶ τοῦ σίνους, καθὼς καὶ τῶν κυριάρχων πλανητῶν τους. Σημαίνει τὶς σωματικὲς κακώσεις, ἀτυχήματα, ἀσθένειες, καὶ τὰ ψυχικὰ πάθη. Ἡ Παρθένος κυβερνᾷ τὴν κοιλία, ὅλα τὰ ἐσωτερικά της, τὰ ἀπόκρυφα μέρη, καὶ ὅλα τὰ σχετικὰ αἴτια καὶ συμπτώματα: κολικοί, ἕλκη κ. ἄ.
Κυριεύει δὲ καὶ γραμμάτων τοῦ ζ′ καὶ τοῦ σ′.
Γενέθλια ἀστρολογία: Ἥλιος ἢ Ὡροσκόπος Παρθένος
Ἥλιος
Οἰ τρεῖς δεκανοὶ τῆς Παρθένου ὀνομάζονται Τὼμ ὁ πρῶτος, Οὐεστεβκὼτ ὁ δεύτερος καὶ Ἀφόσο ὁ τρίτος. Ὁ πρῶτος δεκανὸς φέρει πρόσωπο Ἥλιου, ὁ δεύτερος Ἀφροδίτης καὶ ὁ τρίτος Ἑρμοῦ. Ἐπειδὴ ὁ Ἥλιος σημαίνει τὰ ψυχικά, εὑρεθεὶς ἐπὶ τοῦ πρῶτου δεκανοῦ ὑποδεικνύει ψυχὴ λαμπερή, φιλόδοξη, φιλότιμη καὶ καθόλου πολεμοχαρή. Ὡς πρὸς τὸν βίο σημαίνει κινδύνους, καὶ αὐτοὺς ποὺ γίνονται ὀρφανοὶ ταχέως. Ἐπὶ τοῦ δευτέρου ὑποδεικνύει ψυχὴ μὲ θηλυκὰ χαρίσματα, θηλύμορφη, ἔπαισχρη, ἐρωτικὴ καὶ τὰ ὅμοια. Ὡς πρὸς τὸν βίο σημαίνει εὐτυχία καὶ πλοῦτο ποὺ θὰ ἔλθει ἀπὸ γυναικείων συναφειῶν· πλὴν ὅτι θὰ λυπηθοῦν εἰς τὰ τῶν γονέων καὶ τέκνων. Ἐπὶ τοῦ τρίτου ὑποδεικνύει ψυχὴ εὐμαθή, ἐπινοητική, κοινωνική, ποὺ ἀγαπάει τὴν ἄθληση καὶ τὰ ὅμοια. Ὡς πρὸς τὸν βίο σημαίνει τὰ ἴδια μὲ τὸν δεύτερο δεκανό.
Ὡροσκόπος
Τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ σημειοδοτεῖ εἶναι καλὴ ἐπιδερμίδα, ὑψηλός, εὐχάριστη ὄψη, χαρωπός. Ἐπίσης ἀγαθότητα, ἱκανότητα συναλλαγῶν, εὐγένεια, καὶ κίνδυνο διαβολῆς περὶ ἐρωτοτροπίας μὲ ἐφήβους. Ἀναλόγως καὶ τὴν θέση τῶν κυριάρχων πλανητῶν (ὁ Ἑρμῆς, καὶ οἱ Τριγωνοκράτορες Ἀφροδίτη, Σελήνη) οἱ γεννηθέντες γίνονται ἀγαθοί, εὐσεβεῖς, θρῆσκοι, πολυμέριμνοι, διάγοντες ποικίλως τὸν βίο, διαχειριστὲς περιουσιακῶν στοιχείων τῶν ἄλλων, ἔμπιστοι, ἀγαθοὶ οἰκονόμοι, γραμματεῖς ἢ λογιστές, ἠθοποιοί, περίεργοι, γνῶστες κρυφῶν θεμάτων ἢ μυστηρίων, σπάταλοι κατὰ τὴν νεότητα ἀλλὰ εὔποροι κατὰ τὸ μἐσο τοῦ βίου.
