Ὁ ἀστερισμὸς τῆς Παρθένου εἶναι ὁρατὸς τοὺς χειμερινοὺς καὶ ἐαρινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τῆς Παρθένου ἀπὸ 17 Σεπτεμβρίου μέχρι 17 Ὀκτωβρίου
Ὁρατότητα
Περὶ τὸ πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Νοεμβρίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Ἰανουαρίου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Μαΐου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ τὰ τέλη Ἰουνίου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς τὰ μέσα Αὐγούστου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη περίοδος γιὰ τὴν παρατήρησγ τῆς Παρθένου εἶναι ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ χειμῶνος ἕως τὰ τέλη τῆς ἀνοίξεως.
Ἀστέρες
Ὁ ἀστερισμὸς τῆς Παρθένου εἶναι εὐκρινέστατος μὲ πλείστους λαμπροὺς ἀστέρες καὶ εὐκόλως ἐντοπίσιμος ἀπὸ τὸν λαμπρότατο ἀστέρα Στάχυ (α′ Παρθένου, Spica). Ἄλλοι λαμπροὶ ἀστέρες εἶναι ὁ β′ Παρθένου (Zavijava), ὁ γ′ Παρθένου (Porrima), ὁ δ′ Παρθένου (Auva), ὁ Προτρυγητὴρ (ε′ Παρθένου, Vindemiatrix) καὶ τὸ Σύρμα (ι′ Παρθένου). Διπλοὶ ἀστέρες οἱ θ′ καὶ τ′, ἑνῶ ὁ γ′ Παρθένου εἶναι δυαδικὸ ἀστρικὸ σύστημα. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολογίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδεκατημορίου τῆς Παρθένου.
| ΟΝΟΜΑ | ΚΑΤΑΤΑΞΗ | ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ | ΜΟΙΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟΥ |
|---|---|---|---|
| Στάχυς | α′ Παρθένου | 0,95 | 29° 06′ |
| Προτρυγητὴρ | ε′ Παρθένου | 2,85 | 15° 12′ |
| Ἄουβα | δ′ Παρθένου | 3,35 | 16° 43′ |
| — | ζ′ Παρθένου | 3,35 | 27° 23′ |
| Πορρίμα | γ′ Παρθένου | 3,4 | 15° 24′ |
| Ζαβιγιάβα | β′ Παρθένου | 3,55 | 02° 25′ |
| Ζανάια | η′ Παρθένου | 3,85 | 10° 05′ |
| Ρὶλ Ἀλαουβὰ | μ′ Παρθένου | 3,85 | 15° 23′  |
| — | ν′ Παρθένου | 4 | 29° 25′  |
| Σύρμα | ι′ Παρθένου | 4,05 | 09° 03′ |
| — | ο′ Παρθένου | 4,1 | 02° 57′ |
| — | κ′ Παρθένου | 4,15 | 09° 45′ |
| — | τ′ Παρθένου | 4,2 | 03° 00′ |
| — | θ′ Παρθένου | 4,45 | 23° 30′ |
| — | λ′ Παρθένου | 4,5 | 12° 12′ |
| — | σ′ Παρθένου | 4,75 | 21° 03′ |
| — | φ′ Παρθένου | 4,8 | 10° 42′ |
Διάττοντες / Μετεωρίτες
Ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ ἀστερισμοῦ τῆς Παρθένου προέρχονται ἄπλετοι διάττοντες τὴν περίοδο Μαρτίου – Ἀπριλίου, γνωστοὶ ἀπὸ παλαιότερα, ποὺ σταδιακῶς διεκρίθησαν εἰς πιὸ συγκεκριμένα ῥεύματα. Τὸ ἰσχυρότερο καὶ μεγαλυτέρας διαρκείας ῥεῦμα εἶναι οἱ Ἄλφα Παρθενίδες. Ἐκτείνονται ἀπὸ 10 Μαρτίου μέχρι 6 Μαΐου μὲ μάλλον ἀργοὺς διάττοντες, καλῶς ὁρατούς, καὶ μέγιστο τὴν περίοδο 7 – 18 Ἀπριλίου ῥυθμοῦ 5 – 10 διαττόντων / ὥρα.
Ἄλλα παρατηρήσιμα ῥεύματα εἶναι οἱ Ἦτα Παρθενίδες, διαρκείας ἀπὸ 24 Φεβρουαρίου μέχρι 27 Μαρτίου. Τὸ μέγιστο εἶναι κινητὸ ἀλλὰ συνήθως συμβαίνει περὶ τὴν 18η Μαρτίου, ῥυθμοῦ 1 – 2 διαττόντων / ὥρα. Ἐπίσης οἱ Θῆτα Παρθενίδες, διαρκείας ἀπὸ 10 Μαρτίου μέχρι 21 Ἀπριλίου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 20η Μαρτίου ἀραιοῦ ῥυθμοῦ διαττόντων. Οἱ Πὶ Παρθενίδες διαρκοῦν ἀπὸ 13 Φεβρουαρίου μέχρι 8 Ἀπριλίου μὲ μέγιστο τὴν περίοδον 3 – 9 Μαρτίου ἀλλὰ οἱ διάττοντες εἶναι μάλλον ἀμυδροὶ καὶ ἀραιοῦ ῥυθμοῦ.
