νέα σελήνη
Τὸ τοῦ Ὑδροχόου ἄστρον ἔλαβε τὸ ὄνομα καὶ τὴν μορφή του ἐκ τοῦ Γανυμήδους, ὁ πρῶτος τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔγινε ἀθάνατος
Ὁ Τρώς, υἱὸς τοῦ Ἐριχθόνιου καὶ ἐγγονὸς τοῦ Δαρδάνου εἶναι ὁ γενάρχης βασιλεὺς τῶν Τρώων καὶ τῆς χώρας τους. Ἐλαβε σύζυγο τὴν Καλλιρόη, θυγατέρα τοῦ ποταμοῦ Σκαμάνδρου καὶ ἀπέκτησε πολλὰ τέκνα: μία θυγατέρα, τὴν Κλεοπάτρα, καὶ τρεῖς υἱούς, τὸν Ἴλο, τὸν Ἀσσάρακο καὶ τὸν Γανυμήδη. Ὁ νέος ἤδη ἀπὸ ἐφηβικὴ ἠλικία διακρινόταν γιὰ τὸ κάλλος του, θεωρούμενος ὁ κάλλιστος μεταξὺ τῶν θνητῶν.
Γέννησε ὁ Ἐριχθόνιος βασιλιὰ Τρώων τὸν Τρώα·
καὶ τρεῖς γιοὶ ἀπὸ τὸν Τρώα ἄψογοι ἐγεννηθήκαν,
ὁ Ἀσσάρακος κι ὁ Ἶλος κι ὁ ἰσόθεος Γανυμήδης,
ποὺ ὁ κάλλιστος ὑπῆρξε στοὺς θνητοὺς ἀνθρώπους μέσα·
τοῦτον οἱ θεοὶ ἁρπάξαν νὰ κερνᾶ κρασὶ στὸν Δία,
γιὰ τὸ περισσό του κάλλος νὰ ’ναι μὲ τοὺς ἀθανάτους.Ἰλιάς, 20: 230 – 235 (μετάφρ. Θ. Τσοχαλῆ)
Ἡ προέλευση τοῦ μύθου εἶναι ἀπὸ τὴν ἡρωικὴ ἐποχὴ (δηλαδὴ τὴν ἐποχὴ τοῦ ἡρωικοῦ γένους κατὰ Ἡσίοδο) καὶ οἱ μύθοι τοῦ ἡρωικοῦ κύκλου συχνὰ πραγματεύονται τὴν ἀνοδικὴ πορεία τῆς ἡρωικῆς ψυχῆς πρὸς τὰ Ἡλύσια Πεδία, τὸ τέλος τοῦ γηίνου κύκλου της καὶ τὴν ἀθανασία. Αὐτὸ διατρέχει ἀπὸ ἄκρη εἰς ἄκρη καὶ τὴν διδασκαλία τοῦ Ὀρφέως, ἡ ὁποία προέρχεται ἐπίσης ἀπὸ τὴν ἡρωικὴ ἐποχή.
Ὁ μύθος τοῦ Γανυμήδους συνεδέθη μὲ τὸν Ἡρακλῆ κατόπιν τῆς ἀθανασίας του καὶ εἰσόδου εἰς τὸν Ὀλυμπο. Ὅταν ὁ Ἡρακλῆς ἐνυμφεύθη τὴν Ἥβη, κόρη τοῦ θεοῦ Διὸς καὶ τῆς θεᾶς Ἥρας, καὶ οἰνοχόου τῶν θεῶν, οἱ θεοὶ ἔκριναν τὸν Γανυμήδη ἄξιο γιὰ νὰ οἰνοχοῇ ἀνάμεσά τους. Ὁ θεὸς Δίας τότε ἔστειλε τὸν ἀετό του πρὸς ἀναβίβαση τοῦ νεαροῦ Φρύγα εἰς τὸν Ὄλυμπο. Ὁ ἀετὸς ἅρπαξε τὸν Γανυμήδη ἀπὸ τὸ ὅρος Ἴδη ἐγγὺς τῆς Τροίας, ὅπου ὁ νέος ἐποίμενε τὶς ἀγέλες τοῦ πατρός του.
Ὁ Γανυμήδης ἔτυχε ἀθανασίας ἀγνώστης ἕως τότε στοὺς θνητοὺς καὶ λέγεται ὑπὸ τινῶν ὅτι ἦταν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ποὺ ἔγινε ἀθάνατος. Ὁ Τρὼς ἐτιμήθη ἐπίσης ὑπὸ τοῦ Διὸς μὲ λαμπρὰ δῶρα, δύο θεϊκοὺς ἵππους ταχεῖς ὡς ἡ θύελλα, ἐνῶ ἄλλοι μυθογράφοι προσθέτουν καὶ ἕναν χρυσὸ ἄμπελο, ἔργο τοῦ Ἡφαίστου.
Τί ’ναι ἀπ’ τὴ γενιὰ ποὺ ὁ Δίας ὁ βροντόφωνος στὸν Τρώα
γι’ ἀμοιβὴ τοῦ Γανυμήδη τά ’δωκε, τὰ πιὸ ὡραῖα
ἄλογα ἀπ’ ὅσα εἶναι κάτω ἀπ’ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου·Ἰλιάς. 5: 265 – 267 (μετάφρ. Θ. Τσοχαλῆς)
Φωτοσυλλογή: Ὑδροχόος
Οἱ δύο ταχεῖς καὶ πανέμορφοι ἵπποι ἀπὸ θεϊκὴ γενιά, ποὺ συναντοῦμε εἰς τὸν μύθο τοῦ πρώτου ἀνθρώπου ποὺ γίνεται ἀθάνατος, δὲν γίνεται παρὰ νὰ μᾶς θυμίσουν τὰ ὅσα ἔγραψε ὁ Πλάτων γιὰ τοὺς ἵππους τῶν θεῶν.
Λοιπὸν γιὰ τὴν ἀθανασία μὲν αὐτῆς [τῆς ψυχῆς] ἀρκετὰ ἔχουν λεχθῆ· τώρα δὲ πρέπει νὰ εἰποῦμε γιὰ τὴν οὐσία της· καὶ γιὰ τὸ τὶ εἶναι ὁπωσδήποτε χρειαζόμασθε θεία δύναμη καὶ μακρὰ διήγηση. Γιὰ νὰ ἐξηγήσουμε ὅμως μὲ τὶ ὁμοιάζει χρειαζόμασθε ἀνθρώπινη ἱκανότητα καὶ μικροτέρα διήγηση· κατ’ αὐτὸν λοιπὸν τὸν τρόπο ἂς λέγουμε. Ἂς παραβληθῇ ἀκριβῶς ἡ ψυχὴ πρὸς μιὰ δύναμη σύμφυτη ἀπὸ ζεῦγος πτερωτῶν ἵππων καὶ ἀπὸ ἡνίοχο. Οἱ ἵπποι λοιπὸν τῶν θεῶν καὶ οἱ ἡνίοχοι ὅλοι καὶ αὐτοὶ εἶναι εὐγενεῖς καὶ ἔχουν εὐγενὴ καταγωγή, τῶν ἄλλων ὅμως ἐμψύχων εἶναι μικτοί. Πρῶτον, ὁ ἡνίοχός μας τῶν ἄλλων ἵππων ζεῦγος διευθύνει, ἐνῶ ἔπειτα βλέπει ὅτι ἀπὸ τοὺς ἵππους ὁ ἕνας εἶναι ἄριστος καὶ ἀπὸ ἄριστο γένος, ἑνῶ ὁ ἄλλος ἀπὸ γένος ἀντίθετο καὶ ἀντίθετος ἀπὸ τὸν καλό· λοιπὸν ἀναγκαστικὰ ἡ καθοδήγηση τοῦ ὀχήματός μας εἶναι κουραστικὴ καὶ δύσκολη.
