Ὁ Καρκίνος

Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Καρκίνου εἶναι ὁρατὸς τοὺς χειμερινοὺς καὶ ἐαρινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τοῦ Καρκίνου ἀπὸ 17 Ἰουλίου μέχρι 16 Αὐγούστου

Ὁρατότητα

  Τὸ πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Σεπτεμβρίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Νοεμβρίου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Μαρτίου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Κατὰ τὰ τέλη Ἀπριλίου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Ἰουνίου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη ἐποχὴ γιὰ τὴν παρατήρηση τοῦ Καρκίνου εἶναι ἀπὸ τέλη φθινοπώρου ἕως ἀρχὲς ἀνοίξεως.

Ἀστέρες

  Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Καρκίνου εἶναι μάλλον δυσδιάκριτος λόγῳ τῆς ἀμυδρότητος τῶν περισσοτέρων ἀστέρων του. Ἐντοπίζεται κυρίως ἀπὸ δύο ἀστέρες κείμενους περὶ τὸ μέσον, τὸν βόρειο Ὄνο (Asellus Borealis, γ′ Καρκίνου) καὶ τὸν νότιο Ὄνο (Asellus Australis, δ′ Καρκίνου). Μεταξὺ αὐτῶν κεῖται τὸ Νεφέλωμα τῆς Φάτνης (Praesepe, M44), ὁρατὸ διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ ὅταν ὁ νυκτερινὸς οὐρανὸς εἶναι καθαρὸς μὲ εὐνοϊκὲς συνθῆκες παρατηρήσεως. Tριπλὸς ἀστήρ o ι′ Καρκίνου. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολογίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδεκατημορίου τοῦ Καρκίνου.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΣΤΕΡΩΝ

Διάττοντες / Μετεωρίτες

  Οἱ Δέλτα Καρκινίδες χαρακτηρίζονται ἀπὸ τὴν μακρὰ διάρκεια ποὺ τυπικὰ ἐμφανίζουν τὰ ἐκλειπτικὰ ρεύματα. Διαρκοῦν ἀπὸ 14 Δεκεμβρίου μέχρι 14 Φεβρουαρίου, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 17^η Ἰανουαρίου λίαν ἀραιοῦ ῥυθμοῦ 1 – 2 διαττόντων / ὥρα. Πρώτη φορὰ ἀνιχνεύθη κατὰ τὸ 1870 καὶ γενικῶς θεωρεῖται ἀσθενὲς ρεῦμα μὲ φωτεινούς, ἀργοὺς διάττοντες. Ὁμοίως ἀσθενὲς καὶ μὲ ἀργοὺς διάττοντες εἶναι τὸ ῥεῦμα τῶν Βῆτα Καρκινίδων, μικροτέρας διαρκείας καὶ ὄχι σαφῶς καθορισμένης, μὲ μέγιστο περὶ τὴν 5^η Φεβρουαρίου. Οἱ Ταῦ Καρκινίδες διαρκοῦν ἀπὸ 9 μέχρι 25 Ὀκτωβρίου μὲ μέγιστο περὶ τὴν 17^η Ὀκτωβρίου καὶ φωτεινούς, ταχύτερους διάττοντες ἀραιοῦ ῥυθμοῦ.