Ὁ ἀστερισμὸς τῆς Παρθένου καὶ οἱ τρεῖς δεκανοί, Βίβλος τῶν Θαυμάτων (Kitab Al Bulhan), χειρόγραφο περὶ ἀστρολογίας, ἀστρονομίας, γεωμαντείας τοῦ Ἀμπντ ἀλ-Χασὰν Ἀλ Ἰσφαχανὶ (Abd al-Hasan Al-Isfahani), 1390.Οἱ Δεκανοὶ ἀναλυτικὰ
Ὁ ὡροσκόπος σημαίνει τὴν φυσικὴ ἐμφάνιση καὶ δίδει σημαντικὲς ἐνδείξεις περὶ τοῦ βίου. Ἡ θέση καὶ ὄψεις τοῦ κυριάρχου πλανήτη τοῦ ζῳδίου, ἡ θέση καὶ ὄψεις τῶν Τριγωνοκρατόρων, καθὼς καὶ ὁρισμένοι ἄλλοι παράγοντες χρειάζεται νὰ ἐξετασθοῦν διότι ἀσκοῦν σημαντικὴ ἐπιρροὴ ὡς πρὸς τὸ συνολικὸ ἀποτέλεσμα. Ὁ Ἡφαιστίων ἀρχίζει τὴν ἑρμηνεία τῶν Δεκανῶν μὲ τὴν φράση “ἐὰν δὲν εἶναι ἀντίθετη κάποια ἄλλη ἀστρικὴ αἰτία…”, κάτι ποὺ ἰσχύει γενικότερα εἰς τὴν ἑρμηνευτικὴ σύνθεση ἑνὸς ὡροσκοπίου. Παρατίθεται καὶ ἡ ἐκδοχὴ τοῦ Ῥητορίου, ποὺ συχνὰ διαφέρει ἀρκετὰ ἀπὸ τοῦ Ἡφαιστίωνος.
– Α′ Δεκανὸς
Κατὰ Ἡφαιστίωνα, ὅσοι ἔχουν τὸν ὡροσκόπο ἐν πρώτῳ δεκανῷ Παρθένου θὰ εἶναι ἀγαθοί, γελαστοί, μὲ πολλοὺς φίλους, καὶ θὰ περάσουν τὴν νεότητα μὲ ἀπολαύσεις καὶ ἄγαμοι διότι δὲν θὰ μένουν μὲ ἕναν σύντροφο. Τὴν φροντίδα αὐτῶν θὰ ἀναλάβει ὁ δικός τους θεὸς (ὁ οἰκεῖος αὐτοῦ δαίμων) καὶ ἡ τύχη. Θὰ ἀρρωστήσουν καὶ θὰ θεραπευθοῦν διὰ ἰατρικῆς ἀγωγῆς καὶ φαρμάκων. Μετὰ τὸ πέρας τῆς νεότητος θὰ εὐνοηθοῦν εἰς τὸ θέμα τοῦ γάμου καὶ θὰ ἔχουν καλὸ τέλος. Ὡς πρὸς τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ ὑψηλοί, μὲ τολμηρὴ ψυχή, ὡραῖο πρόσωπο, ἐρωτικοὶ ὀφθαλμοί, μύτη μικρὴ καὶ κάπως παχειά, καὶ μὲ σημάδι περὶ τὸν κόλπο. Κρίσιμα καὶ πλέον σημαντικά ἔτη τοῦ βίου τους ἔχουν καταγραφεῖ τά: 7ο, 12ο, 23ο, 41ο, 57ο, 63ο, 72ο, καὶ 86ο.
Κατὰ Ῥητόριο θὰ εἶναι μακρόβιοι, μὲ πολλοὺς μόχθους, θὰ ὠφεληθοῦν ὑπὸ σπουδαίων προσώπων, καὶ θὰ ζημιωθοῦν πολλάκις ἐξαιτίας τῆς φιλοκερδείας τους.