Πλάτων, Φαῖδρος, 246 α3 – β4
Ἔτσι ὁ Γανυμήδης, ἀθάνατος καὶ αἰωνίως νέος, φέρει τὸ νέκταρ τῶν Θεῶν κατὰ τὰ συμπόσιά τους. Ἡ πραξη ἀπεικονίσθη ἐν τοῖς οὐρανοῖς, διὰ τοῦ Ὑδροχόου ποὺ φέρει οἰνοχόη ἀπὸ τὴν ὀποία χύνεται ἄφθονο ὑγρό. Ἡ ἔκχυση μαρτυρεῖ τὸ νέκταρ, τὸ ὁποῖο καὶ ὑπὸ τῶν θεῶν πίνεται.
Ἡ θεολογικὴ σημασία τοῦ νέκταρος καὶ τῆς ἀμβροσίας συνοψίζεται ὄμορφα ἀπὸ τὸν Ἑρμεία 1, εἰς τὰ Σχόλιά του γιὰ τὸν Φαῖδρο τοῦ Πλάτωνος. Ἐκεῖ 2 λέγει ὅτι ἡ ἀμβροσία εἶναι ἀνάλογη μὲ τὴν ξηρὰ τροφὴ καὶ σημαίνει τὴν ἐγκαθίδρυση (ἑδραίωση) στὶς ἀνώτερες αἰτίες, ἐνῶ τὸ νέκταρ ἀνάλογο μὲ τὴν ὑγρὰ τροφὴ καὶ δηλώνει τὴν θεία πρόνοια τῶν θεῶν πρὸς τὶς δευτερεύουσες φύσεις. Καὶ τὸ πρῶτο ὀνομάζεται ἀμβροσία 3 σύμφωνα μὲ τὴν στέρηση τοῦ θνητοῦ καὶ φθαρτοῦ ἐνῶ τὸ δεύτερο νέκταρ 4 σύμφωνα μὲ τὴν στέρηση τοῦ νεκρικοῦ καὶ ταφικοῦ.
Πρόθεσις, ἡ ἐτοιμασία καὶ ἀπόθεση τοῦ νεκροῦ, ταφικὸ ἔθιμο. Κάτω, ἡνίοχοι μὲ ἇρμα δύο ἵππων. Ἀττικὴ πήλινη νεκρικὴ πλακέτα, 520 – 510 π.Χ., Μητροπολιτικὸ Μουσεῖο Νέας Ὑόρκης.
Μὴ θέλοντας λοιπὸν οἱ θεοὶ ἡ ψυχὴ νὰ εἶναι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ θάβονται μέσα στὸν κόσμο, τὴν καλοσωρίζουν προσφέροντας της νέκταρ. Καὶ ὅταν οἱ θεοὶ παριστάνονται ὡς προνοητικοί, νὰ ἐνεργοῦν δηλαδὴ μὲ πρόνοια, τότε λέγεται ὅτι πίνουν νέκταρ.
Οἱ θεοὶ κοντὰ στὸν Δία καθισμένοι συζητοῦσαν
στὸ χρυσόστρωτο παλάτι, κι ἡ σεβάσμια ἡ Ἥβη
θεῖο νέκταρ τοὺς κερνοῦσε· μὲ χρυσὰ ποτήρια ἐκεῖνοι
χαιρετιόταν μεταξύ τους καὶ τὴν Τροία ἐθωροῦσαν.Ἰλιάς. 4: 1 – 4 (μετάφρ. Θ. Τσοχαλῆς)
Διότι τότε προνοοῦν γιὰ τοὺς Τρῶες. Καὶ ὁ Πρόκλος 5 γράφει ὅτι τὸ νέκταρ καὶ ἡ ἀμβροσία εἶναι τελειότητες τῶν θεῶν, στὸν βαθμὸ ποὺ εἶναι θεοί· ἐνῶ τοῦ νοῦ, τῆς ψυχῆς, τῆς φύσεως καὶ τῶν σωμάτων εἶναι ἄλλα. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Πλάτων, ἀποδεχόμενος αὐτὰ καὶ στὶς ψυχές, ἀποκαλεῖ τὶς ψυχὲς θεούς. Ἐπειδὴ εἰς τὸν βαθμὸ ποὺ αὐτὲς μετέχουν στοὺς θεούς, εἰς αὐτὸν τὸν βαθμὸ γεμίζουν ἀπὸ τὸ νέκταρ καὶ τὴν ἀμβροσία.
Ὁ ἡνίοχος λοιπὸν τρεφόμενος ἀπὸ τὰ νοητά, μετέχει κατὰ ἐνιαῖο τρόπο στὴν τελειότητα ποὺ ἐκλάμπεται ἀπὸ τοὺς θεούς, ἐνῶ οἱ ἵπποι κατὰ διαμοιρασμένο, πρῶτα στὴν ἀμβροσία καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν στὸ νέκταρ. Γι' αὐτὸ λέγεται λοιπὸν πὼς πίνουν καὶ οἱ ἵπποι νέκταρ ὅταν προΐστανται καὶ προνοοῦν γιὰ τὰ δευτερεύοντα, τρώγουν δὲ ἀμβροσία ὡς ἑδραιωμένοι στοὺς θεούς, δηλαδὴ ὅτι παραμένουν σταθερὰ καὶ ἀκλόνητα ριζωμένοι ἐντὸς τῶν ἀνωτέρων ἀρχῶν τους.
Ἕτερος μύθος ἱστορεῖ ὅτι ὁ Ὑδροχόος σημαῖνει τὸν Κέκροπα, τὸν ἀρχαῖο βασιλέα τῆς Ἀττικῆς καὶ ὅτι εἰς τὴν ἐποχή του, ὅντας ἄγνωστος ὁ οἶνος, ἔχυναν ὕδωρ ὡς σπονδὴ πρὸς τοὺς Θεούς. Λέγεται ὅτι τὴν ἐποχὴ τοῦ Κέκροπος συνέβη ὁ κατακλυσμὸς τοῦ Δευκαλίωνος, καὶ ὅτι ὁ Κέκροψ ἐγκαθίδρυσε ἔθιμα θυσιαστικὰ καὶ λατρείας τῶν θεῶν καὶ γάμου καὶ ταφικά, καὶ ποιὲς πόλεις θὰ εἶναι ὑπὸ τὴν αἰγίδα ποιῶν θεῶν. Ὁ ἴδιος ἀπεικονίζεται μὲ ἀνθρώπινη μορφὴ ἄνω τῆς μέσης καὶ σῶμα δράκοντος ὑπὸ αὐτῆς, δηλωτικὸ τοῦ θείου νόμου καὶ αὐτῶν ποὺ θεσμοθετοῦν τὰ θεῖα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.
Εἴδαμε πιὸ πάνω ὅτι τὸ νέκταρ προέρχεται ἐτοιμολογικὰ ἀπὸ τὰ κτέρεα, τὰ ταφικὰ κτερίσματα, καὶ σημαίνει τὴν στέρηση τοῦ νεκρικοῦ καὶ ταφικοῦ γιὰ τὴν ψυχή. Εἰς τὴν ὀρφικὴ μυσταγωγία τὰ μυστήρια τοῦ θανάτου καὶ τῆς εὐλογημένης αἰωνίας ζωῆς εἰς τοὺς τόπους τῶν ἡρώων καὶ ἀθανάτων ἔδωσαν ἔθιμα ταφῆς ποὺ ὁμοιάζουν μὲ τὰ αἰγυπτιακά εἰς τὸ ὅτι συμπεριλαμβάνουν ὀδηγίες εἰς τὸν νεκρὸ γιὰ τὸ ταξίδι του εἰς τὸν ἄλλο κόσμο, τὶ νὰ ἀποφύγῃ καὶ τὶ νὰ πράξῃ γιὰ νὰ ἀποκτήσῃ τὴν εὐμένεια τῶν θεῶν καὶ ἐκείνη τὴν ἄλλη ζωή, τὴν μακάρια καὶ πολυζήτητη.
Θεὸς ἐγένου ἐξ ἀνθρώπου (ἀπὸ ἄνθρωπος ἔγινες θεός)
Καὶ θὰ εὕρεις εἰς τὰ δώματα τοῦ Ἅδου ἀριστερὰ μιὰ κρήνη,
καὶ πλάι της ἕνα λευκὸ κυπαρίσσι ὀρθωτό·
αὐτὴν τὴν κρήνη καθόλου μὴν πλησιάσεις.
