Ὁ Ὑδροχόος

Ὁ ἀστερισμός τοῦ Ὑδροχόου εἶναι ὁρατὸς τοὺς θερινοὺς καὶ φθινοπωρινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τοῦ Ὑδροχόου ἀπὸ 14 Φεβρουαρίου ἕως 14 Μαρτίου

Ὁρατότητα

  Ἀπὸ τὰ μέσα Ἀπριλίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ τὰ μέσα Ἰουλίου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Σεπτεμβρίου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Νοεμβρίου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Ἰανουαρίου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη ἐποχὴ γιὰ τὴν παρατήρηση τοῦ Ὑδροχόου εἶναι ἀπὸ τέλη ἀνοίξεως ἕως τέλη φθινοπώρου.

Ἀστέρες

  Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Ὑδροχόου εἶναι λίαν εὐμεγέθης, καὶ εὐκόλως ἐντοπίσιμος. Λαμπροὶ ἀστέρες εἶναι ὁ Σαταλμαλὲχ (α′ Ὑδροχόου, Sadal Melik), ὁ Σαταλσαὼδ (β′ Ὑδροχόου, Sadal Suud), ὁ Σαταλαχβία (γ′ Ὑδροχόου, Sadalachbia) καὶ τὸ Ἔσχατον (δ′ Ὑδροχόου, Scheat). Διπλὸς ἀστὴρ ὁ ζ′. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολογίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδεκατημορίου τοῦ Ὑδροχόου.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΣΤΕΡΩΝ

ΟΝΟΜΑ	ΚΑΤΑΤΑΞΗ	ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ	ΜΟΙΡΑ ΥΔΡΟΧΟΟΥ
Σαταλσαὼδ	β′ Ὑδροχόου	2,9	28° 38′
Σαταλμαλὲχ	α′ Ὑδροχόου	2,95	08° 36′
Ἔσχατον	δ′ Ὑδροχόου	3,25	14° 07′
—	88 Ὑδροχόου	3,65	15° 16′
Ἔκχυσις (ἢ Ὕδωρ)	λ′ Ὑδροχόου	3,7	16° 49′
Ἀλβαλὶ	ε′ Ὑδροχόου	3,75	16° 58′
Σαταλαχβία	γ′ Ὑδροχόου	3,85	11° 58′
—	98 Ὑδροχόου	3,95	18° 42′
Ὑδρία	η′ Ὑδροχόου	4	15° 39′
—	τ′ Ὑδροχόου	4,05	13° 50′
Σαταλταγὰρ	ζ′ Ὑδροχόου	4,1	14° 09′
Ἀνκὰ	θ′ Ὑδροχόου	4,15	08° 31′
—	φ′ Ὑδροχόου	4,2	22° 23′
—	ψ1′ Ὑδροχόου	4,2	21° 33′
—	ι′ Ὑδροχόου	4,25	03° 58′
—	99 Ὑδροχόου	4,35	19° 22′
—	ω2′ Ὑδροχόου	4,5	25° 27′
Ἀλβαλάαν	ν′ Ὑδροχόου	4,5	21° 39′
—	ξ′ Ὑδροχόου	4,65	29° 22′
Ἀλβαλάαν	μ′ Ὑδροχόου	4,7	18° 18′
—	ο′ Ὑδροχόου	4,7	07° 47′
—	σ′ Ὑδροχόου	4,8	10° 38′

Διάττοντες / Μετεωρίτες

  Οἱ Δέλτα Ὑδροχοΐδες εἶναι ῥεῦμα ποὺ διακρίνεται εἰς δύο κλάδους, νότιο καὶ βόρειο. Οἱ Νότιες Δέλτα Ὑδροχοΐδες διαρκοῦν ἀπὸ τὴν 14^η Ἰουλίου ἕως τὴν 18^η Αὐγούστου, μὲ μέγιστο τὴν 29^η – 30^η Ἰουλίου ῥυθμοῦ 15 – 20 διαττόντων / ὥρα. Οἱ Βόρειες Δέλτα Ὑδροχοΐδες εἶναι μεγαλυτέρας διαρκείας ἀπὸ τὴν 16^η Ἰουλίου ἕως τὴν 10^η Σεπτεμβρίου, μὲ μέγιστο τὴν 13^η – 14^η Αὐγούστου ῥυθμοῦ 10 διαττόντων / ὥρα. Ἀμφότερα τὰ ῥεύματα εἶναι εὐδιάκριτα ἀλλὰ χαμηλὰ εἰς τὸν ὁρίζοντα καὶ ἡ βέλτιστη ὁρατότητα εἶναι ἀπὸ τὸ νότιο ἡμισφαίριο.

  Οἱ Ἦτα Ὑδροχοΐδες εἶναι ἕνα ἐκ τῶν δύο ἐτησίων ῥευμάτων ποὺ προκύπτουν ὅταν ἡ Γῆ διέρχεται ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς “ἀστρικῆς σκόνης” ποὺ ἀφήνει ὁ κομήτης τοῦ Χάλλεϋ (τὸ ἄλλο εἶναι οἱ Ὠριωνίδες). Εἶναι μέγα καὶ εὐδιάκριτο ῥεῦμα διαρκείας ἀπὸ τὴν 21^η Ἀπριλίου ἕως τὴν 12^η Μαΐου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 5^η – 6^η Μαΐου ῥυθμοῦ 10 διαττόντων / ὥρα, ταχέων.

  Ἄλλα ῥεύματα ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Ὑδροχόου εἶναι τὸ ἡμερινὸ ῥεῦμα Κάππα Ὑδροχοΐδες, οἱ Ἰώτα Ὑδροχοΐδες καὶ οἱ μάλλον ἀσθενεῖς Γάμμα Ὑδροχοΐδες.