– Β′ Δεκανὸς
Κατὰ Ἡφαιστίωνα, ὅσοι ἔχουν τὸν ὡροσκόπο ἐν δευτέρῳ δεκανῷ Παρθένου θὰ εἶναι φρόνιμοι, ἔξυπνοι, πεπαιδευμένοι, ὀξύθυμοι, χαρωποί, μὲ ἰδία ἀποκτήματα καὶ θὰ περιφρονήσουν τὴν πατρικὴ κληρονομιά. Ἐὰν ἡ Ἀφροδίτη εὑρεθῇ ἐν ἰδίῳ δεκανῷ ἢ σχηματίζοντας ὄψη μὲ τὸν ὡροσκόπο, θὰ εὐεργετηθοῦν διὰ μουσικῆς καὶ ἁρμονίας καὶ θὰ εἶναι ἀξιαγάπητοι. Ὡς πρὸς τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ μεγαλόσωμοι, μὲ λεπτὸ πρόσωπο. Θὰ εἶναι εὐλαβεῖς περὶ τὰ θεῖα, ὀνομαστοί, θὰ διοικήσουν πολλούς, θὰ εἶναι φρόνιμοι, θὰ γράφουν ὡραῖα, μὲ καλὴ φωνὴ καὶ ἄρθρωση λόγου, καὶ θὰ ἔχουν καλὸ τέλος. Κρίσιμα καὶ πλέον σημαντικά ἔτη τοῦ βίου τους ἔχουν καταγραφεῖ τά: 4ο, 9ο, 16ο, 22ο, 35ο, 43ο, 57ο, 63ο, 76ο, 82ο, καὶ 96ο.
Κατὰ Ῥητόριο θὰ εἶναι σοφοί, μὲ καθοδικὴ πορεία καὶ χάνοντας πολλὰ κατὰ τὴν νεότητα, ἀλλὰ καλότυχοι κατὰ τὸ γῆρας, ἐπιτυχημένοι, καὶ εὐπαθεῖς σὲ ἀσθένεια.
– Γ′ Δεκανὸς
Κατὰ Ἡφαιστίωνα, ὅσοι ἔχουν τὸν ὡροσκόπο ἐν τρίτῳ δεκανῷ Παρθένου θὰ εἶναι πλούσιοι, πεπαιδευμένοι, σώφρονες, δίκαιοι, ἰδιοπράγμονες, εὐσεβεῖς, γενναιόδωροι καὶ ἐπιτυχημένοι. Θὰ λυπηθοῦν εἰς τὰ θέματα τοῦ συντρόφου καὶ τῶν τέκνων ἀλλὰ θὰ ἔχουν τέλος καλό. Ὡς πρὸς τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ μέτριο ὕψος, μικρὴ κεφαλή, καὶ καλοσχηματισμένη μύτη. Δὲν θὰ τοὺς λείψει ὁ ἄρτος ἕως θανάτου, θὰ εἶναι ὀλιγοχρόνιοι καὶ ὁ θάνατος θὰ ἐπέλθη διὰ σιδήρου. Κρίσιμα καὶ πλέον σημαντικά ἔτη τοῦ βίου τους ἔχουν καταγραφεῖ τά: 9ο, 18ο, 24ο, 35ο, 52ο, 66ο, 74ο, καὶ 86ο.
Ἐὰν κάποιος ἔχει ὡροσκόπο τὸ διάστημα μεταξὺ Παρθένου καὶ Ζυγοῦ, ποὺ ὀνομάζεται μεσεμβόλημα, θὰ γίνει εὐνοῦχος ἢ θὰ συνευρίσκεται μὲ ἄνδρες. Ἐὰν εἶναι γυναῖκα θὰ γίνει λεσβία καὶ θὰ συνευρίσκεται μὲ γυναῖκες, καὶ θὰ ἐκτελεῖ ἀνδρῶν ἔργα.
Κατὰ Ῥητόριο θὰ ἔχουν ταπεινὴ θέση εἰς τὴν ζωή τους, ὑποταγὴ λαμβάνοντας καὶ θὰ ὑπομείνουν πολλὰ λόγῳ τῆς θέσεώς τους αὐτῆς.