Καὶ θὰ εὕρεις ἄλλη ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης
ποὺ ρέει ψυχρὸ ὕδωρ· μὲ φύλακες ἐμπρός της.
Θὰ εἰπεῖς: τῆς γῆς παιδὶ εἶμαι καὶ τοῦ ἔναστρου οὐρανοῦ,
ἀλλὰ οὐράνιο τὸ γένος μου· αὐτὸ κι ἐσεῖς τὸ γνωρίζετε·
εἶναι μεγάλη ἡ δίψα μου καὶ χάνομαι· ἀλλὰ δῶστε γοργὰ
ψυχρὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆς Μνημοσύνης τὴν λίμνη.
Κι αὐτοὶ θὰ σοῦ δώσουν νὰ πιῇς ἀπὸ τὴν θεία κρήνη
καὶ τότε μὲ τοὺς ἄλλους ἥρωες θὰ ἀνέβεις.Ὀρφικὸ ἀπόσπασμα 17
Ὀρφικὴ πινακίδα, ταφικὸ κτέρισμα ἀπὸ τὴν Νεκρόπολη τοῦ Ἱππονίου, Καλαβρία, περὶ τὸ 400 π.Χ. Οἱ ὀρφικὲς πινακίδες ἦταν λεπτὰ χρυσὰ ἐλάσματα, διπλωμένα ἢ τυλιγμένα καὶ τοποθετημένα στὰ χέρια ἢ τὸ στόμα τοῦ νεκροῦ ἢ μέσα σὲ φυλακτήριο δεμένο στὸν λαιμό. Τὰ κείμενά τους περιέχουν ὀδηγίες πρὸς τὸν νεκρὸ γιὰ τὸν ἄλλο κόσμο. Βρέθηκαν κυρίως εἰς τὴν Μεγάλη Ἑλλάδα, τὴν βόρειο Ἑλλάδα καὶ τὴν Κρήτη, χρονολογούμενα ἀπὸ τὸν 4ο αἰ. π.Χ. ἕως τὸν 2ο αἰ. μ.Χ.
Τῆς Μνημοσύνης αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργο· ὅταν μέλλεται νὰ πεθάνῃς [νὰ μεταβῇς]
εἰς τὰ καλοφτιαγμένα δώματα τοῦ Ἅδου, θὰ εἶναι στὰ δεξιά μιὰ κρήνη,
καὶ πλάι της ὄρθιο στέκει ἕνα κυπαρίσσι λευκό·
ἐδῶ δροσίζονται οἱ κατερχόμενες ψυχὲς τῶν νεκρῶν.
Τούτη τὴν πηγή μήτε κἂν νὰ πλησιάσῃς.
Πιὸ πέρα θὰ εὑρεῖς ἀπὸ τὴν λίμνη τῆς Μνημοσύνης
νὰ ρέῃ ψυχρὸ ὕδωρ· καὶ φύλακες στέκουν ἐμπρός.
Θὰ σὲ ρωτήσουν μὲ τὸ κοφτερό τους νοῦ
τὶ ἐξερευνᾶς στοῦ ζοφεροῦ Ἅδου τὸ σκότος;
Θὰ εἰπεῖς: τῆς γῆς παιδὶ εἶμαι καὶ τοῦ ἔναστρου οὐρανοῦ·
εἶναι μεγάλη ἡ δίψα μου καὶ χάνομαι· ἀλλὰ δῶστε μου
ψυχρὸ ὕδωρ νὰ πιῶ ἀπὸ τῆς Μνημοσύνης τὴν λίμνη.
Καὶ θὰ ρωτήσουν τὴν βασίλισσα τοῦ Κάτω Κόσμου·
Καὶ θὰ σοῦ δώσουν νὰ πιῇς ἀπὸ τῆς Μνημοσύνης τὴν λίμνη
Καὶ σὰν πιῇς κι ἐσὺ τὸν ἱερὸ δρόμο θὰ πάρεις ποὺ καὶ ἄλλοι
μῦστες καὶ βάκχοι βαδίζουν ξακουστοί.Τὸ κείμενο τῆς πινακίδας τοῦ Ἱππονίου
Τὰ σύμβολα τὰ ὁποῖα συνοδεύουν τὴν ἀπεικόνιση τοῦ Γανυμήδους εἶναι ὁ ἀλέκτωρ, τῆς θεραπείας, καὶ ὁ κύκλος / τροχός, ποὺ μαζὶ σημαίνουν τὴν λήξη τοῦ κύκλου καὶ τὴν μετάβαση στὰ Ἡλύσια Πεδία. Αὐτὰ οἱ Αἱγύπτιοι τὰ ὀνομάζουν Σαχὲρ Χετέπ, Πεδὶα τῆς Εἰρήνης (ἐκεῖ ὅπου ἡ καρδιὰ εἶναι ἐν εἰρήνῃ).
Παρ’ Αἰγυπτίοις, Ὑδροχόος εἶναι ὁ θεός Χάπι, ποὺ διαμοιράζει τὰ ὕδατα τῆς ζωῆς εἰς τὸν οὐρανό καὶ τὴν γῆ, καὶ ἐφορεύει τὴν ἐτήσια πλημμύρα τῶν ὑδάτων τοῦ Νείλου, τοῦ ζωογόνου ποταμοῦ.
Ὁ ἀστερισμός τοῦ Ὑδροχόου εἶναι ὁρατὸς τοὺς θερινοὺς καὶ φθινοπωρινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τοῦ Ὑδροχόου ἀπὸ 14 Φεβρουαρίου ἕως 14 Μαρτίου
Ὁρατότητα
Ἀπὸ τὰ μέσα Ἀπριλίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ τὰ μέσα Ἰουλίου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Σεπτεμβρίου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Νοεμβρίου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Ἰανουαρίου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη ἐποχὴ γιὰ τὴν παρατήρηση τοῦ Ὑδροχόου εἶναι ἀπὸ τέλη ἀνοίξεως ἕως τέλη φθινοπώρου.
Ἀστέρες
Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου εἶναι λίαν εὐμεγέθης, καὶ εὐκόλως ἐντοπίσιμος. Λαμπροὶ ἀστέρες εἶναι ὁ Σαταλμαλὲχ (α′ Ὑδροχόου, Sadal Melik), ὁ Σαταλσαὼδ (β′ Ὑδροχόου, Sadal Suud), ὁ Σαταλαχβία (γ′ Ὑδροχόου, Sadalachbia) καὶ τὸ Ἔσχατον (δ′ Ὑδροχόου, Scheat). Διπλὸς ἀστὴρ ὁ ζ′. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολογίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδεκατημορίου τοῦ Ὑδροχόου.
