15°
15°Ὁ ἀστερισμός τοῦ Τοξότη εἶναι ὁρατὸς τοὺς ἐαρινοὺς καὶ θερινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τοῦ Τοξότη ἀπὸ 16 Δεκεμβρίου ἕως 14 Ἰανουαρίου
Ὁρατότητα
Περὶ τὰ μέσα Φεβρουαρίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Πρὸς τὰ τέλη Μαΐου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς τὰ τέλη Ἰουνίου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Σεπτεμβρίου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς τὰ τέλη Ὀκτωβρίου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη ἐποχὴ γιὰ τὴν παρατήρηση τοῦ Τοξότη εἶναι ἀπὸ ἀρχῆς ἀνοίξεως ἕως ἀρχῆς φθινοπώρου.
Ἀστέρες
Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Τοξότη εἶναι εὐκρινέστατος καὶ εὐκόλως ἐντοπίσιμος γιὰ τὸ μέγεθός του. Λαμπροὶ ἀστέρες εἶναι ὁ Νότιος Τόξου (ε′, Kaus Australis), ὁ Βόρειος Τόξου (λ′, Kaus Borealis), ὁ Μέσος Τόξου (δ′, Kaus Meridianalis), καὶ ὁ σ′ (Nunki). Ὁ α′ Τοξότου (Rukbat) παρότι καταχωρήθη ὡς ἄλφα εἶναι μάλλον ἀμυδρός, ὁμοίως καὶ οἱ γ′ (Alnasl), β1′ (Arkab prior) καὶ β2′ (Arkab posterior). Οἱ δύο τελευταῖοι φαίνονται ὡς διπλὸς ἀστέρας διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ ἀλλὰ παρατηρηθέντες ἀπὸ τηλεσκόπιο ἐμφανίζονται ὡς δύο καλῶς διάκριτοι ἀστέρες.
Ὁ Τοξότης κεῖται πρὸς τὴν περιοχὴ τοῦ οὐρανοῦ ὅπου εἶναι τὸ κέντρο τοῦ Γαλαξία, ἡ ὁποία περιέχει ἐπίσης πολλὰ νεφελώματα καὶ ἀστρικὰ σμήνη. Ἀπὸ τὰ γνωστότερα εἶναι τὸ Νεφέλωμα τῆς Λιμνοθαλάσσης Μ8 (Lagoon Nebula), τὸ Τρισχειδὲς Νεφέλωμα Μ20 (Trifid Nebula), καὶ τὸ Νεφέλωμα Ὠμέγα Μ17 (Omega Nebula). Τὰ γνωστότερα ἀνοικτά σμήνη εἶναι τὸ Μ6 (Σμῆνος Πεταλούδας, Butterfly Cluster), τὸ Μ7 (Σμῆνος Πτολεμαίου, Ptolemy Cluster) – ἀμφότερα εὑρισκόμενα μεταξὺ τοῦ Τοξότη καὶ τοῦ Σκορπιοῦ, πρὸς τὴν περιοχὴ τῆς οὐρᾶς τοῦ Σκορπιοῦ – καθὼς καὶ τὰ σμήνη Μ23 και Μ25. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολογίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδεκατημορίου τοῦ Τοξότη.
| ΟΝΟΜΑ | ΚΑΤΑΤΑΞΗ | ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ | ΜΟΙΡΑ ΤΟΞΟΤΗ |
|---|---|---|---|
| Τόξου Νότιος | ε′ Τοξότη | 1,75 | 10° 20′ |
| Νουνκὶ | σ′ Τοξότη | 2,05 | 17° 38′ |
| Τόξου Μέσος | δ′ Τοξότη | 2,7 | 09° 50′ |
| Τόξου Βόρειος | λ′ Τοξότη | 2,8 | 11° 34′ |
| Ἀλμπαλτὰχ | π′ Τοξότη | 2,85 | 21° 30′ |
| Ἀλνασὲλ | γ′ Τοξότη | 2,95 | 06° 31′ |
| Σεφδάρ, Ira Furoris | η′ Τοξότη | 3,1 | 08° 53′ |
| — | φ′ Τοξότη | 3,15 | 15° 26′ |
| Ἀσέλα | ζ′ Τοξότη | 3,25 | 18° 53′ |
| Ἑκατηβόλος | τ′ Τοξότη | 3,3 | 20° 05′ |
| Σμῆνος Πτολεμαίου | Μ7 | 3,3 | 03°57′ |
| — | ξ′ Τοξότη | 3,5 | 18° 42′ |
| Manubrium | ο′ Τοξότη | 3,75 | 20° 15′ |
| Πόλις | μ′ Τοξότη | 3,8 | 08° 28′ |
| — | ρ′ Τοξότη | 3,9 | 24° 44′ |
| Ῥουχβὰτ | α′ Τοξότη | 3,95 | 21° 53′ |
| Ἀρκὰβ Ἐμπρόσθιος | β1′ Τοξότη | 3,95 | 21° 01′ |
| — | ι′ Τοξότη | 4,1 | 27° 48′ |
| Σμῆνος Πεταλούδας | Μ6 | 4,2 | 01°02′ |
| Ἀρκὰβ Ὀπίσθιος | β2′ Τοξότη | 4,25 | 21° 05′ |
| — | θ′ Τοξότη | 4,35 | 00° 07′  |
| — | 62 Τοξότη | 4,4 | 02° 19′ |
| — | 52 Τοξότη | 4,5 | 27°06′ |
Διάττοντες / Μετεωρίτες
Οἱ Τοξοτίδες εἶναι ἀσθενὲς ῥεῦμα διαττόντων ποὺ δύσκολα παρατηρεῖται ἀπὸ τὸ βόρειο ἡμισφαίριο ἐπειδὴ εἶναι ἀρκετὰ χαμηλὰ ὡς πρὸς τὸν ὁρίζοντα. Διαρκοῦν ἀπὸ τὴν 8η ἕως τὴν 16η Ἰουνίου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 10η – 11η Ἰουνίου ῥυθμοῦ 4 διαττόντων / ὥρα. Οἱ Φὶ Τοξοτίδες, ἐπίσης ἀσθενὲς ῥεῦμα ἀλλὰ μὲ καλλίτερη ὁρατότητα, διαρκοῦν ἀπὸ τὴν 1η Ἰουνίου ἕως τὴν 15η Ἰουλίου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 18η Ιουνίου ῥυθμοῦ 5 διαττόντων / ὥρα.