Ὅρια & Λαμπρὲς Μοῖρες
Ὅταν ὁ ὡροσκόπος ἢ κάποιος πλανήτης εὑρίσκεται ἐν ζῳδίῳ ἀγαθοποιοῦ καὶ τυγχάνει ἐν ὁρίῳ ἀγαθοποιοῦ – ὁ ὁποῖος ἔχει σημαντικὴ θέση εἰς τὸ ὡροσκόπιο – τότε ἀγαθοποιεῖ τὴν τύχη. Ἐὰν πάλι εὑρίσκεται ἐν ζῳδίῳ ἀγαθοποιοῦ ἀλλὰ ἐν ὁρίῳ κακοποιοῦ, μειώνεται τὸ ἀγαθὸ τῆς τύχης. Ἐὰν εἶναι ἐν ζῳδίῳ κακοποιοῦ καὶ ἐν ὁρίῳ κακοποιοῦ, χειροτερεύει καὶ ἀμαυρώνει τὴν τύχη. Τὰ ὅρια λοιπὸν ἐνεργοῦν μεταβάλλοντας τὸ ἀποτέλεσμα τῶν πλανητῶν. Οἱ λαμπρὲς μοῖρες ἐπίσης ἔχουν ἰσχυρὰ ἀγαθοποιὰ ἐπίδρασι. (Ἐδῶ: ὅρια & λαμπρὲς μοῖρες Ἡφαιστίωνος – τὰ ὑπόλοιπα περιλαμβάνει ὁ πίνακας τῆς ἀρχῆς τῆς σελίδος).
| 1°–7°, Ἑρμοῦ | ὑψηλότατες, διοικητικές, πολύσοφοι, ἐπιεικεῖς, ὀργανωτικὲς σπουδαίων πραγμάτων, συνετώτατες καὶ πάντα γενναῖες καὶ ἔξοχοι· μόνον πρὸς τὰ ἐρωτικὰ δὲν εἶναι εὐτυχεῖς (ποὺ ἰσχύει γενικότερα γιὰ ὅλη τὴν Παρθένο, ἀλλὰ εἰδικὰ γιὰ τὶς μοῖρες Ἑρμοῦ καὶ Ἀφροδίτης· οἱ μὲν πρῶτες ὑποδεικνύουν αὐτοὺς ποὺ εὐκόλως κατηγοροῦνται, οἱ δὲ τῆς Ἀφροδίτης ἐκείνους ποὺ σφάλλουν συνεχῶς· καὶ παντοῦ ὑπολείπονται ἐμφανῶς, ἰδιαίτερα εἰς τὰ τῆς παιδείας) |
| 8°–17°, Ἀφροδίτης | ἐπίψογοι, ἐσφαλμένες εἰς θέματα γάμου καὶ περιπίπτουσες σὲ δυσκολίες γι’ αὐτά, περὶ δὲ τὰ θεατρικὰ καλότυχες· αἴσχιστες ὡς πρὸς τὰ πάθη, εἰδικὰ ἐὰν ὁ Κρόνος σχηματίζει ὄψη· ἐὰν ὁ Ἑρμῆς μοιχεία, ἐὰν ὁ Δίας πλήθη ἁμαρτιῶν θὰ συγχωρεθοῦν, ἀλλὰ θὰ ὑπάρχουν κατακρίσεις· ἐὰν ὁ Ἥλιος οἱ πράξεις θὰ μείνουν κρυφές, ἐὰν ἡ Σελήνη θὰ ὑπάρχουν ἐμπόδια καὶ ἐναντίωση εἰς τὰ πολιτικά· οἱ δὲ ὄψεις κακοποιῶν πλανητῶν σημαἰνουν πορνεία |
| 18°–21°, Διὸς | εὐνοϊκὲς γιὰ τὰ γεωργικά, ἐνδεικτικὲς ὅσων διεξάγουν βίο ἀποτραβηγμένο ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀπαίδευτοι· ἐπίσης ὅσων εἶναι διαχειριστὲς περιουσίας τρίτων (ἐπίτροποι), πολύσπερμες, ἐπιτυχεῖς ὡς πρὸς τὴν πραγμάτωση |
| 22°–28°, Ἄρεως | ἀρσενικές, χαλεπές, δημοτικές, ἐνδεικτικὲς ὀχλαγωγῶν, αὐτῶν ποὺ περιφέρονται τὴν νύκτα, πλαστογράφων καὶ αὐτῶν ποὺ διαπράττουν πλαστοπροσωπία· γενικότερα οἱ μοῖρες αὐτὲς ταλαιπωροῦν τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὀδηγοῦν εἰς δεσμά, ἀκρωτηριασμούς, βάσανα, καὶ φυλάκιση |