| ΟΝΟΜΑ | ΚΑΤΑΤΑΞΗ | ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ | ΜΟΙΡΑ ΥΔΡΟΧΟΟΥ |
|---|---|---|---|
| Σαταλσαὼδ | β′ Ὑδροχόου | 2,9 | 28° 38′  |
| Σαταλμαλὲχ | α′ Ὑδροχόου | 2,95 | 08° 36′ |
| Ἔσχατον | δ′ Ὑδροχόου | 3,25 | 14° 07′ |
| — | 88 Ὑδροχόου | 3,65 | 15° 16′ |
| Ἔκχυσις (ἢ Ὕδωρ) | λ′ Ὑδροχόου | 3,7 | 16° 49′ |
| Ἀλβαλὶ | ε′ Ὑδροχόου | 3,75 | 16° 58′ |
| Σαταλαχβία | γ′ Ὑδροχόου | 3,85 | 11° 58′ |
| — | 98 Ὑδροχόου | 3,95 | 18° 42′ |
| Ὑδρία | η′ Ὑδροχόου | 4 | 15° 39′ |
| — | τ′ Ὑδροχόου | 4,05 | 13° 50′ |
| Σαταλταγὰρ | ζ′ Ὑδροχόου | 4,1 | 14° 09′ |
| Ἀνκὰ | θ′ Ὑδροχόου | 4,15 | 08° 31′ |
| — | φ′ Ὑδροχόου | 4,2 | 22° 23′ |
| — | ψ1′ Ὑδροχόου | 4,2 | 21° 33′ |
| — | ι′ Ὑδροχόου | 4,25 | 03° 58′ |
| — | 99 Ὑδροχόου | 4,35 | 19° 22′ |
| — | ω2′ Ὑδροχόου | 4,5 | 25° 27′ |
| Ἀλβαλάαν | ν′ Ὑδροχόου | 4,5 | 21° 39′ |
| — | ξ′ Ὑδροχόου | 4,65 | 29° 22′ |
| Ἀλβαλάαν | μ′ Ὑδροχόου | 4,7 | 18° 18′ |
| — | ο′ Ὑδροχόου | 4,7 | 07° 47′ |
| — | σ′ Ὑδροχόου | 4,8 | 10° 38′ |
Διάττοντες / Μετεωρίτες
Οἱ Δέλτα Ὑδροχοΐδες εἶναι ῥεῦμα ποὺ διακρίνεται εἰς δύο κλάδους, νότιο καὶ βόρειο. Οἱ Νότιες Δέλτα Ὑδροχοΐδες διαρκοῦν ἀπὸ τὴν 14η Ἰουλίου ἕως τὴν 18η Αὐγούστου, μὲ μέγιστο τὴν 29η – 30η Ἰουλίου ῥυθμοῦ 15 – 20 διαττόντων / ὥρα. Οἱ Βόρειες Δέλτα Ὑδροχοΐδες εἶναι μεγαλυτέρας διαρκείας ἀπὸ τὴν 16η Ἰουλίου ἕως τὴν 10η Σεπτεμβρίου, μὲ μέγιστο τὴν 13η – 14η Αὐγούστου ῥυθμοῦ 10 διαττόντων / ὥρα. Ἀμφότερα τὰ ῥεύματα εἶναι εὐδιάκριτα ἀλλὰ χαμηλὰ εἰς τὸν ὁρίζοντα καὶ ἡ βέλτιστη ὁρατότητα εἶναι ἀπὸ τὸ νότιο ἡμισφαίριο.
Οἱ Ἦτα Ὑδροχοΐδες εἶναι ἕνα ἐκ τῶν δύο ἐτησίων ῥευμάτων ποὺ προκύπτουν ὅταν ἡ Γῆ διέρχεται ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς “ἀστρικῆς σκόνης” ποὺ ἀφήνει ὁ κομήτης τοῦ Χάλλεϋ (τὸ ἄλλο εἶναι οἱ Ὠριωνίδες). Εἶναι μέγα καὶ εὐδιάκριτο ῥεῦμα διαρκείας ἀπὸ τὴν 21η Ἀπριλίου ἕως τὴν 12η Μαΐου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 5η – 6η Μαΐου ῥυθμοῦ 10 διαττόντων / ὥρα, ταχέων.
Ἄλλα ῥεύματα ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Ὑδροχόου εἶναι τὸ ἡμερινὸ ῥεῦμα Κάππα Ὑδροχοΐδες, οἱ Ἰώτα Ὑδροχοΐδες καὶ οἱ μάλλον ἀσθενεῖς Γάμμα Ὑδροχοΐδες.
Ὁ ζῳδιακὸς ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου εἶναι ὁ ἐνδέκατος τοῦ Ζῳδιακοῦ καὶ δωδέκατος κατὰ σειρὰ ἀπὸ ἐαρινῆς ἰσημερίας, ὁ δὲ Ἥλιος διελαύνει ἀπὸ αὐτὸν περίπου τὸν τρίτον μῆνα τοῦ χειμῶνος
Τὸ δωδεκατημόριον τοῦ Ὑδροχόου χαρακτηρίζεται ὡς: ἀερῶδες, στερεό, ἀρσενικό, ἡμερινό. Εἶναι ὁ ἡμερινὸς οἶκος Κρόνου, ἐναντίωμα Ἡλίου, ὕψωμα καὶ ταπείνωμα οὐδενός. Οἱ Δίδυμοι, ὁ Ζυγὸς καὶ ὁ Ὑδροχόος σχηματίζουν τὸ Τρίγωνο τοῦ Ἀέρος. Τριγωνοκράτορες εἶναι πρῶτος ὁ Κρόνος καὶ δεύτερος ὁ Ἑρμῆς γιὰ ἡμερινὰ ὡροσκόπια, πρῶτος ὁ Ἑρμῆς καὶ δεύτερος ὁ Κρόνος γιὰ τὰ νυκτερινά, καὶ τρίτος ὁ Δίας ἐπίκοινος καὶ βοηθητικός. Ὁ Ῥητόριος τὸ συσχετίζει μὲ τὸν δυτικὸ ἄνεμο. Ὁ Πτολεμαῖος τὸ χαρακτηρίζει βορειοανατολικὸ καὶ τὸ συσχετίζει μὲ τὴν βόρεια Μεγάλη Ἀσία ὡς πρὸς τὶς γενικὲς προβλέψεις χωρῶν.
Δεκανοὶ καὶ ὅρια τοῦ δωδεκατημορίου τοῦ Ὑδροχόου
Καθολικὲς ἐπισημασίες περὶ ἐκλείψεων, φάσεων ἢ ἄλλων ἀστρολογικῶν σημείων ἐν Ὑδροχόῳ
Οἱ γενικὲς προγνώσεις ποὺ ἀφοροῦν χῶρες συχνὰ ὀνομάζονται καθολικὲς ὑπὸ τῶν ἑλληνιστικῶν ἀστρολόγων. Μετεωρολογικὰ φαινόμενα, ἐκλείψεις, στηριγμοὶ πλανητῶν, σημαντικὲς σύνοδοι ἢ ἄλλα σημεῖα δίδουν ἐνδείξεις καιρικές, γεωργικὲς καὶ κτηνοτροφικές, ἀναλόγως τὸ μέρος τοῦ ἀστερισμοῦ ὅπου παρατηροῦνται. Ὁ Ὑδροχόος γενικὰ εἶναι ψυχρὸς καὶ ὑδατώδης. Ὡς πρὸς τὰ μέρη του, τὰ πρῶτα σημειοδοτοῦν ὄμβρους πολλούς, τὰ μέσα εὔκρατο καιρό, ἐνῶ τὰ τέλη του ἀνέμους. Τὰ ἄνω τῆς ἐκλειπτικῆς κείμενα μέρη του σημειοδοτοῦν καύσωνα, τὰ ὑπὸ τῆς ἐκλειπτικῆς χιονοπτώσεις.
Ἀστέρων Ὑδροχόου δυνάμεις
Οἱ σταθεροὶ ἀστέρες, ἰδίως οἱ λαμπρότατοι, ἔχουν ἐπίδραση ὁμοιάζουσα μὲ αὐτὴν τῶν πλανητῶν ἀλλὰ ἀσθενεστέρα καὶ μεμιγμένη. Οἱ ἀστέρες τῶν ὤμων, τῆς ἀριστερᾶς χειρὸς καὶ τοῦ μανδύα ἔχουν τὴν ἐπίδραση τοῦ Κρόνου καὶ τοῦ Ἑρμοῦ, αὐτοὶ ἐπὶ τῶν μηρῶν τοῦ Ἑρμοῦ καὶ ἠπιότερα τοῦ Κρόνου, καὶ ἐκεῖνοι τοῦ ὑδάτινου ρεύματος σὰν τοῦ Κρόνου καὶ ἠπιότερα τοῦ Διός.