| 29°–30°, Κρόνου | τερατώδεις, κατάψυχρες, φθοροποιές, ὀλιγοχρόνιες, ἐνδεικτικὲς ἐξαπατημένων ἀνθρώπων |
| 10°, 17°, 20°, 26°, 29° | λαμπρὲς μοῖρες |
Παρανατέλλοντες
Παρανατέλλοντες ἀστέρες εἶναι γενικῶς οἱ λαμπρότεροι ἀστέρες ἄλλων ἀστερισμῶν (α′ και β′ μεγέθους), βορειοτέρως ἢ νοτιοτέρως τοῦ ζῳδιακοῦ, κείμενοι ἐπὶ τοῦ ἰδίου ἐκλειπτικοῦ μήκους. Ἐὰν εὑρεθοῦν παρανατέλλοντες εἰς τὴν μοίρα τοῦ ὡροσκόπου ἢ τοῦ μεσουρανήματος ἢ σχηματίζοντες ὄψη μὲ τὸν Ἥλιο ἢ τὴν Σελήνη ἢ μαζὶ μὲ ἄλλον πλανήτη τότε ἀλλάζουν τὴν γένεση κατὰ τὴν κράση ποὺ ἔχουν, δηλαδὴ ἐὰν εἶναι ἀγαθοποιοὶ καλλιτερεύουν τὴν τύχη κι ἐὰν εἶναι κακοποιοὶ τὴν χειροτερεύουν. Οἱ παρανατέλλοντες τῆς Παρθένου εἶναι:
| ΟΝΟΜΑ | ΚΡΑΣΗ | ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ | ΜΟΙΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟΥ |
|---|---|---|---|
| β′ Παρθένου, Ζαβιγιάβα | Ἑρμοῦ – Ἄρεως | 3,55 | 02° 25′ |
| ε′ Παρθένου, Προτρυγητὴρ | Κρόνου – Ἑρμοῦ | 2,85 | 15° 12′ |
Ἡ Παρθένος δὲν ἔχει λαμπροὺς ἀστέρες παρανατέλλοντες, τοῦ α′ καὶ β′ μεγέθους, μόνον δύο τοῦ γ′ μεγέθους.
Ὁ Στάχυς, α′ Παρθένου
Ὁ Στάχυς, πρώτου μεγέθους καὶ κράσεως Ἀφροδίτης καὶ Ἑρμοῦ, ὅταν τύχῃ ἐπὶ τῆς μοίρας τοῦ ὡροσκόπου ἢ τοῦ μεσουρανήματος σημαίνει ὄχι μόνον τοὺς ἐπιφανεῖς καὶ πλούσιους καὶ ἔνδοξους ἀλλὰ καὶ τοὺς πολυμαθεῖς, τοὺς φιλοσοφημένους, τοὺς λογίους, τοὺς ποιητές, τοὺς ἐπιστημονικούς, τοὺς εὐφυεῖς, τοὺς φιλόμουσους, τοὺς φιλότεχνους, τοὺς χρηστοήθεις, αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὶς ἀπολαύσεις καὶ εἶναι εὐφρόσυνοι, τοὺς συνετούς, διανοητικούς καὶ ἐπιτυχεῖς, τοὺς κατορθωτικοὺς καὶ σχεδὸν αὐτοδίδακτους. Καὶ γενικὰ αὐτοὺς ποὺ δοξάζονται διὰ λόγων καὶ ἀρετὴ φρονήματος, τοὺς ἀσκούμενους μὲ ζῆλο εἰς τὶς ἀρετές, τοὺς εὔγλωττους, χάριν λόγου ἔχοντες, τοὺς ἀξιαγάπητους καὶ μὲ ἁρμονικοὺς τρόπους, τοὺς σπουδαίους, ἔχοντες καλὴ κρίση καὶ ὑψηλὰ φρονήματα.
Ἐνίοτε σημαίνει καὶ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν πολλοὺς συντρόφους, δραστήριοι ὄντες περὶ τὰ ἀφροδίσια, ἐάν σχηματίζῃ ὄψη καὶ ὁ Ἄρης ἀνατολικὸς καὶ ὑπέργειος. Ἐὰν ὁ Ἄρης εἶναι ἐπίκεντρος ὁ Ἄρης θὰ ἀντιμετωπίσουν πολιτικὲς ἢ οἰκονομικὲς ἐπιπλοκὲς λόγῳ τῶν γραπτῶν τους ἢ κάποιων ἐπιθυμιῶν, εἰδικὰ ἐὰν ὁ Ἄρης εὐρίσκεται εἰς τὸν 1ο τόπο καὶ τὸ ὡροσκόπιον ἀφορᾶ ἡμερινὴ γέννησι. Ἐὰν ὁ Στάχυς τύχῃ εἰς τὸν 4ο τόπο καὶ εἴτε ἡ Ἀφροδίτη εἴτε ὁ Ἄρης εὑρεθοῦν εἰς τὸν 1ο ἢ τὸν 7ο τόπο, σημαίνουν τοὺς σώφρονες καὶ θεοσεβεῖς, ἢ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσουν προβλήματα ἀνικανότητος περὶ τὰ ἐρωτικά, ἢ τοὺς ὀλιγότεκνους ἢ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀποκτήσουν θυγατέρες μόνον· διότι εἶναι μεγάλη ἡ διαφορὰ ποὺ γίνεται ἀπὸ τὴν πρὸς τὰ κέντρα σχέση τῆς Ἀφροδίτης καὶ τοῦ Ἄρεως.
Ἐὰν ὁ Κρόνος σχηματίζει ὄψη μὲ τὸν Στάχυ ἐπὶ τῆς μοίρας τοῦ ὡροσκόπου, σημαίνει τοὺς ἔμπειρους ἰατρούς, καὶ αὐτοὺς ποὺ κάνουν προγνώσεις καὶ εἶναι μυημένοι τελετῶν καὶ γνῶστες ἀποκρύφων βιβλίων. Ἐὰν σχηματίζῃ ὄψη ὁ Δίας αὐξάνει πολὺ τὴν καλοτυχία, τὴν δόξα, καὶ παρέχει ἡγετικὰ ἀξιώματα. Καὶ πρωτίστως ὅταν ὁ Στάχυς ὡροσκοπῇ ἢ μεσουρανῇ, σημαίνει τοὺς ἱεροφάντες, τοὺς ἱερεῖς ποὺ τιμῶνται πολύ ἢ τοὺς φιλοσόφους ἢ τοὺς προφήτες τελετῶν τινῶν εἰδικὰ ἐὰν ἔχουν γεννηθῇ περὶ τὴν Ἑλλάδα. Ἐπὶ θηλυκῶν γενέσεων σημαίνει τὶς ἱέρειες ἢ ἱεροφάντιδες ἢ αὐτὲς ποὺ μετέχουν μυστηρίων καὶ τελετῶν καὶ ἀπέχουν ἀπὸ κάποια τελέσματα καὶ βοηθοῦνται πολὺ ὑπὸ τῶν θεῶν.
Εἰδικῶς κάποια ζῴδια καὶ ἀπλανεῖς ἀστέρες ὅταν τύχουν ἐντὸς τοῦ 9ου τόπου, ποὺ ὀνομάζεται ὁ περὶ θεῶν, ἢ τοῦ ὑπογείου / 4ου τόπου ἢ καὶ ὡροσκοποῦντες παρέχουν σημαντικὴ θεία βοήθεια διὰ ὁραμάτων ἢ διὰ ὀνείρων. Ὁ Στάχυς εὑρισκόμενος ἐν τῷ περὶ θεῶν τόπῳ ἢ ἐν τῷ ὑπογείῳ κέντρῳ ἢ ὡροσκοπῶν σημαίνει τὴν βοήθεια τῆς Μητρὸς θεῶν ἢ τῆς Κόρης ἢ τῆς Ἀφροδίτης ἢ τῆς Ὑγείας.