Ὁ Ῥητόριος προσδιορίζει μοιρικὰ διαστήματα κατὰ τὴν ἀνατολὴ τοῦ ζῳδίου, ἀλλὰ ὄχι ἰδιαιτέρως ἀκριβή: Ἀνατέλλουν ἀπὸ 1° – 3° ἡ κεφαλή, ἀπὸ 4° – 7° ὁ τράχηλος, ἀπὸ 8° – 10° ἡ κοιλιά, ἀπὸ 11° – 13° οἱ χεῖρες, ἀπὸ 14° – 19° οἱ ὦμοι, ἐπὶ τὴν 20° ἡ καρδία, ἀπὸ 21° – 22° τὰ γεννητικὰ ὄργανα, ἀπὸ 23° – 25° οἱ μηροί, ἀπὸ 26° – 27° οἱ πόδες, καὶ ἀπὸ 28° – 30° τὰ ἰσχία.
Συνανατέλλουν πρὸς βορρᾶ τὰ δεξιὰ μέρη τῆς Ἀνδρομέδας καὶ τὸ ὑπόλοιπο τοῦ Ἵππου. Πρὸς νότο συνανατέλλει ὁ Νότιος Ἰχθύς, πλὴν τῆς κεφαλῆς. Οἱ θεοὶ Ἥρα, Ἡρακλῆς, Ἥφαιστος καὶ Κρόνος (συνδέονται μὲ αὐτό). Πρὸς βορρᾶ δὲν δύνει τίποτα καὶ πρὸς νότο δύνουν τὸ ὑπόλοιπο τοῦ Κενταύρου καὶ τῆς Ὕδρας (μέχρι τὸν Κόρακα).
Χῶρες ὑπὸ τοῦ Ὑδροχόου
Γιὰ καθολικὲς προγνώσεις περὶ χωρῶν, ὑπάρχει πληθώρα πηγῶν καὶ συσχετισμῶν· ἡ δὲ ἔκθεση ὡς πρὸς τὰ μέρη χρησιμεύει γιὰ προγνώσεις ποὺ ἀφοροῦν ἐκείνους τοὺς τόπους. Ὁ Ἡφαιστίων ἀρχίζει ἀπὸ τοὺς στίχους τοῦ Δωροθέου:
τὸ κλίμα τῆς Αἰγύπτου
καὶ ἡ χώρα μεταξὺ τῶν ποταμῶν.
Τὰ κατὰ μέρος εἶχαν ὁρισθεῖ ἀπὸ τὸν Ἵππαρχο καὶ τοὺς παλαιοὺς Αἰγυπτίους ὡς ἐξῆς: κατὰ τὴν ἀριστερὰ χεῖρα καὶ τὸ στῆθος ἡ Συρία, ὑπὸ τὴν δεξιὰ χεῖρα ὁ Εὐφράτης καὶ ὁ Τίγρις, κατὰ τὴν ὑδροχοὴ ἡ Τάναϊς καὶ οἱ ποταμοὶ ποὺ ρέουν πρὸς νότο καὶ ζέφυρο.
Τὰ κατὰ μέρος ποὺ παραθέτει ὁ Οὑάλης εἶναι: πρὸς τὰ ἐμπρόσθια ἡ Συρία· περὶ τὰ μέσα ὁ Εὐφράτης καὶ ὁ Τίγρις, ἡ Αἴγυπτος, ἡ Λιβύη, οἱ ποταμοὶ ποὺ συνδέονται μὲ τὴν Αἴγυπτο καὶ ὁ Ἰνδὸς ποταμός· πρὸς τὴν μέση τῆς Κάλπης (τῆς Ὑδρίας) ἡ Τάναϊς καὶ οἱ λοιποὶ ποταμοὶ ποὺ ρέεουν ὑπὸ τῶν ποδιῶν πρὸς τὸν νότο καὶ τὴν δύση.
Ὁ Πτολεμαῖος δίδει διαφορετικὲς χῶρες, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸν συσχετισμὸ τῶν τεταρτημορίων τῆς οἰκουμένης καὶ τῶν ζῳδιακῶν τριγώνων: Σαυροματική, Ὠξειανή, Σουγδιανή· περὶ τὸ μέσον Ἀραβία, Ἀζανία, μέση Αἰθιοπία. Ὁ δὲ Ῥητόριος: Αἴγυπτος Σαυροματική, Ὀξειανή, Σογδιανή, Ἀραβία.
Ζῳδιακὴ διάταξη, τρίγωνο, ἐνέργειες καὶ μορφώσεις, λοιπὲς ποιότητες
Πλαγια ἢ λοξὰ καλοῦνται τὰ ζῴδια Αἰγόκερως, Ὑδροχόος, Ἰχθεῖς, Κριός, Ταῦρος, Δίδυμοι. Ὡς πρὸς τὰ ἔργα, πράξεις καὶ ἐγχειρήματα, ὅταν ὡροσκοποῦν τὰ πλάγια χωρὶς ὄψεις ἀγαθοποιῶν σημαίνουν μόχθο, δυσκολίες, ἐμπόδια, καὶ χρόνο πολὺ γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα. Μὲ ὄψεις ἀγαθοποιῶν μετριάζεται ἡ κάκωση.
Τὰ σταθερα ἢ ἀμετάτρεπτα Ταῦρος, Λέων, Σκορπιός, Ὑδροχόος, ὅταν ὡροσκοποῦν κρατοῦν ἀμετάβλητο τὸ πραττόμενο.
Τὰ ημερινα Κριός, Δίδυμοι, Λέων, Ζυγός, Τοξότης, Ὑδροχόος εὐνοοῦν πράξεις καὶ ἔργα ποὺ γίνονται τὴν ἡμέρα.
Παρηγεμονικα χαρακτηρίζονται τὰ ζῴδια τοῦ ἀερώδους τριγώνου, Δίδυμοι, Ζυγός, Ὑδροχόος. Λέγονται ἔτσει ἐπειδὴ ἔχουν Τριγωνοκράτορες τὸν Κρόνο καὶ τὸν Ἑρμῆ, ποὺ ἔχουν σὲ μικρότερο βαθμὸ τὴν δύναμη τοῦ Διὸς καὶ τοῦ Ἡλίου. Ὅταν ἐξετάζεται τὸ θέμα τῶν ἀξιωμάτων καὶ τῆς θέσεως ποὺ φθάνει κάποιος (10ος τόπος), τὰ παρηγεμονικὰ ὡροσκοποῦντα ἢ μεσουρανοῦντα καὶ δορυφορούμενα ἀπὸ πλανῆτες τῆς ἰδίας ὁμάδος (ἡμερινοὺς γιὰ ἡμερινὴ γένεση, νυκτερινοὺς γιὰ νυκτερινή) σημαίνουν ἀξιώματα, ὄχι ὅμως ἡγετικὰ διότι ἡ δύναμή τους εἶναι μικροτέρα τῶν ἡγεμονικῶν ζῳδίων.
Ενυδρα εἶναι τὰ Καρκίνος, Τοξότης, Αἰγόκερως, Ὑδροχόος καὶ Ἰχθεῖς. Χρησιμεύουν ἐπὶ καθολικῶν προγνώσεων γιὰ τὴν θάλασσα, τὰ θαλάσσια ζῷα καὶ ἰχθεῖς, καὶ τὰ θέματα ναυσιπλοΐας, στόλων, καὶ θαλασσίων ταξιδιῶν. Ἐξ αὐτῶν ὁ Ὑδροχόος καὶ οἱ Ἰχθεῖς εἰδικότερα ἀφοροῦν τὶς πηγές, τὶς λίμνες, καὶ τοὺς ποταμοὺς καὶ τοὺς ἐντὸς αὐτῶν ἰχθεῖς.
Αγονα καὶ στεῖρα εἶναι τὰ Παρθένος, Αἰγόκερως, Ὑδροχόος· συγκαταλέγεται καὶ ὁ Λέων διὰ τὸ μονοτεκεῖν. Χρησιμεύουν γιὰ θέματα γεωργίας, σπορᾶς, καὶ ἀλλοῦ π.χ. περὶ τεκνοποιίας.
Καθαρια περὶ τὶς μίξεις εἶναι τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Ζυγός, Ὑδροχόος. Χρησιμεύουν γιὰ θέματα γάμου, μοιχείας, ὅπως καὶ τὰ ἀσελγή.
Ανθρωποειδη τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Ζυγός, Ὑδροχόος· ὁ δὲ Τοξότης μερικῶς διὰ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Ἐπὶ καθολικῶν προγνώσεων δίδουν σημεῖα ποὺ ἀφοροῦν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ἀνθρώπινα θέματα.
Φωνηεντα τὰ Δίδυμοι, Παρθένος, Ζυγός, Ὑδροχόος. Θεωροῦνται εὔφωνα καὶ εὐνοϊκὰ ὡς πρὸς τὸν λόγο ἐπειδὴ εἶναι ἀνθρωποειδῆ· ἐνίοτε συμπεριλαμβάνεται καὶ ὁ Τοξότης.
Δωρόθεος Ἡφαιστίων Ῥητόριος Πτολεμαῖος
Μελοθεσία
Ἡ μελοθεσία χρησιμοποιεῖται συνδυαζομένη μὲ τοὺς κλήρους τῆς τύχης, τοῦ δαίμονος, καὶ τοῦ σίνους, καθὼς καὶ τῶν κυριάρχων πλανητῶν τους. Σημαίνει τὶς σωματικὲς κακώσεις, ἀτυχήματα, ἀσθένειες, καὶ τὰ ψυχικὰ πάθη. Ὁ Ὑδροχόος κυβερνᾶ τὶς κνῆμες, τὰ σκέλη, καὶ τὰ νεῦρα, καὶ ὅλα τὰ σχετικὰ αἴτια καὶ συμπτώματα· ὑδρωπικία, ἀρθριτικά, τρέλλα, ἀποκοπὴ γεννητικοῦ μορίου καὶ τραύματα καὶ ἐλεφαντίαση, ἴκτερο, μελαγχολία, καὶ ἀναπηρία στὰ πόδια λόγῳ τῆς Κάλπης (Ὑδρίας).
Κυριεύουν δὲ καὶ γραμμάτων τοῦ λ′ καὶ τοῦ ψ′.
Γενέθλια ἀστρολογία: Ἥλιος ἢ Ὡροσκόπος ἐν Ὑδροχόῳ
Ἥλιος
Οἱ τρεῖς δεκανοὶ τοῦ Ὑδροχόου ὀνομάζονται Πτιαῦ ὁ πρῶτος, Ἀεὺ ὁ δεύτερος καὶ Πτηβυοὺ ὁ τρίτος. Ὁ πρῶτος δεκανὸς φέρει πρόσωπο Ἀφροδίτης, ὁ δεύτερος Ἑρμοῦ καὶ ὁ τρίτος Σελήνης. Ἐπειδὴ ὁ Ἥλιος σημαίνει τὰ ψυχικά, εὑρεθεὶς ἐπὶ τοῦ πρῶτου δεκανοῦ ὑποδεικνύει ψυχὴ μὲ θηλυκὰ χαρίσματα, θηλύμορφη, ἔπαισχρη, ἐρωτικὴ καὶ τὰ ὅμοια. Ὡς πρὸς τὸν βίο σημαίνει ἀνθρώπους ἀγαθούς, εὐμετάβολους καὶ μὲ καλὸ ταίριασμα στὰ περὶ γάμου. Ἐπὶ τοῦ δευτέρου ὑποδεικνύει ψυχὴ εὐμαθή, ἐπινοητική, κοινωνική, ποὺ ἀγαπάει τὴν ἄθληση καὶ τὰ ὅμοια. Ὡς πρὸς τὸν βίο σημαίνει φαύλους ἀνθρώπους, μοχθηροὺς κατὰ τὴν νεότητα, καὶ τὴν καταστροφὴ ὑλικῶν πραγμάτων τόσο ἀπὸ φωτιὰ ὅσο καὶ ἀπὸ νερό. Ἐπὶ τοῦ τρίτου ὑποδεικνύει ψυχὴ θρέπτειρα, δημοφιλή, δεκτική, προστατευτική, εὐφάνταστη. Ὡς πρὸς τὸν βίο σημαίνει τὰ ἴδια μὲ τὸν δεύτερο δεκανό.
Ὡροσκόπος
Τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ σημειοδοτεῖ εἶναι καλὴ ἐπιδερμίδα, ὀξυδερκής, εὐπαθής, κενόδοξος, λάτρεις τῆς καθαριότητας, θρασύδειλος. Ἀναλόγως καὶ τὴν θέση τῶν κυριάρχων πλανητῶν (ὁ Κρόνος, καὶ οἱ Τριγωνοκράτορες Ἑρμῆς καὶ Κρόνος) οἱ γεννηθέντες γίνονται κακόβουλοι, μισοῦν τοὺς συγγενεῖς τους, ἀμετάβλητοι, μονόγνωμοι, ποὺ εὔκολα ἐξαπατοῦν, δόλιοι, ποὺ κρύβουν τα πάντα, μισάνθρωποι, ἄθεοι, κατήγοροι, προδότες τῆς πίστης καὶ τῆς ἀλήθειας, φθονεροί, μικροπρεπεῖς, ἐνίοτε γενναιόδωροι λόγω τῆς ροῆς τοῦ ὕδατος αὐτοῦ τοῦ ζωδίου, ἀκόλαστοι.
Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου καὶ οἱ τρεῖς δεκανοί, Βίβλος τῶν Θαυμάτων (Kitab Al Bulhan), χειρόγραφο περὶ ἀστρολογίας, ἀστρονομίας, γεωμαντείας τοῦ Ἀμπντ ἀλ-Χασὰν Ἀλ Ἰσφαχανὶ (Abd al-Hasan Al-Isfahani), 1390.Οἱ Δεκανοὶ ἀναλυτικὰ
Ὁ ὡροσκόπος σημαίνει τὴν φυσικὴ ἐμφάνιση καὶ δίδει σημαντικὲς ἐνδείξεις περὶ τοῦ βίου. Ἡ θέση καὶ ὄψεις τοῦ κυριάρχου πλανήτη τοῦ ζῳδίου, ἡ θέση καὶ ὄψεις τῶν Τριγωνοκρατόρων, καθὼς καὶ ὁρισμένοι ἄλλοι παράγοντες χρειάζεται νὰ ἐξετασθοῦν διότι ἀσκοῦν σημαντικὴ ἐπιρροὴ ὡς πρὸς τὸ συνολικὸ ἀποτέλεσμα. Ὁ Ἡφαιστίων ἀρχίζει τὴν ἑρμηνεία τῶν Δεκανῶν μὲ τὴν φράση “ἐὰν δὲν εἶναι ἀντίθετη κάποια ἄλλη ἀστρικὴ αἰτία…”, κάτι ποὺ ἰσχύει γενικότερα εἰς τὴν ἑρμηνευτικὴ σύνθεση ἑνὸς ὡροσκοπίου. Παρατίθεται καὶ ἡ ἐκδοχὴ τοῦ Ῥητορίου, ποὺ συχνὰ διαφέρει ἀρκετὰ ἀπὸ τοῦ Ἡφαιστίωνος.
– Α′ Δεκανὸς
Κατὰ Ἡφαιστίωνα, ὅσοι ἔχουν τὸν ὡροσκόπο ἐν πρώτῳ δεκανῷ Ὑδροχόου θὰ εἶναι σπουδαῖοι, πλούσιοι, πεπαιδευμένοι, μὲ πολλοὺς φίλους, παρρησία λόγου, μισοπόνηροι, μὲ δίκαιη κρίση καὶ πολλοὶ θὰ καταφεύγουν σὲ αὐτοὺς γιὰ τὴν δικαιοσύνη τους, καὶ θὰ ἀξιωθοῦν εἰκόνων καὶ ἀδριάντων. Θὰ εὐνοηθοῦν στὰ τοῦ γάμου ἀλλὰ θὰ δοῦν θανάτους τέκνων. Ὡς πρὸς τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ πρὸσωπο μὲ καλὲς ἀναλογίες, σημάδι περὶ τὸ στῆθος ἢ περὶ τὸν ἀριστερὸ πόδα καὶ περὶ τὰ πλευρὰ καὶ τὰ δάκτυλα τῶν ποδιῶν τους θὰ εἶναι καμπυλωμένα. Κρίσιμα καὶ πλέον σημαντικά ἔτη τοῦ βίου τους ἔχουν καταγραφεῖ τά: 7ο, 11ο, 19ο, 22ο, 31ο, 57ο, 62ο, 76ο, 81ο, καὶ 92ο.
Κατὰ Ῥητόριο θὰ εἶναι εὐεργετικοί, θὰ εἰσπράξουν ἀχαριστία πολλάκις, θὰ ξενιτευθοῦν, θὰ κάνουν καλὸ γάμο, καὶ ὑποστοῦν ἐνοχλήσεις ἀπὸ φάρμακα ἢ δηλητήρια.
– Β′ Δεκανὸς
Κατὰ Ἡφαιστίωνα, ὅσοι ἔχουν τὸν ὡροσκόπο ἐν δευτέρῳ δεκανῷ Ὑδροχόου θὰ κακοπαθήσουν σωματικῶς καὶ γενικὰ ὡς πρὸς τὸν βίο τους, θὰ ἀντιμετωπίσουν ἐγκλήματα, δηλητηριάσεις καὶ συκοφαντίες, θὰ κινδυνεύσουν ἀπὸ τὸ κεφάλι τους, θὰ χάσουν χρήματα, θὰ ὑποστοῦν ἐμπρησμοὺς καὶ ναυάγια, καὶ ὁ γάμος τους δὲν θὰ πάει καλά. Αὐτὰ θὰ ἀντιμετωπίσουν κατὰ τὴν νεότητα, ὕστερα ὅμως θὰ ἀναπαυθοῦν καὶ θὰ ἀποκτήσουν πολλὰ ἀγαθά. Ὡς πρὸς τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ ὄχι μεγαλόσωμοι, μελαχροινοί, καὶ θὰ ἔχουν τὰ καλὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ φέρει τὸ ζῴδιο τοῦ ὡροσκόπου τους. Θὰ ἔχουν σημάδι περὶ τὴν ὀσφὺ καὶ ὑπὸ τὴν μασχάλη καὶ περὶ τὰ στήθη καὶ τὰ δάκτυλα τῶν ποδῶν τους θὰ εἶναι διεσταλμένα. Κρίσιμα καὶ πλέον σημαντικά ἔτη τοῦ βίου τους ἔχουν καταγραφεῖ τά: 12ο, 26ο, 33ο, 44ο, 56ο, 65ο, 73ο, 84ο καὶ 95ο.
Κατὰ Ῥητόριο θὰ εἶναι εὐφρόσυνοι, παιγνιδιάρηδες, ἄδολοι, θὰ ὑποστοῦν ἐνοχλήσεις ἀπὸ ὑγρά, εὐχάριστοι, ποὺ θὰ φθάσουν ψηλὰ εἰς τὸ ἐπάγγελμά τους καὶ φημισμένοι στὰ ὅπλα.
– Γ′ Δεκανὸς
Κατὰ Ἡφαιστίωνα, ὅσοι ἔχουν τὸν ὡροσκόπο ἐν τρίτῳ δεκανῷ Ὑδροχόου θὰ εἶναι σπορὰ ἐκ θεῶν, θὰ γίνουν σπουδαῖοι, θὰ θρησκεύονται μαζί μὲ θεούς, θὰ γίνουν κοσμοκράτωρες καὶ ὅλοι θὰ τοὺς ὑπακοῦνε. Αὐτὰ θὰ γίνουν ἐὰν ἀγαθοποιοὶ σχηματίζουν ὄψη μὲ τὸν δεκανὸ χωρὶς τὴν παρουσία ἢ ὄψη κακοποιῶν. Ὡς πρὸς τὰ φυσικὰ χαρακτηριστικὰ ὄχι πολὺ ψηλοί, κιτρινωποὶ στὴν ὄψη καὶ ξανθωποί, θὰ ἔχουν σημάδι ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ ὤμου καὶ ὑπὸ τὴν μασχάλη. Κρίσιμα καὶ πλέον σημαντικά ἔτη τοῦ βίου τους ἔχουν καταγραφεῖ τά: 2ο, 6ο, 9ο, 12ο, 21ο, 42ο, 51ο, 64ο, 74ο, καὶ 80ο.
Ἐὰν κάποιος ἔχει ὡροσκόπο τὸ διάστημα μεταξὺ Ὑδροχόου καὶ Αἰγοκέρωτος, ποὺ ὀνομάζεται μεσεμβόλημα, θὰ εἶναι τερατόμορφος, ἀποδιωγμένος σὰν σατυρίσκος (νάνος) ἢ ἑρμαφρόδιτος, ὁλόλευκος, δίδυμος ἢ δικέφαλος.
Κατὰ Ῥητόριο σημαίνει τοὺς ἀνάξιους, ποὺ θὰ συμπλεύσουν μὲ πολλὰ καὶ θὰ κινδυνεύσουν ἢ θὰ ὑποστοῦν σωματικὴ βλάβη ἀπὸ ὑγρά.
Ὅρια & Λαμπρὲς Μοῖρες
Ὅταν ὁ ὡροσκόπος ἢ κάποιος πλανήτης εὑρίσκεται ἐν ζῳδίῳ ἀγαθοποιοῦ καὶ τυγχάνει ἐν ὁρίῳ ἀγαθοποιοῦ – ὁ ὁποῖος ἔχει σημαντικὴ θέση εἰς τὸ ὡροσκόπιο – τότε ἀγαθοποιεῖ τὴν τύχη. Ἐὰν πάλι εὑρίσκεται ἐν ζῳδίῳ ἀγαθοποιοῦ ἀλλὰ ἐν ὁρίῳ κακοποιοῦ, μειώνεται τὸ ἀγαθὸ τῆς τύχης. Ἐὰν εἶναι ἐν ζῳδίῳ κακοποιοῦ καὶ ἐν ὁρίῳ κακοποιοῦ, χειροτερεύει καὶ ἀμαυρώνει τὴν τύχη. Τὰ ὅρια λοιπὸν ἐνεργοῦν μεταβάλλοντας τὸ ἀποτέλεσμα τῶν πλανητῶν. Οἱ λαμπρὲς μοῖρες ἐπίσης ἔχουν ἰσχυρὰ ἀγαθοποιὰ ἐπίδραση. (Ἐδῶ: ὅρια & λαμπρὲς μοῖρες Ἡφαιστίωνος – τὰ ὑπόλοιπα περιλαμβάνει ὁ πίνακας τῆς ἀρχῆς τῆς σελίδος).
| 1° – 7°, Ἑρμοῦ | πλούσιες, φιλάργυρες, ἀποθησαυρίζουν εὐχαρίστως πλοῦτο μέχρι τὰ μέτρα τοῦ γενέθλιου χάρτη, συνετές, νομικές, ὁρίζουν τὰ πάντα μὲ ἀκρίβεια, ἐπιτακτικές, ἐνδεικτικὲς μικρόψυχων ἀνθρώπων, μὲ πολλὲς μέριμνες, εὐνοϊκὲς γιὰ παιδεία καὶ πᾶσα πολυτεχνία, ἐνδεικτικὲς ἐποπτῶν σὲ διοικητικὰ ἢ οἰκονομικά, φιλάνθρωπες |
| 8° – 13°, Ἀφροδίτης | ἐνδεικτικὲς αὐτῶν ποὺ ἀγαποῦν καλά, τῶν θεοσεβῶν, καὶ αὐτῶν ποὺ εὐποροῦν χωρὶς προσπάθεια, φέρουν αἰφνίδια καλὴ τύχη, εὔπορες, θαλασσοπόρες· αὐτὲς εἶναι καὶ πολύσπορες μοῖρες, συμβαίνει δὲ ὅποιος ἔχει γεννηθεῖ κάτω ἀπὸ αὐτές νὰ συνέρχεται μὲ ἠλικιωμένα ἄτομα, ἢ μὲ ἔχοντες κάποιο σωματικὸ ἐλάττωμα, ἢ μὲ εὐνούχους καὶ νὰ προβιβάζεται ἀπὸ στείρους ἢ ἠλικιωμένους. |
| 14° – 20°, Διὸς | καλότυχες, μικροπρεπεῖς, ἐνδόμυχες, ἀφιλόδοξες, ὄχι ἐπιφανεῖς, εὐνοϊκὲς γιὰ καλοὺς ἀπογόνους, ἐνδεικτικὲς ἔχθρας μεταξὺ ἀδελφῶν |
| 21° – 25°, Ἄρεως | ἐνδεικτικὲς σωματικῶν βλαβῶν ἰδίως στὰ ἐσωτερικὰ ὄργανα, ἀσχολίας μὲ δίκες, χαρακτηριστικὲς ἀνθρώπων πονηρῶν, ἀδρανῶν καὶ ἀνίκανων πλὴν τοῦ ὅτι ἐπιχειροῦν εὔκολα κακές πράξεις |
| 26° – 30°, Κρόνου | ἄγονες, ὑγρές, δύσκολες γιὰ σύλληψη, ἐνδεικτικὲς σωματικῶν βλαβῶν ἰδίως περὶ τὰ μηνίγγια καὶ στὰ ἐσωτερικὰ ὄργανα καθὼς καὶ ὑδρωπικίας καὶ σπασμῶν, ποὺ σπανίζουν τὰ ἀποκτήματα, καὶ σπάνια μὲ ἀδέλφια ἢ μὲ παιδιά, ζηλόφθονες, ἄτυχες στις καταλήξεις τους |
| 8°, 15°, 20°, 23°, 25°, 30° | λαμπρὲς μοῖρες |
Παρανατέλλοντες
Παρανατέλλοντες ἀστέρες εἶναι γενικῶς οἱ λαμπρότεροι ἀστέρες ἄλλων ἀστερισμῶν (α′ και β′ μεγέθους), βορειοτέρως ἢ νοτιοτέρως τοῦ ζῳδιακοῦ, κείμενοι ἐπὶ τοῦ ἰδίου ἐκλειπτικοῦ μήκους. Ἐὰν εὑρεθοῦν παρανατέλλοντες εἰς τὴν μοίρα τοῦ ὡροσκόπου ἢ τοῦ μεσουρανήματος ἢ σχηματίζοντες ὄψη μὲ τὸν Ἥλιο ἢ τὴν Σελήνη ἢ μαζὶ μὲ ἄλλον πλανήτη τότε ἀλλάζουν τὴν γένεση κατὰ τὴν κράση ποὺ ἔχουν, δηλαδὴ ἐὰν εἶναι ἀγαθοποιοὶ καλλιτερεύουν τὴν τύχη κι ἐὰν εἶναι κακοποιοὶ τὴν χειροτερεύουν. Οἱ παρανατέλλοντες τοῦ Ὑδροχόου εἶναι:
| ΟΝΟΜΑ | ΚΡΑΣΙΣ | ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΝ ΜΕΓΕΘΟΣ | ΜΟΙΡΑ ΥΔΡΟΧΟΟΥ |
|---|---|---|---|
| α′ Νοτίου Ἰχθύος, Φορμαλχαὼτ | Ἀφροδίτης – Ἑρμοῦ | 1,1 | 09° 06′ |
| α′ Κύκνου, Δενὲβ | Ἀφροδίτης – Ἑρμοῦ | 1,25 | 09° 46′ |
Ὁ α′ Νοτίου Ἰχθύος, μεγέθους πρώτου καὶ κράσεως Ἀφροδίτης καὶ Ἑρμοῦ, καὶ ὁ α′ Κύκνου, μεγέθους πρώτου καὶ κράσεως Ἀφροδίτης καὶ Ἑρμοῦ, ὅταν τύχουν ἐπὶ τῆς μοίρας τοῦ ὡροσκόπου ἢ τοῦ μεσουρανήματος σημαίνουν ὄχι μόνον τοὺς ἐπιφανεῖς καὶ πλούσιους καὶ ἔνδοξους ἀλλὰ καὶ τοὺς πολυμαθεῖς, τοὺς φιλοσοφημένους, τοὺς λογίους, τοὺς ποιητές, τοὺς ἐπιστημονικούς, τοὺς εὐφυεῖς, τοὺς φιλόμουσους, τοὺς φιλότεχνους, τοὺς χρηστοήθεις, αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὶς ἀπολαύσεις καὶ εἶναι εὐφρόσυνοι, τοὺς συνετούς, διανοητικούς καὶ ἐπιτυχεῖς, τοὺς κατορθωτικοὺς καὶ σχεδὸν αὐτοδίδακτους. Καὶ γενικὰ αὐτοὺς ποὺ δοξάζονται διὰ λόγων καὶ ἀρετὴ φρονήματος, τοὺς ἀσκούμενους μὲ ζῆλο εἰς τὶς ἀρετἐς, τοὺς εὔγλωττους, χάριν λόγου ἔχοντες, τοὺς ἀξιαγάπητους καὶ μὲ ἁρμονικοὺς τρόπους, τοὺς σπουδαίους, ἔχοντες καλὴ κρίση καὶ ὑψηλὰ φρονήματα.
Ἐνίοτε σημαίνουν καὶ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν πολλοὺς συντρόφους, δραστήριοι ὄντες περὶ τὰ ἀφροδίσια, ἐάν σχηματίζῃ ὄψη καὶ ὁ Ἄρης ἀνατολικὸς καὶ ὑπέργειος. Ἐὰν ὁ Ἄρης εἶναι ἐπίκεντρος ὁ Ἄρης θὰ ἀντιμετωπίσουν πολιτικὲς ἢ οἰκονομικὲς ἐπιπλοκὲς λόγῳ τῶν γραπτῶν τους ἢ κάποιων ἐπιθυμιῶν, εἰδικὰ ἐὰν ὁ Ἄρης εὑρίσκεται εἰς τὸν 1ο τόπο καὶ τὸ ὡροσκόπιον ἀφορᾶ ἡμερινὴ γέννηση. Ἐὰν ὁ Στάχυς τύχῃ εἰς τὸν 4ο τόπο καὶ εἴτε ἡ Ἀφροδίτη εἴτε ὁ Ἄρης εὑρεθοῦν εἰς τὸν 1ο ἢ τὸν 7ο τόπο, σημαίνουν τοὺς σώφρονες καὶ θεοσεβεῖς, ἢ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀντιμετωπίσουν προβλήματα ἀνικανότητος περὶ τὰ ἐρωτικά, ἢ τοὺς ὀλιγότεκνους ἢ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀποκτήσουν θυγατέρες μόνον· διότι εἶναι μεγάλη ἡ διαφορὰ ποὺ γίνεται ἀπὸ τὴν πρὸς τὰ κέντρα σχέση τῆς Ἀφροδίτης καὶ τοῦ Ἄρεως.
Ἐὰν ὁ Κρόνος σχηματίζῃ ὄψη μὲ κάποιον ἀπὸ τοὺς ἀστέρες αὐτοὺς ἐπὶ τῆς μοίρας τοῦ ὡροσκόπου, σημαίνει τοὺς ἔμπειρους ἰατρούς, καὶ αὐτοὺς ποὺ κάνουν προγνώσεις καὶ εἶναι μυημένοι τελετῶν καὶ γνῶστες ἀποκρύφων βιβλίων. Ἐὰν σχηματίζῃ ὄψη ὁ Δίας αὐξάνει πολὺ τὴν καλοτυχία, τὴν δόξα, καὶ παρέχει ἡγετικὰ ἀξιώματα. Καὶ πρωτίστως ὅταν ὁ τοῦ νοτίου Ἰχθύος ὡροσκοπῇ ἢ μεσουρανῇ, σημαίνει τοὺς ὁλιγότεκνους ἢ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀργήσουν νὰ κάνουν παιδιά ἢ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀποκτήσουν θυγατέρες μόνον ἢ τοὺς ἄτεκνους, καθὼς καὶ τοὺς λόγιους καὶ μᾶλλον μὲ ὡραία ἐμφάνιση.